Γράφει ο Βασίλειος Παππάς – πολίτης και όχι οπαδός ανώνυμης εταιρίας
Παραγγέλλω δώδεκα μοχίτο σε κάποιο μπαρ.
Πηγαίνω κατάστρωμα στη Μύκονο. Άντε πληρώνω και δύο ξαπλώστρες, αλλά όχι στο «Νάμος Μπαρ». 150 ευρώ είναι αυτά, όχι 1500!
Αγοράζω ένα φουλάρι Hermes.
Αγοράζω ένα ζευγάρι γυαλιά (βάζω και άλλα 50 ευρώ) από την εταιρία ΖΕΥΣ + ΔION της κυρίας Γκραμπόφσκι. Εναλλακτικά ένα μπατζάκι γυναικείου παντελονιού.
Πηγαίνω σε μια συναυλία της Πρωτοψάλτη (με ή χωρίς φορτηγό). Εδώ ολόκληρος ένοικος του Μαξίμου βγήκε στην Ηρώδου Αττικού να την συναντήσει.
Αγοράζω τα άπαντα του Πλεύρη (=πατέρα), εκείνου που χαιρετά ναζιστικά στα δικαστήρια.
Κάνω εγγραφή (μόνον εγγραφή) στο ιδιωτικό σχολείο, του ογκόλιθου της φιλοσοφικής σκέψης που πουλά και νανογιλέκα .
Αγοράζω κηραλοιφές (συσκευασίες τέσσερεις) και βιβλία από τον πλασιέ της χριστιανικής πίστης, που έχει βρεί και το αντίδοτο για τον covid19.
Πληρώνω ένα πλήρες σετ φωτοτυπιών μαθημάτων για τέσσερα χρόνια στη σχολή μου, εκδόσεις της «και α και ου και ΔΑΠ-ΝΔΚΦ», ώστε να περνώ με άριστα τα εξάμηνα.
Κλείνω πρώτο τραπέζι πίστα (θέλω και τα άλλα 150 της φίλης μου), ώστε να είμαι πλησίον εκείνου του «καλόπαιδου» της energa που έφαγε 300 εκατομμύρια με καλλίπυγες υπάρξεις και λόγω λουμπάγκο είναι ελεύθερος…
Θα τα δώσω οικονομική ενίσχυση στο κόμμα μου που χρωστά 400 εκατομμύρια, θα πάρω και απόδειξη, ώστε μετά τις εκλογές να ζητήσω κάποιο αντίκρισμα. Ο Καρανίκας στα υπόγεια του Μαξίμου ήταν καλλίτερος???
Θα τα επενδύσω σε μια start up εταιρία, όπως έκανε εκείνος ο εξαιρετικός νέος που γύρισε από τα ξένα και ανέλαβε μια βιομηχανία (=του μπαμπά του).
Τελικά εφιάλτης αυτά τα 150 ευρώ. Μάλλον μου τα δίνουν για να την «κοπανήσω» από την Ελλάδα, με ένα σακίδιο πλάτης (για εισιτήρια διακοπών μου είπαν), σε ταξίδι χωρίς επιστροφή. Χωρίς όνειρα και ελπίδα. Αλλά και τα 150 ευρώ θα πάρω (εκτός και αν ζητήσουν και πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων) και άλλους θα ψηφίσω που απαγγέλλονται Διαφάνεια, Δικαιοσύνη, Δημοκρατία χωρίς παρακολουθήσεις, φράκτες, και καταστολή.
