Άρχισαν να λένε πότε θα βγούμε έξω. Όπου ακούτε πολλά κεράσια, κρατήστε και μικρό καλάθι

Του Κρικόρ Τσακιτζιάν

Το Πάσχα πέρασε κι αμέσως άρχισαν τα όργανα από τους γνωστούς «ειδικούς» των social media και των τηλεπαραθύρων, οι οποίοι διαρρέουν ολημερίς αποκλειστικές πληροφορίες, για τα σενάρια που επεξεργάζεται η κυβέρνηση, για το πώς θα γίνει η αποκλιμάκωση των μέτρων και η επαναφορά στην κανονικότητα.

Μάλιστα έχουν προσδιορίσει και την ημέρα που θα ανακοινώσει ο πρωθυπουργός την έξοδο από τα σπίτια, με διάγγελμα προς τον Ελληνικό λαό, στις 4 Μαΐου.

Δεν ξέρω αν έχουν δόση αλήθειας όλα αυτά που ακούγονται, αυτό θα το δούμε αργά ή γρήγορα. Θα έλεγα να εξετάσουμε τις κρίσεις που διαχειρίστηκε η κυβέρνηση τον τελευταίο καιρό, για να καταλάβουμε πώς συμπεριφέρεται και πώς παίρνει αποφάσεις.

Η πρώτη κρίση που κλήθηκε να διαχειριστεί με το που ανέλαβε η κυβέρνηση Μητσοτάκη, ήταν αυτή με την προσπάθεια εισβολής από την Τουρκία χιλιάδων προσφύγων από τη μεθόριο στον Έβρο. Από την πρώτη στιγμή η κυβέρνηση αντέδρασε άμεσα. Σήμανε συναγερμό και έθεσε σε επιφυλακή όλες τις ένοπλες δυνάμεις, οι οποίες βρέθηκαν σε πολεμική ετοιμότητα σε όλα τα επίπεδα. Με την άμεση αντίδραση και την αποφασιστικότητα που επέδειξε, κατάφερε να ακυρώσει τα σχέδια της Τουρκίας για εισβολή στην Ελλάδα χιλιάδων σκληροπυρηνικών φονταμενταλιστών, μουσουλμάνων μεταναστών.

Η αποχώρηση των προσφύγων από τον Έβρο πριν λίγες μέρες, δεν σήμανε και την άρση των μέτρων στο στράτευμα. Κάθε άλλο, αυξήθηκαν τα μέτρα στη θαλάσσια περιοχή με έντονη παρουσία του Ελληνικού στόλου σε όλο το Αιγαίο. Ακόμη και σήμερα που η Τουρκία ασχολείται περισσότερο με τα εσωτερικά της αυτή την ώρα, τα μέτρα στον Ελληνικό στρατό ισχύουν στο ακέραιο, γιατί ποτέ δεν ξέρεις αυτός ο ύπουλος εχθρός, όπως είναι οι Τούρκοι, πότε θα επιστρέψει.

Αμέσως μετά ξέσπασε η πανδημία του κορωνοϊού και η κυβέρνηση κλήθηκε να αντιμετωπίσει κι αυτή την πρόκληση. Κι εδώ φαίνεται πως τα κατάφερε. Κράτησε σε πολύ χαμηλά ποσοστά τα κρούσματα, σε σχέση με άλλες πλούσιες χώρες.

Παρά τα μέτρα, ο ιός δεν εξαφανίστηκε. Καραδοκεί εκεί έξω και αναζητά τα θύματά του, όπως στον πόλεμο ο ελεύθερος σκοπευτής ψάχνει κινούμενο στόχο για να τον εκτελέσει.

Αναρωτιέμαι πώς θα πάρει η κυβέρνηση την απόφαση να αποσύρει τα μέτρα και να βγάλει τον κόσμο από τα σπίτια; Για ποιο λόγο έγινε όλη αυτή η θυσία τόσο καιρό;

Οι Έλληνες επιστήμονες μιλάνε για 2.500 καταγεγραμμένα κρούσματα στη χώρα μας. Αμερικανοί ανεβάζουν τον αριθμό σε 100.000 με 200.000 χιλιάδες κρούσματα στην Ελλάδα. Αν λοιπόν ισχύει κάτι τέτοιο, πώς θα αφήσουν τον κόσμο να ξεχυθεί στους δρόμους; Το πιο πιθανό θα είναι να ξανακλειστούμε μέσα για πολύ μεγαλύτερο διάστημα, έχοντας πρώτα κάνει άλματα προς τα πίσω, αντί για βήματα προς τα εμπρός.

Προς τι λοιπόν όλη αυτή η φιλολογία για άρση των περιοριστικών μέτρων από τις αρχές Μαΐου. Μήπως είναι λόγια παρηγοριάς, για να κάνει κουράγιο ο κόσμος και να πάψει να διαμαρτύρεται λόγω κόπωσης;

Θα δείξει η ίδια η ζωή. Καλού κακού, ας κρατάμε και μικρό καλάθι σε όλα αυτά που ακούγονται, από όλους αυτούς τους μη ειδικούς που έχουν αρχίσει να ξεσηκώνουν τον κόσμο.