Υπάρχουν άνθρωποι στα Τρίκαλα – δυστυχώς μετρημένοι στα δάχτυλα – οι οποίοι έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στον αθλητισμό, αφήνοντας πίσω τους «πλούσιο» έργο. Λες και τα χρόνια που περνούν αντί να προβάλλουν αντίσταση αποτελούν σύμμαχό τους. Η αγάπη –πρωτίστως- γι’ αυτό που υπηρετούν μοιάζει με ατελείωτη… καύσιμη ύλη, οι γνώσεις που διαθέτουν από την πανεπιστημιακή τους μόρφωση, η μακροχρόνια τριβή τους από κάθε μετερίζι που υπηρέτησαν το άθλημα της καρδιάς τους και οι εμπειρίες που απέκτησαν, τους έχουν μετατρέψει σε πιστούς, μόνιμους και άτρωτους «στρατιώτες» του αθλητισμού, προσφέροντας ό,τι μπορούν στο προπονητικό-πλέον- κομμάτι με συνεχόμενη πορεία δεκαετιών.
Ταυτόχρονα, αποτελούν «κολώνες» στις νέες γενιές προπονητών οι οποίοι είναι τυχεροί όταν μπορούν και θέλουν να στηριχτούν.
Ο Δημήτρης (Μίμης) Σούλας ανήκει στην παραπάνω κατηγορία ανθρώπων οι οποίοι έχουν ταχτεί στον αθλητισμό και συγκεκριμένα στον κλασικό αθλητισμό και κυρίως στον ιστορικό Γυμναστικό Σύλλογο Τρικάλων. Δεν θα μπούμε στη διαδικασία ν’ αναφερθούμε στην πορεία του, επιστημονική, αγωνιστική και προπονητική. Εχει προηγηθεί από πολλούς και πολλές φορές. Αυτό που θα επισημάνουμε είναι πως κάθε μέρα, σε κάθε διοργάνωση, σε κάθε προπονητική μονάδα, σε μικρόκυκλους και μακρόκυκλους προπόνησης, κάτω ή πάνω από το αναερόβιο κατώφλι είναι εκεί, με τον ίδιο ζήλο.
Προέκταση του χεριού του το χρονόμετρο, δίπλα στην καρδιά του που τόσα χρόνια χτυπάει ασταμάτητα και παθιασμένα για τον στίβο!
Πάνος Γιδόπουλος
Author: Pressroom
