Η 5η Ιουλίου μέρα είναι μια σημαδιακή ημέρα. Είναι η επέτειος του δημοψηφίσματος του 2015. Ενός δημοψηφίσματος που έφερε τη χώρα στο χείλος του γκρεμού.
Ενός δημοψηφίσματος που κινδύνεψε να διχάσει τον ελληνικό λαό.
Είναι το ίδιο δημοψήφισμα που αποκάλυψε τον πολιτικό αμοραλισμό του Αλέξη Τσίπρα και των «συντρόφων του». Ζήτησαν από τον ελληνικό λαό να ψηφίσει «όχι» το οποίο στη συνέχεια, μετέτρεψαν σε «ναι» φέροντας ένα αχρείαστο τρίτο μνημόνιο με καταιγίδα φόρων, εισφορών και περικοπών στις συντάξεις, το οποίο γονάτισε κυρίως την μεσαία τάξη.
Η 5η Ιουλίου έχει ήδη χαραχθεί στη συλλογική μνήμη των Ελλήνων ως μια θλιβερή επέτειος. Είναι όμως και η μέρα που αποκαλύφθηκε ο πολιτικός τυχοδιωκτισμός της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ που δε διστάζει να κάνει το «όχι»… «ναι» για την παραμονή της στην εξουσία.
Είναι η ίδια συγκυβέρνηση που πορεύεται με την ίδια ακριβώς ασυνέπεια. Αφού διέλυσε την πραγματική οικονομία για να καυχάται ο πρωθυπουργός για τα υπέρ-πλεονάσματα, επεκτείνει το καταστρεπτικό της έργο και στα εθνικά θέματα, υπογράφοντας μια ετεροβαρή συμφωνία με τα Σκόπια που αντί να αντιμετωπίζει τον αλυτρωτισμό τους, τον υποθάλπει αναγνωρίζοντας «μακεδονική γλώσσα» και «μακεδονική ιθαγένεια».
Είναι η ίδια συμφωνία που επιβεβαίωσε τον μοναδικό συνδετικό ιστό της συγκυβέρνησης που είναι οι καρέκλες.Ο κ. Καμμένος επέτρεψε στον κ. Κοτζιά να υπογράψει την συμφωνία και την άλλη μέρα ότι είπε θα ρίξει την κυβέρνηση. Την μια ημέρα λέει ότι η συμφωνία είναι κακή και την άλλη ζητάει να ψηφιστεί με 180. Την παράλλη λέει ότι θα ρίξει την κυβέρνηση και το ίδιο βράδυ το παίρνει πίσω! Είναι ένας αναξιόπιστος κυβερνητικός εταίρος που συνεργάζεται με ένα αναξιόπιστο και υπό προθεσμία πρωθυπουργό.
Τρία χρόνια μετά το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου είναι πια εδραιωμένη στην ελληνική κοινωνία η ανάγκη να απαλλαχθούμε από τη σημερινή συγκυβέρνηση.
Είναι ανάγκη να αλλάξουμε σελίδα με μία αξιόπιστη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και έναν υπεύθυνο και ειλικρινή Πρωθυπουργό.
Είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης που θα αποκαταστήσει την πολιτική ορθότητα στον τόπο και θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για μια παραγωγική οικονομία.
Θανάσης Λιούτας
