Αυτός ο πόλεμος δεν είναι δικός μας.
Θεσσαλία γη ταξικών διεθνιστικών αντιπολεμικών αγώνων και όχι ορμητήριο πολέμου
Η στρατιωτική εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία αποτελεί την κλιμάκωση της σύγκρουσης μεταξύ ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και ΕΕ από τη μία και της Ρωσίας από την άλλη, μιας σύγκρουσης άδικης, επιθετικής και αντεργατικής και από τις δυο μεριές. Το επίδικο του πολέμου δεν είναι παρά το μοίρασμα του πλούτου από την λεηλασία της εργατικής τάξης και ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων που τόσο «ειρηνικά» συντελούνταν το προηγούμενο διάστημα και ο καθορισμός του ποιος θα έχει το πάνω χέρι στον νέο ενεργειακό χάρτη της Ευρώπης. Όχι μόνο δεν αποτελεί έκπληξη, αλλά είναι συνέχεια των τομών που έχουν συντελεστεί τα τελευταία δεκα χρόνια της κρίσης, που βιώνουμε και στην χώρα μας, με την διαρκή πολεμική εκστρατεία του κεφαλαίου και την στρατιωτικοποίηση κάθε πτυχής του κρατικού μηχανισμού και της κοινωνικής ζωής. Αποτελεί άλλο ένα οξυμένο επεισόδιο ένοπλης διαπραγμάτευσης των αστικών συμφερόντων στο έδαφος μιας βαριάς χτυπημένης από την κρίση κοινωνίας, πιάνοντας το νήμα των αντίστοιχων γεγονότων σε βόρεια Αφρική και Μέση Ανατολή, ανοίγοντας τον δρόμο για την επέκταση των ανταγωνισμών στα Βαλκάνια, Ανατολική Μεσόγειο, Αφρική και στον Ειρηνικό Ωκεανό.
Αν άλλαξε κάτι είναι ότι έσπασε η βιτρίνα του εγχειρήματος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ που δήθεν θα δημιουργούσαν ένα κόσμο ειρήνης και ευημερίας. Αυτό που έκαναν ήταν τελικά να διδάξουν σε όλο τον κόσμο και σε όλα τα κράτη την «τέχνη» να ντύνουν με απίστευτη υποκρισία τους αντιδραστικούς πολέμους τους πρώτα και κύρια ενάντια στα δικαιώματα και τις ελευθερίες του λαού. Η δικαιολόγηση της επίθεσης ως κίνηση υποστήριξης στις «Λαϊκές Δημοκρατίες» Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ και την αποστρατιωτικοποίηση και αποναζιστικοποίηση της Ουκρανίας συνοδεύτηκε από αντικομμουνιστικά παραληρήματα για την μηδενική ανοχή απέναντι στις εργατικές διεκδικήσεις.
Η λαϊκή καταδίκη πρέπει να είναι αταλάντευτη απέναντι σε όλα τα εμπλεκόμενα μέρη. Όχι μόνο και κύρια επειδή καμία από τις μεγάλες δυνάμεις δεν μπορεί να είναι εγγυήτρια μιας ειρηνικής επίλυσης, αλλά και γιατί η ειρήνη τους είναι η προετοιμασία του επόμενου γύρου καταστροφικού ανταγωνισμού, και ο εθνικισμός, ο μιλιταρισμός και ο ρατσισμός είναι η ιδεολογία των καταπιεστών μας για να μας οδηγούν ως κρέας στα κανόνια τους. Το παράδειγμα της Ουκρανίας και η δήθεν ειρηνευτική συμφωνία του Μινσκ το μόνο που έκανε είναι να εξασφαλίσει στα αστικά συμφέροντα και από τις δύο μεριές ότι θα αλληλοσφαχτούν χωρίς την απειλή του ξεσπάσματος ενός αντιπολεμικού εργατικού κοινωνικού κινήματος στην χώρα που είναι και ο πραγματικός τους εχθρός. Εκεί που εμείς βλέπουμε ερείπια και κατεστραμένες ζωές οι κυβερνήσεις και τα επιχειρηματικά συμφέροντα βλέπουν ευκαιρίες. Ο εκπρόσωπος Εξωτερικών της ΕΕ είπε καθαρά ότι σπάει το “ταμπού” της ειρηνικής ένωσης, γεγονός που δείχνει την ετοιμότητα του δυτικού ιμπεριαλισμού να κλιμακώσει τη συμμετοχή του.
Η αποστολή στρατιωτικού υλικού στην Ουκρανία από μέρους της ελληνικής κυβέρνησης είναι μια επιθετική κίνηση, η οποία αποκαλύπτει το πραγματικό περιεχόμενο των θηριωδών εξοπλιστικών προγραμμάτων των τελευταίων ετών. Το ελληνικό κράτος, δρώντας σε μεγάλο βαθμό αυτόνομα, χωρίς καν να εκπληρώνει συμβατικές υποχρεώσεις του ΝΑΤΟ, επιβεβαιώνει τις επιδιώξεις του να παίξει ενεργό ρόλο στις εξελίξεις. Αφού οι δυνατότητες περαιτέρω εδραίωσης του ελληνικού καπιταλισμού μέσα από το ευρώ έχουν αδυνατήσει, το ελληνικό κράτος βλέποντας ότι ο ελληνοτουρκικός ανταγωνισμός αποτελεί πλευρά των ευρύτερων ανακατατάξεων ντύθηκε πρώτο πρώτο στα χακί. Σε αυτό το κάδρο εντάσσονται και οι συμμαχίες με τα αντιδραστικά καθεστώτα Ισραήλ και Αιγύπτου, μαζί με την Κύπρο, προκειμένου να επιβάλει τα συμφέροντα της ελληνικής άρχουσας τάξης, των εφοπλιστών, των κατασκευαστικών και άλλων επενδυτών ως εκπροσώπους της ηγεμονίας του δυτικού ιμπεριαλισμού στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Τα σχέδια για εγκατάσταση και λειτουργία εργοστασίου (Μυτιλιναίος- ΜΕΤΚΑ) κατασκευής και συναρμολόγησης τεθωρακισμένων «Λέοπαρντ» στον Βόλο ως πλευρά του νέου εξοπλιστικού προγράμματος της Γερμανίας, όπως και εκείνα για τη δημιουργία εγκαταστάσεων υγροποιημένου αερίου LNG στον Παγασητικό, αποτελούν απλά κάποια από τα παραδείγματα που αποδεικνύουν τα πολεμικά συμφέροντα μίας σειράς επιχειρηματικών κύκλων. Όπως αποδείχθηκε το προηγούμενο διάστημα με την ΑΓΕΤ-Lafarge, που είχε έντονη δραστηριότητα στον πόλεμο της Συρίας, οι επιχειρηματικοί αυτοί όμιλοι όχι μόνο δεν αποτελούν εγγυητές της ειρήνης και της προόδου αλλά αξιοποιούν την πείρα τους από τα πεδία των ένοπλων συγκρούσεων για να επιβάλλουν παντού τα συμφέροντά τους όπως έκαναν και στο Βόλο με αποκορύφωμα τον βασανισμό του Βασίλη Μάγγου και της μεγάλης κλίμακας επίθεση στην παλλαϊκή διαδήλωση του Ιούνη του 2020. Όπου σχεδιάζεται μία τέτοια μεγάλη επένδυση (πχ Βόλος, Αλεξανδρούπολη), μία στρατιωτική βάση φυτρώνει, αποκαλύπτοντας την πραγματική φύση αυτών των σχεδίων. Ο διαρκής εξοπλισμός των ενόπλων δυνάμεων (βλ. Rafale), η επιθετική τους αναδιάρθρωσή (άνοιγμα νέου ναύσταθμού στον Παγασητικό, με την έγκριση του δημοτικού συμβουλίου Αλμυρού) και η επέκταση των ΝΑΤΟικών βάσεων, έρχονται ακριβώς να υποστηρίξουν στρατιωτικά – αστυνομικά την προαναφερόμενη επιχειρηματική επεκτατικότητα.
Η εισαγωγή στην ελληνική κοινωνία του κόστους των ευρύτερων ανταγωνισμών, είναι ένα φαινόμενο με χρόνια ιστορία που κλιμακώνεται διαρκώς. Η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα της χώρας έχουν ήδη επωμιστεί το οικονομικό κοινωνικό και περιβαλλοντικό κόστος του «Πράσινου κοινωνικού συμβολαίου» που είναι η κωδική ονομασία της μαύρης πολεμικής εκστρατείας του δυτικού μπλοκ. Το Αιγαίο και η Μεσόγειος έχει γίνει μαζικός τάφος προσφύγων στο όνομα του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού. Η φτώχεια και η δυστυχία που φέρνουν οι κυρώσεις, οι διάφοροι φόροι, τα χρηματιστήρια αξίων της ενέργειας, και η εκτόξευση της ακρίβειας –δηλαδή ή έμμεση συντριβή των μισθών- είναι τέτοιου επιπέδου που θα μπορούσε κανείς να πει ότι είναι πόλεμος με άλλα μέσα. Η ίδια η διαχείριση της πανδημίας δεν ήταν τπτ άλλο από μια πολεμική ιαχή ώστε να θυσιάσουμε τελικά την υγεία και τις ελευθερίες μας απέναντι στα γενικά συμφέροντα του κεφαλαίου που κλονίστηκαν από της διατάραξη της οικονομικής ζωής.
Κανένα κίνημα δεν πρόκειται να αποκτήσει αντιπολεμικό χαρακτήρα αν δεν επιχειρήσει να μπλοκάρει με ενιαίο τρόπο την επενδυτική και πολεμική μηχανή για χάρη της οποία γίνονται όλα αυτά. Ο εχθρός είναι μέσα στη ίδια μας την χώρα! Η αλυσίδα των συμφερόντων που μας εμπλέκουν στον πόλεμο και μας φορτώνει το κόστος του είναι ο κύριος εχθρός για την εργατική τάξη, τους ντόπιους και μετανάστες εργαζόμενους και άνεργους είναι η ίδια η ντόπια άρχουσα τάξη και το κράτος της. Η ήττα και αποδυνάμωση του ελληνικού κράτους και των συμμάχων του, μέσα από τον αντιπολεμικό, ταξικό, διεθνιστικό αγώνα του δικού μας κοινωνικού στρατοπέδου είναι ο μόνος δρόμος για να ακουστούν οι ανάγκες του κόσμους της εργασίας σε ανεξαρτησία από τα πολεμικά στρατόπεδα και τα αστικά συμφέροντα. Η απειλή ενός τέτοιου κινήματος είναι η μόνη που μπορεί να φρενάρει την δίψα τους για αίμα. Η διεθνής αντιπολεμική και αντιιμπεριαλιστική κινητοποίηση για την ειρήνευση στην περιοχή σημαίνει ότι η εργατική τάξη κάθε χώρας έχει πρώτιστο καθήκον το μπλοκάρισμα της συμμετοχής της “δικής της” χώρας στην πολεμική σύγκρουση, την μαζική άρνηση του αντιδραστικού πολέμου στο όνομά της. Πραγματική υπηρεσία στους δοκιμαζόμενους λαούς της Ουκρανίας μπορεί να προσφέρει ένα κίνημα που θα επιβάλλει την απεμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο, θα παλεύει να κλείσουν οι βάσεις του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, θα απαιτεί να μη βγει κανένας στρατιώτης έξω από τα σύνορα αλλά και να σταματήσουν οι πολεμικές επιχειρήσεις εντός συνόρων στο Αιγαίο και στην Μεσόγειο απέναντι σε μετανάστες.
Σε αυτή την κατεύθυνση η Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία συμμετέχει και καλεί σε πανθεσσαλική αντιπολεμική συγκέντρωση και πορεία την Κυριακή 13/03 στις 13:00 στην Πλ. Ταχυδρομείου στη Λάρισα.
– Έξω οι ιμπεριαλιστικοί στρατοί από την Ουκρανία – Κανένας νεκρός για τα συμφέροντα ΝΑΤΟ-ΕΕ-Ρωσίας.
– Να κλείσει η Σούδα, η Αλεξανδρούπολη και όλες οι βάσεις ΝΑΤΟ και ΗΠΑ. Να εκδιωχθούν οι ΝΑΤΟικές αποστολές από Λάρισα, Στεφανοβίκειο και Βόλο.
– Άμεση απεμπλοκή της Ελλάδας από τον πόλεμο. Κανένας φαντάρος σε ιμπεριαλιστική αποστολή, όχι στην αποστολή στρατιωτικού εξοπλισμού. Έξοδος της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ, διάλυση της συμμαχίας.
-Τέρμα στα «πολεμικά χαράτσια» των κυρώσεων, της φοροληστείας και της ενεργειακής κερδοσκοπίας. Ούτε ευρώ για τους αστικούς ανταγωνισμούς. Μπλόκο στις ενεργειακές αντεργατικές αντιπεριβαλλοντικές επενδύσεις.
– Διάλυση του αντιδραστικού άξονα Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ-Αιγύπτου. Τέρμα στους πολεμικούς εξοπλισμούς.
– Ανοιχτά σύνορα για όλους τους πρόσφυγες. Αφοπλισμός του λιμενικού και άλλων δολοφονικών σωμάτων.
-Μπλόκο στα σχέδια για τη δημιουργία εργοστασίου αρμάτων μάχης στο Βόλο και τη δημιουργία εγκαταστάσεων υγροποιημένου αερίου στον Παγασητικό.
Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία – Ανταρσία για την Ανατροπή
