Με μια ανακοίνωση γεμάτη πικρία και μιλώντας για υπονομεύσεις και σκοπιμότητες, ο Δημήτρης Παπαθανασίου που προσπάθησε να ηγηθεί ψηφοδελτίου και να διεκδικήσει τον δημαρχιακό θώκο του Δήμου Τρικκαίων, σχολιάζει τη σύντομη προεκλογική του πορεία και το …παρασκήνιο στον χώρο της Αριστεράς.
Η ανακοίνωσή του
Στους δρόμους της Αριστεράς που περπατάω χρόνια, έμαθα να ενεργώ στο φως της ημέρας.
Στους υπόγειους διαδρόμους της εξουσίας πάντα χανόμουν. Οι προσπάθειες μου στο Δήμο Τρικκαίων για μια ακηδεμόνευτη Τοπική Αυτοδιοίκηση με προοδευτικό πλαίσιο δράσης και με τους δημοκρατικούς πολίτες στο πλάι μου, θα συνεχισθούν.
Ευχαριστώ τα μέλη της επιτροπής και ιδίως τον πρώην Δήμαρχο Χρήστο Λάππα για τις άοκνες προσπάθειές τους για να πετύχουμε το επιθυμητό για όλους μας αποτέλεσμα.
Το ό,τι δεν φθάσαμε αμέσως στην “Ιθάκη”μας δεν σημαίνει ότι θα σταματήσουμε να “ταξιδεύουμε”.
Από τις 30 Ιουνίου και τη συνάντηση των 27 αυτοδιοικητικών νυν και πρώην εκλεγμένων δημοτικών συμβούλων, την ομόφωνη εκλογή μου στην 4μελη επιτροπή που εξουσιοδοτήθηκε να οδηγήσει στη συγκρότηση μιας νέας δημοτικής παράταξης και στην ανάδειξη του υποψηφίου της Δημάρχου, ώστε να εκφρασθεί στο νέο αυτοδιοικητικό περιβάλλον, που διαμορφώνεται στο Δήμο Τρικκαίων, ο χώρος της προοδευτικής αντίληψης ενάντια στη δημοτική αρχή του Δημήτρη Παπαστεργίου και των επιγόνων του, από τις 10 Ιουλίου που δημοσιοποίησα την υποψηφιότητα μου να τεθώ επικεφαλής αυτής της υπό συνδιαμόρφωση δημοτικής παράταξης, μέχρι και σήμερα που γράφω αυτές τις γραμμές, επιχείρησα με καθαρό τρόπο και με ανοικτά χαρτιά να παρουσιάσω μια υποψηφιότητα για τη θέση του Δημάρχου Τρικκαίων και να προτείνω ένα σχέδιο για μια νέου τύπου δημοτική αρχή (συλλογική ηγεσία, δημοκρατική λειτουργία με εκλογή αντιδημάρχων, ανακλητότητες ακόμα και του ίδιου του Δημάρχου, δικαίωμα αρνησικυρίας σε συγκροτημένες μειοψηφίες), ώστε οι δυνάμεις που ξεκινούσαν από το προοδευτικό κέντρο και τη σοσιαλδημοκρατία και κατέληγαν στη μαχητική οικολογία και τη ριζοσπαστική /αντισυστημική αριστερά, αλλά κυρίως οι κοινωνικές δυνάμεις που “ακουμπούσαν” στην υποψηφιότητα μου, να διεκδικήσουν με νικηφόρα προοπτική το Δήμο Τρικκαίων. Κάτι τέτοιο δεν έγινε εφικτό όχι από δική μου υπαιτιότητα, αλλά επειδή κάποιοι δεν τόλμησαν, κάποιοι δίστασαν, κάποιοι δεν άντεξαν και κάποιοι υπονόμευσαν.
Ο ρόλος τους θα αποκαλυφθεί τόσο σύντομα, αλλά και συνάμα τόσο “αργά”. Τώρα και πέρα όμως από όλα αυτά, θα ήταν απαράδεχτο, στο τέλος αυτής της σύντομης διαδρομής των λίγων ημερών, που αναστάτωσε τόσο πολύ το τοπικό σύστημα εξουσίας που δυστυχώς σαν Λερναία Ύδρα ξεπετάγεται με τόσα κεφάλια μπροστά μου εδώ και 13 χρόνια, αν δεν ευχαριστούσα τους Δημήτρη, Μαρία, Στέφανο, Σοφία, Δημήτρη, Εύη, Ηλία, Βέρα, Βάιο, Έφη, Τάσο, Έμμυ, ,Δημήτρη, Μαρινέλλα, Θύμιο, Λένα, Γιάννη, Ελίζα, Γιώργο, Έλενα , Τάσο, Νάνσυ, Κώστα, Έφη, Γιάννη και Πάνο, εκείνους δηλαδή τους 26 φίλους-ες και συντρόφους -ισες, που μέσα στις μόλις 4 ημέρες που διήρκεσε η σχετική μου αναζήτηση, παραχώρησαν τη διαθεσιμότητα τους για να στελεχώσουν μαζί μου ένα αυτοδιοικητικό ψηφοδέλτιο νίκης και προοπτικής για την ανασυγκρότησης του Δήμου μας.
Αλλά και στους δεκάδες συμπολίτες που στο δρόμο, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης , στα τηλέφωνα και οπουδήποτε αλλού πάντα χρησιμοποιώντας τις λέξεις “προχώρα, σε στηρίζω”, ενθάρρυναν αυτή την προσπάθεια, υπόσχομαι ότι το ταξίδι για την Ιθάκη μας θα συνεχιστεί μέχρι τέλους και πέρα και πάνω από όλες τις μικρότητες και τις σκοπιμότητες.
Γιατί η δράση και ο αγώνας για μια ζωή με αξιοπρέπεια, είναι που έχει σημασία πάνω από όλα.
