Η καγκελάριος της Γερμανίας έρχεται στην Αθήνα, κυρίως   για να διαπιστώσει και εξασφαλίσει, ότι η κυβέρνηση και η ελληνική Βουλή θα υπερψηφίσουν τη συμφωνία των Πρεσπών.

Ξέρει ότι ο πρωθυπουργός  παραμένει πιστός σε όσα έχει συμφωνήσει με τον κ Ζάεφ, με εκείνην και με τον κ Τράμπ. Άρα έρχεται για  να ασκήσει πίεση στην αντιπολίτευση να ψηφίσει και εκείνη τη συμφωνία. 

Σίγουρα η κα Μέρκελ θα προσπαθήσει να πείσει την αξιωματική αντιπολίτευση να εφαρμόσει τη Συμφωνία αν γίνει κυβέρνηση, ακόμα και αν την έχει καταψηφίσει στη Βουλή. Πράγμα σχετικά εύκολο αν κρίνει κανείς από τις δηλώσεις κορυφαίων στελεχών της ΝΔ, ότι εφ όσον ψηφιστεί η συνθήκη από τη Βουλή παράγει αυτομάτως μη αναστρέψιμα νομικά αποτελέσματα. 

Όλα αυτά αφορούν τα κόμματα  και κάποιους λεγόμενους ανε-ξάρτητους βουλευτές, αλλά αφήνουν απ’ έξω το σημαντικότερο: Το λαό!

Ο ελληνικός λαός στη συντριπτική του πλειονότητα είναι αντίθετος  με τη συμφωνία, θεωρώντας την από προδοτική μέχρι επιζήμια για τα ιστορικά, πολιτιστικά, γεωπολιτικά, δημοκρατικά του συμφέροντα. Και επικίνδυνη για το μέλλον της χώρας του. 

Η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων τη θεωρεί κατά βάση αναγνώριση ενός ψέματος, μια ψευδαίσθησης  Δεν υπάρχουν εθνικά Μακεδόνες. Το πολύ να υπάρχουν Σλαβομακεδόνες. 

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ έχει  επίτηδες αποκλείσει τη λαϊκή ετυμηγορία (δημοψήφισμα) από την έγκριση της συμφωνίας ,για να μην απορριφθεί και αυτό έχει θυμώσει τον λαό.

Η κυρία Μέρκελ, που επισκέπτεται τη χώρα δεν είναι κυβερνήτης της. 

Η ελληνική κυβέρνηση, και όχι η κυρία Μέρκελ, έχει υπογράψει μια συμφωνία για τη Μακεδονία, περιφρονώντας την πασιφανή αντίρρηση και διαφωνία του ελληνικού λαού. 

Μια δημοκρατική   κυβέρνηση  έχει υποχρέωση έναντι του λαού:

Να πληροφορήσει την καγκελάριο ότι στα πλαίσια της Δημοκρατίας δεν μπορεί να αγνοήσει τη γνώμη του λαού για ένα τόσο κορυφαίο πατριωτικό ζήτημα. Και να την πληροφορήσει ότι θα προχωρήσει στη διενέργεια δημοψηφίσματος για την έγκριση ή απόρριψη της συμφωνίας των Πρεσπών.  Όνειρο με αυτή τη κυβέρνηση.

 Καθήκον του ελληνικού λαού είναι να διεκδικήσει από την κυβέρνησή του το δικαίωμά του να αποφασίσει ο ίδιος για την τύχη και το μέλλον ενός μεγάλου κομματιού της επικράτειάς του που είναι η Μακεδονία. 

 Γιατί η συμφωνία των Πρεσπών ανοίγει το δρόμο  διεκδικήσεων και αμφισβητήσεων, δημιουργώντας ένα ψευδεπίγραφο έθνος, μια ψευδεπίγραφη γλώσσα και μια ψευδεπίγραφη ονομασία κράτους, με τα οποία διαφωνούν άλλα δυο κράτη της περιοχής, η Βουλγαρία και η Σερβία.

Γεώργιος Τσίγκας