α) Η για πολλούς παράνομη διαδικασία των πλειστηριασμών, δεν θα εμποδίζεται πλέον, από το ολοένα και αυξανόμενο κίνημα αντίδρασης, για τον απλούστατο λόγο ότι θα είναι ηλεκτρονικοί.
Παράλληλα οι Έλληνες πολίτες υπό τη δαμόκλειο σπάθη του νέου “ιδιώνυμου” θα τρομοκρατούνται καθώς θα αντιμετωπίζουν ποινές φυλάκισης και υπό καθεστώς σοκ, θα εκδιώχνονται από την ιδιωτική τους περιουσία, για την οποία γενιές και γενιές έχουν φορολογηθεί πολλάκις.
β) Με την υποχρεωτική διαμεσολάβηση στις εργατικές διαφορές, αποθαρρύνεται το δικαίωμα διεκδίκησης δια μέσου της δικαστικής οδού, αφού πλέον η δικαιοσύνη εκτός από άδικη γίνεται και απρόσιτη,
γ) Το δικαίωμα στην απεργία καταστρατηγείται,
δ) Επιβάλλεται ένα νέο είδος καπιταλισμού, ο λεγόμενος καζινοκαπιταλισμός,
ε) Ενώ η οικογένεια και ο οικογενειακός προϋπολογισμός βρίσκεται πλέον υπό κατάρρευση και η κοινωνία σε αποσύνθεση, απομειώνονται τα οικογενειακά επιδόματα σε πολύτεκνες οικογένειες, ακριβώς σε μια περίοδο που το δημογραφικό πρόβλημα οξύνεται. Και όλα αυτά στο όνομα ενός ελληνικού χρέους, το οποίο επουδενί δεν είναι υπεύθυνος ο ελληνικός λαός και το οποίο δεν αποπληρώνεται όσοι αιώνες κι αν περάσουν.
Στο πλαίσιο αυτό, περιουσίες ιδιωτικές και δημόσιες μαζί με δικαιώματα που κατακτήθηκαν με αγώνες, στερήσεις και θυσίες βγαίνουν πλέον όλα στο σφυρί! Όμως, σύμφωνα με το Σύνταγμα (Σ. άρθρο 17) κανένας δεν στερείται της ιδιοκτησίας του, παρά μόνο όταν και όπως νόμος ορίζει. Αυτό το όταν και όπως νόμος ορίζει, θέτει την ασπίδα στην παράνομη απώλεια της ιδιοκτησίας οποιουδήποτε σήμερα στη χώρα και καθιστούν παράνομο κάθε πλειστηριασμό ανεξάρτητα από το είδος της περιουσίας.
Γιατί αν στερηθεί κάποιος της ιδιοκτησίας του, ανεξάρτητα αν είναι μεγάλη ή μικρή, αυτό θα έχει γίνει σε καθεστώς υποτέλειας του ελληνικού κράτους με νόμο των μνημονίων των δανειστών, βλέπε καθεστώς κατοχής! Νόμος δηλαδή που δεν έγινε χάριν της ωφέλειας και των συμφερόντων του ελληνικού λαού και του ελληνικού κράτους, αλλά προς όφελος κάθε τρίτου δανειστή, εκβιαστή της χώρας μέσω της δανειακής εκβίασης και της καθ’ υπόδειξη νομοθέτησης προς τούτο (Σ. άρθρο 28).
Σύμφωνα δε, με τις διατάξεις του Συντάγματος (Σ. άρθρο 59,1 εδ.2), όταν ο ελληνικός λαός καλείται να ψηφίσει τους εκπροσώπους του, προβαίνει σε επιλογή με γνώμονα το συμφέρον των Ελλήνων και της Ελλάδος, δεν προβαίνει σε επιλογή ώστε οι εκπρόσωποί του, καθ’ υπόδειξη των δανειστών και των ξένων συμφερόντων, να θέτουν εξ ονόματός του νόμους αντισυνταγματικούς και σε βάρος του!
Εν προκειμένω το καθεστώς των πλειστηριασμών έχει τεθεί με σκοπό να εκποιηθεί όπως – όπως η ελληνική ιδιωτική περιουσία και να περάσει έτσι σε χέρια ξένων συμφερόντων! Σε καθεστώς λοιπόν κατοχής και κατάλυσης του ελληνικού Συντάγματος κάθε πλειστηριασμός ελληνικής ιδιωτικής περιουσίας, είτε μεγάλης είτε μικρής αξίας, είναι παράνομος και οφείλουμε έτσι να τον αντιλαμβανόμαστε.
Εντελώς αντίθετα από την ρύση Κοντονή, που μας λέει ότι «αν ήμασταν πολιτισμένο κράτος, θα έπρεπε εδώ και τριάντα χρόνια να είχαμε ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς»! Και το ερώτημα είναι: αυτό λέγεται πολιτισμός ή βαρβαρότητα; Να θυμηθούμε ότι, σε άλλες παρόμοιες εποχές πρόσφατης κατοχής, ο λαός, οι εργαζόμενοι, έμπαιναν μπροστά για να μη χαθεί το εργοστάσιο του εργοδότη τους γιατί ήταν και αυτό ανεκτίμητη ελληνική περιουσία!
Το εάν υπάρχουν περιπτώσεις δόλιας συγκρότησης μεγάλης ή μικρής περιουσίας αυτό κρίνεται σε καθεστώς Συνταγματικής νομιμότητας και εν τοις πράγμασι κράτους δικαίου ώστε να ξεκαθαρίσει σε καθεστώς δικαίου και όχι σε ετερόνομο καθεστώς κατοχής! Είναι σαφές ότι δεν πρέπει να αλλάξουν χέρια οι τίτλοι ιδιοκτησίας της χώρας ούτε υπέρ των τραπεζών ούτε υπέρ των funds ή οποιουδήποτε άλλου θεσμικού παράγοντα.
Όσες ιδιοκτησίες έχουν πλειστηριαστεί ή έχουν μπει σε διαδικασία πλειστηριασμού πρέπει να αποδοθούν στους νόμιμους ιδιοκτήτες τους όταν αποκατασταθεί η έννομη τάξη στην Πατρίδα μας. Ανεξάρτητα αν είναι α κατοικία ή β κατοικία, εξοπλισμός βιοτεχνίας και βιομηχανίας ή μαγαζιού. Οι πλειστηριασμοί έχουν τεθεί σε καθεστώς καταπάτησης κάθε έννοιας Δικαίου, αφού πλέον δεν γίνονται σε δημόσιο ακροατήριο αλλά υπό το κράτος φύλαξης των δυνάμεων καταστολής. Οι συμβολαιογράφοι έχουν μετατραπεί σε εκποιητές της ιδιωτικής περιουσίας που αντισυνταγματικά εκπλειστηριάζεται. Όλα αυτά συνηγορούν σε πολιτισμό;
