Το τοπίο γύρω από τον φόνο του Κώστα Κατσίφα βαθμηδόν ξεκαθαρίζει και όλα δείχνουν πια ΕΚΤΕΛΕΣΗ. Μένει να δούμε και τις ιατροδικαστικές εκθέσεις για να επιβεβαιωθεί το αλβανικό έγκλημα. Και τώρα; Ποιός θα διεκδικήσει το δίκιο του παλληκαριού και της εθνικής μας μειονότητας; Τα βολεμένα οπίσθια και οι αρρωστημένοι (αν)εγκέφαλοι που μας κυβερνάνε;
Αυτοί που κατασκευάζουν βρώμες κατά του νεκρού για να τον σπιλώσουν μετά θάνατον; Εδώ ὁ υπαρκτικός φορέας της πολιτικής αλητείας βρήκε μέρα να στείλει από του Μαξίμου γράμμα συμπαράστασης στη μάνα του… Ζακ! Ο Κατσίφας όμως δεν ήταν ούτε κλεφτρόνι, ούτε τραβέλι, ούτε ναρκομανής, άρα στον πλανήτη Σύριζα ήταν αόρατος.
Να το καταλάβουμε όλοι, στη θέση του Κώστα Κατσίφα μπορεί να βρεθεί καθένας από εμάς – ιδίως αν δεν γουστάρουμε να κυλιόμαστε σαν τα γουρούνια στην παρακμή. Να καταστραφούμε, να διαλυθούμε, να μας σκοτώσουν (κι εδώ μέσα, στην Ελλάδα, γιατί όχι;) καρφί δεν θα τούς καεί μα και χαρά θα τούς προκαλέσει.
Αν αγαπάς την πατρίδα σου καλά να πάθεις (ως "φασίστας"), αν επιβίωνες οικονομικά καλά να πάθεις (ως "αστός"), τα συριζοειδή θέλουν μόνον ανδράποδα έτοιμα για εκμετάλλευση. Άλλωστε μόλις μας συμβεί το χειρότερο, κάποιο κάθαρμα του χώρου τους θα βρεθεί να μαρτυρήσει τα χειρότερα σε βάρος μας.
Όσο ανεχόμαστε ακόμη την οργουελιανή κατάσταση να μας διαφεντεύει, ας περιμένουμε τη σειρά μας.
Κώστας Καραΐσκος
