---

Μολιέρος και «Ο Κατά Φαντασίαν Ασθενής». 346 χρόνια, πριν(10 Φεβρουαρίου 1673),  έκανε πρεμιέρα η τελευταία θεατρική δημιουργία του διάσημου θεατρικού συγγραφέα και ηθοποιού, Ζαν-Μπατίστ Ποκλέν, που έφερε το καλλιτεχνικό όνομα, Μολιέρος (1622 – 1673) και θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους δασκάλους της κωμωδίας στη δυτική λογοτεχνία.

Σε μια ειρωνεία της τύχης, ο Μολιέρος κατέρρευσε επί σκηνής στην τέταρτη πράξη του έργου«Ο Κατά Φαντασίαν Ασθενής», παίζονταςτον πρωταγωνιστικό ρόλο του αυστηρού, υποχόνδριου και φιλάργυρου ηλικιωμένουΑργκάν. 

Δεν εγκατέλειψε, σηκώθηκε και συνέχισε να παίζει μέχρι το τέλος του έργου.

Πέθανε λίγες μέρες μετά στο σπίτι του. Ως ηθοποιός  απαγορευόταν να ταφεί στο ιερό χώμα του νεκροταφείου. Η σύζυγός του ζήτησε από το βασιλιά να επιτρέψει μια απλή τελετή τη νύχτα. Ο Λουδοβίκος, δέχτηκε. Σε εκείνη την απλή τελετή τον συνόδεψαν περισσότερα από 800 άτομα. Το σώμα του θάφτηκε στο σημείο του νεκροταφείου που τοποθετούνταν τα αβάπτιστα βρέφη. 

«Όλη η ηδονή της αγάπης είναι στην αλλαγή» έχει γράψει ο Μολιέρος, που μπόρεσε και έφερε την κωμωδία σε ίση θέση με την τραγωδία, τοποθετώντας το θέατρο καθρέφτη της κοινωνίας, χαρίζοντάς μας την υψηλή κωμωδία. 

Αυτό υπήρξε το μεγαλύτερο κατόρθωμά του. 

Όπως μεγάλο του κατόρθωμα υπήρξε, το γεγονός ότι πάλεψε ενάντια σε όλες τις αντιξοότητες, να επιβιώσει, τόσο ο ίδιος, όσο και οι συνεργάτες του, σε μια εποχή (17ος αιώνας) που το θέατρο στο Παρίσι, είχε τεράστιο ανταγωνισμό και το θεατρικό κοινό ήταν πολύ μικρό.

Ανάμειξε το θέατρο με το μπαλέτο και την μουσική,  εφηύρε ένα νέο είδος κωμωδίας που καυτηρίαζε τα ήθη όλων των κοινωνικών στρωμάτων, μετατρέποντας μέσα από τασατιρικά, γλυκόπικρα έργα του, την βωμολοχία σε πνευματώδη κοινωνική κριτική.

«Φιλάργυρος», «Αρχοντοχωριάτης»,«Ταρτούφος», «Δον Ζουάν», «Σχολείο για Συζύγους», «Μισάνθρωπος», «Ο Κατά Φαντασίαν Ασθενής», είναι μόνο κάποια από τα έργα του.

Στο στόχαστρό του μπήκε η πνευματική χρεοκοπία, η υποκρισία, η επίπλαστη θεοσέβεια και ξεσήκωσε το δημοκρατικό λαϊκό κοινό εναντίον των αυταρχικών και δεσποτικών αριστοκρατών.

«Αν αυτός είναι ο δικός σας τρόπος να αγαπάτε, σας παρακαλώ να με μισήσετε», έγραψε.

Αποθεώθηκε από τον λαό. Θάφτηκε ανάμεσα σε βρέφη.

Τι άλλο μπορούσε να ζητήσει από την επί γης ζωή;