Η δεύτερη φωτογραφία των Τρικάλων στα 1883 με φωτογράφο τον Δημήτριο Μιχαηλίδη από την Ανδριανούπολη.

Εδώ, αποτυπώνεται μια στιγμή από την καθημερινή ζωή της πόλης. Η ξύλινη γέφυρα ενώνει τις δύο όχθες του Ληθαίου βρίσκονταν στο ύψος όπου σήμερα η γέφυρα της Γούρνας. Την σκίαζαν θεόρατα πλατάνια, ενώ στην όχθη της υπήρχε βρύση όπου άνθρωποι και ζώα έρχονταν να ξεδιψάσουν.

Την εποχή εκείνη δεν είχε ακόμη κατασκευαστεί η κεντρική μεταλλική γέφυρα της πόλης και ως “κεντρικές” γέφυρες θεωρούνταν αυτές του “Πίχτου” και της “Μαρούγγενας” που θα τις δούμε κατόπιν.

Διακρίνουμε στα δεξιά το καμπαναριό του Αγίου Στεφάνου και στο βάθος το μεγαλόπρεπο κτίριο με το σκεπασμένο χαγιάτι, την Επισκοπή, που έρχεται σε αντίθεση με τα καλυβόσπιτα των ραγιάδων (Απόσπασμα από το βιβλίο της Μαρούλας Κλιάφα "Θεσσαλία 1881-1981. Εκατό Χρόνια Ζωή").