Οι κινητοποιήσεις των φοιτητών αποτελούν ένα διαρκώς επαναλαμβανόμενο φαινόμενο στην ιστορία της Ελλάδος. Αλλά όχι οι μαθητικές διαδηλώσεις, που πρωτοεκδηλώθηκαν τον Δεκέμβριο του 1962 με σύνθημα «Προίκα στην Παιδεία 15%».
Το πρόσημο των μαθητικών κινητοποιήσεων την εποχή εκείνη ήταν αριστερό και η ριζοσπαστικοποίηση των γυμνασιοπαίδων είχε δημιουργήσει ανησυχίες. Την αναχαίτιση της τάσεως εκείνης ανέλαβε η κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου, η οποία διά νόμου είχε απαγορεύσει τις πολιτικές συζητήσεις και δράσεις στη μέση εκπαίδευση. Το αποτέλεσμα όμως ήταν αντίθετο του επιδιωκομένου.
Ηρθε η δικτατορία, ήρθε η μεταπολίτευση και άλλαξαν τα πράγματα. Εως ότου σήμερα, έκπληκτοι οι κρατούντες και εν γένει το πολιτικό μας σύστημα ευρέθησαν ενώπιον μιας ριζοσπαστικοποιήσεως των μαθητών στη Βόρειο Ελλάδα, όχι αριστερής χροιάς, όπως ήταν το σύνηθες έως τώρα, αλλά «εθνικοπατριωτικής», με σύνθημα «Η δημοκρατία πούλησε τη Μακεδονία».
Η Αριστερά αντιμετώπισε τη νέα αυτή εξέλιξη με έντονη ρητορική. Μίλησε για «αυγά», για «φίδια», για επανεμφάνιση του ναζισμού και φασισμού. Κάποιοι κατήγγειλαν σαφέστατη εμπλοκή της Χρυσής Αυγής και αναφέρθηκαν στην ανάγκη καταλλήλου διαφωτίσεως των μαθητών. Εν ολίγοις, η Αριστερά ανεγνώρισε ότι έχασε την παραδοσιακή επιρροή της στη νέα γενιά.
Αλλά η ανορθόδοξη τροπή των νέων ήταν μάλλον αναμενόμενη. Η σημερινή γενιά των μαθητών και σπουδαστών είναι η μόνη, της μεταπολεμικής Ελλάδος, που έχει τη βεβαιότητα ότι το μέλλον της θα είναι χειρότερο από εκείνο της προηγούμενης γενιάς. Τα κόμματα που άσκησαν την εξουσία στη διάρκεια της κρίσεως διέψευσαν τις προσδοκίες αμέσου ανακάμψεως. Η διέγερση που δημιουργήθηκε με το Μακεδονικό οδήγησε τους νέους να αναζητούν διέξοδο σε κατευθύνσεις ευθέως απορριπτικές.
Η σημερινή ημέρα είναι κρίσιμη και από το εύρος της συμμετοχής των μαθητών στις διαδηλώσεις που διοργανώνονται στη Μακεδονία θα σταθμισθεί η δυναμική που ως φαίνεται δημιουργείται. Μια συγκρουσιακή αντιμετώπιση στα σχολεία ή στις ανοικτές συγκεντρώσεις θα οδηγήσει σε διόγκωση του φαινομένου, καθιστώντας μια εκδήλωση αυθορμητισμού σε μόνιμη τάση διαφοροποιήσεως της συμπεριφοράς των νέων.
