Αντί βιβλιοκριτικής στο βιβλίο του Δημήτρη Ρέζου «Το κορίτσι απ’ τα καπνοχώραφα και άλλες ιστορίες» Εκδόσεις Ραδάμανθυς
Το βιβλίον περιῆλθεν εἰς χείρας μου ἐντελῶς τυχαίως και ἀποτελεῖται ἀπό 7 διηγήματα τα ὁποῖα ἀναφέρονται στις τεταραγμένες και ἀναρχοοικονομικές δεκαετίες τοῦ 80,90 και 2000. Ἦταν εκείνη ἡ ἐποχή που οἱ ἑλληνίδες ἐπιθυμοῦσαν με μανία μέσα ἀπο ἕνα πράγμα ψευτοφεμινισμοῦ, λάιφ στάιλ και ὑπερκατανάλωσης, να ἐπαναπροσδιορίσουν τη σχέση τους με το ἀνδρικό φύλο, ἡ ἐποχή που πολλές γυναῖκες τῆς νεοελληνικῆς κοινωνίας, ζώντας με χρονοκαθυστέρηση τη σεξουαλική ἀπελευθέρωση << ἀντί να ἀνοίξουν τα μάτια τους, σκέφτονταν πῶς θα ἀνοίξουν τα πόδια τους >> ἐνῶ παραπονιάρικα διαπίστωναν πῶς <<οἱ ἄνδρες δεν ὑπάρχουν πιά !>>. Ἦταν ἡ ἐποχή πού στή χώρα σάρωνε το πόνημα: <<Ὁ Ἰούδας φιλοῦσε ὑπέροχα >> .Ὁ Δ.Ρ.με θαυμαστό τρόπο ἁπλῆς γραφῆς συνδυάζει ἔντεχνα τον παραλογισμό τοῦ πολέμου τῆς διάλυσης τῆς Γιουγκοσλαυίας με την ἐξάπλωση τῶν ἐπενδύσεων , τις σφαγές, την τρέλλα τῶν φυλετικῶν , ἐθνικῶν ,θρησκευτικῶν και ἀλυτρωτικῶν συγκρούσεων, τα φαρισαϊκά κροκοδείλια δάκρυα τοῦ μεταμοντέρνου κόσμου πού στολίζει την φρίκη και την ἀναλγησία με ἔξυπνα κλισέ τοῦ τύπου << παράπλευρες ἀπώλειες , ἀσύμμετρες ἀπειλές , ἀσφυκτικός συνωστισμός ἀμάχων (ὅρα και καταυλισμοί καταδιωκομένων στα νησιά τοῦ Ἀνατολικοῦ Αἰγαίου μέχρι και το Κουτσόχερο , αὐτό δεν εἶναι νησί ἀλλά χωρίον πλησίον τῶν Τρικάλων)>> .
Ὁ Δ.Ρ. θεωρεῖ το ὑπουργεῖον Πνευματικῆς Ἀναχαίτισης ὡς το πιο κρίσιμο ὑπουργεῖο , ἡ ἐλεύθερη ἀγορά ἀπαιτεῖ πνευματική ἔνδεια δια να ἐλέγχουν τα πάντα ἔχοντες τους πάντες ὑπό αὐστηράν ἐπιτήρησιν διότι ἔτσι οἱ ἐργαζόμενοι ἀντιπαρέρχονται την καταστολή με ἕνα κομμάτι ψωμί καί οι περισσότεροι διανοούμενοι με ἕνα κομμάτι ματαιοδοξίας .
Το καλοκαῖρι ἐκεῖνο οἱ τσαρλατάνοι ἔπεισαν τα πλήθη πῶς ἔφτασε << ἡ ἐποχή τῶν παχιῶν ἀγελάδων με τα χρυσά κουτάλια και τον ἀτελείωτο μῆνα που θρέφει τους ἔντεκα >> , ὅλοι οἱ ἕλληνες ἐγνώριζον βασικές ἔννοιες ὅπωςμερισματική ἀπόδοση, αὔξηση κεφαλαίου ,διαχωρισμός τίτλων ὀνομαστικῶν ἤ ἀνώνυμων και ἄλλα ἱερογλυφικά, το λίμιτ απ, το λίτ ντάουν το ἔμαθαν ἀργότερα .Ἦταν ἡ ἐποχή που κάθε μέρα μετά της 11 στη Γαριβάλδη και Βύρωνος ἄκουγες μόνο οἰκονομικούς ὅρους ἀπο εὐπόληπτους ἐπαγγελματίες που ἔπαιζαν και τις οἰκογενειακές τους οἰκονομίες ἀγνοώντας ὅτι Κράτος ἀσύστολων που κλέβουν νόμιμα , τα κονομάνε γρήγορα, λαδώνουν και λαδώνονται .
Ὁ Δ.Ρ. ἀναφέρεται και στα χρόνια τῆς δικτατορίας στην Ἰταλία που ἀρκετοί πολιτικοποιημένοι φοιτητές δημιουργοῦν πυρῆνες ἀγωνιστικῆς δράσης ἐντασσόμενοι κυρίως στο Ρήγα Φεραίο, Π.Α.Κ., Κ.Κ.Ε., Κ.Κ.Ε. Μ.Λ., Μ.Λ. Κ.Κ.Ε. και λίγοι τροτσκιστές για να τελειώσει με πίκρα , τι ἔνοπλο ἀγῶνα να κάνουμε ὁ Κ. Καραμανλής νομιμοποίησε το Κ.Κ. και ὁ Ἀνδρέας ἔκανε κόμμα .
Τά ναρκωτικά δεν ξεφεύγουν ἀπο την διεισδυτική ματιά του, σκοπός τῆς ἐξουσίας εἶναι να γίνουμε ὅσο το δυνατόν περισσότεροι με κατάθλιψη , μανιοκατάθλιψη , διπολικότητα, μια στατιστική μονάδα ἐλεγχόμενη που να χρειάζεται φαρμακευτική ἀγωγή μονίμως ,πάρτε λίθιο και ἡρεμιστικά ἀπο τις δικές μας ἑταιρείες εἶναι τα καλύτερα .
Ὁ Μεγάλος Γκουροῦ ἔμεινε να κοιτάζει το ἄχρηστον πλέον χαρτοφυλάκιόν του στην ὀθόνη τοῦ ὑπολογιστή καί να ὑποθηκεύει τα πάντα προκειμένου να ξεχρεώσει τα δάνειά του ,μεσα σε πέντε βδομάδες τα 150 ἑκατομμύρια που εἶχε ἐπενδύσει στο χρηματηστήριο εἶχαν γίνει 5 .
Τι θυμᾶμαι ἀπο αὐτή την τρελλή ἐποχή τῶν ἀλλοπρόσαλων οἰκονομικῶν ἐρώτων ; ἐκεῖνο το δῶσε μας τα λεφτά σου να σε κάνουμε πλούσιο ,να βγεῖς ἀπ’την ὑπόγα .Ἀπό το ὑπόγειο δεν βγῆκα ποτέ , κάποιους ὅμως συνανθρώπους μου βοήθησα τρέχοντας μεταμεσονύχτια με τον καρδιογράφο και τον ἀπινιδωτή , ἐμφράγματα , ἐγκεφαλικά και ἀργότερα καρκίνοι ἔστησαν χορό ,μετά το λίμιτ απ ἦλθεν το λίμιτ ντάουν .
Κουτσιμπέλας Εὐάγγελος.
Τρίκαλα .15.9.2018 μ.Χ.
Author: admins
