Είναι ξεκάθαρο πια, ότι αυτή η ΕΕ με την υπάρχουσα μορφή της, δεν τυγχάνει αποδοχής στο ευρωπαϊκό πεδίο πάντα. Και εννοώ ως προς την θεσμική της λειτουργία. Και όχι μόνον σε θεωρητικό πεδίο. Πλέον υπάρχει «συγκροτημένη αμφισβήτησή της» με το δημιουργηθέν«μέτωπο» ευρωπαϊκών χωρών κατά του κεντρικού συστήματος των Βρυξελλών. Αυτό έδειξαν με έντονο τρόπο τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών, με την μεγάλη άνοδο των «ευρωσκεπτικιστών» που δεν αφήνει κανένα περιθώριο διαφορετικής ερμηνείας, παρά την προσπάθεια του «διευθυντηρίου» περί του αντιθέτου.
Εκτός από την κυριαρχία της Μαρί Λεπέν στη γαλλική πολιτική σκηνή και την επικράτηση κατά κράτος του Νάιτζελ Φάραντζ στο Ηνωμένο Βασίλειο, αυτό που έχει ιδιαίτερη και βαρύνουσα σημασία είναι η εκτόξευση των ποσοστών του κόμματος του ΜατέοΣαλβίνι, του άτυπου ηγέτη των «ευρωσκεπτικιστών», δηλαδή της Λέγκας, βασικού εταίρου στον κυβερνητικό συνασπισμό της Ιταλίας. Αυτό πράγματι προβληματίζει τις Βρυξέλλες, διότι απλά μετέχει σε κυβέρνηση και μάλιστα στην ιταλική.
Τι σημαίνει αυτό; Οι κινήσεις του καινοί πρωτοβουλίες έχουν μεγάλο ευρωπαϊκό αντίκτυπο. Για παράδειγμα, αυτές τις ώρες η Κομισιόν βρίσκεται μπροστά σε ένα μεγάλο πρόβλημα. Το δυσθεώρητο ιταλικό χρέος που πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα. Το ΔΝΤ θεωρεί ότι το χρέος της Ιταλίας αποτελεί σημαντικό κίνδυνο για την οικονομία της ευρωζώνης. Και αυτό διότι αν συνυπολογιστεί με τον πόλεμο στο παγκόσμιο εμπόριο και ένα σκληρό Brexit, τότε οι συνέπειες τουλάχιστον για τις Βρυξέλλες, θα είναι τραγικές. Και αυτό είναι και άποψη αξιωματούχου της ΕΕ. Άλλωστε την επόμενη εβδομάδα το Δ.Ν.Τ θα παρουσιάσει τη σχετική έκθεση. Και ειδικά για το άρθρο 4 που αναφέρεται στο ζήτημα θα μιλήσει η ίδια η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ σε συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης στις 13 Ιουνίου στο Λουξεμβούργο. Και απέναντι σε αυτή την κατάσταση η Κομισιόν, ανακοινώνει ότι η Ιταλία παραβιάζει τους δημοσιονομικούς κανόνες με το αυξημένο χρέος της και αποφάσισε να επιβάλει τα προβλεπόμενα μέτρα, την πειθαρχική διαδικασία, όπως λέγεται σε βάρος της Ρώμης. Όμως, ακριβώς επειδή φοβάται τις αντιδράσεις του Ματέο Σαλβίνι, μην ξεχνάμε ότι πλέον είναι κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού, αφήνει ένα παράθυρο ανοιχτό προκειμένου βρεθεί λύση πριν την εφαρμογή των μέτρων. Ενδεικτικό της στάσης γενικότερα της Κομισιόν στο ζήτημα είναι και η απόφασή της να κλείσει άρον άρον την ίδια διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος με την Ισπανία με το πρόσχημα ότι δεν υφίσταται πλέον ζήτημα. Η Ισπανία συμμορφώθηκε, όπως είπε έμμεσα ο Μοσκοβισί. Η αλήθεια είναι ότι δεν αντέχει άλλο μέτωπο η ΕΕ.
Στην περίπτωση ωστόσο της Ιταλίας και του Σαλβίνι, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Αφενός ότι ένα πρόστιμο της Κομισιόν, δηλαδή επιπλέον φόροι κάποιων δις ευρώ θα ξεσήκωνε όλους τους Ιταλούς εναντίον της ΕΕ και κατά δεύτερον, ο Σαλβίνι ήδη ετοίμασε την απάντηση. Πρόκειται για τη δημιουργία παράλληλου νομίσματος, που είναι στα σχέδια της ιταλικής κυβέρνησης των δύο εταίρων. Και αυτό σε πρώτο επίπεδο γίνεται με την έκδοση βραχυπρόθεσμων κρατικών ομολόγων, προκειμένου να πληρωθούν επιχειρήσεις, στις οποίες χρωστάει το δημόσιο, γεγονός που χαρακτηρίζεται ως προπομπός επιστροφής σε εθνικό νόμισμα. Αν το πείραμα αυτό φυσικά πετύχει και θεωρηθεί ως συμφέρον για την Ιταλία. Πάντως η ιταλική βουλή ενέκρινε την περασμένη εβδομάδα την εισαγωγή των λεγόμενων «mini-Βots», ενός εργαλείου χρέους που θα στηρίζεται σε μελλοντικά φορολογικά έσοδα, θα αυξάνει βραχυπρόθεσμα τη ρευστότητα του ιταλικού κράτους και θα είναι αποδεκτό ως μέσο πληρωμής. Δηλαδή, είναι ένα παράλληλο νόμισμα, το οποίο αν διαδοθεί στην ιταλική οικονομία και αρχίσει να χρησιμοποιείται ευρέως από εταιρίες και πολίτες, τότε η ιταλική κυβέρνηση θα προχωρήσει στη δημιουργία του εθνικού της νομίσματος.
Και εκ των πραγμάτων θα εξέλθει από την ευρωζώνη! Και αυτό θα προκαλέσει τεκτονικό σεισμό στις Βρυξέλλες. Αυτό λοιπόν, δεν το θέλουν με τίποτα εκεί στο διευθυντήριο και βεβαίως ο γαλλογερμανικός άξονας.
Απόστολος Ρόσσιος
