Το προσχέδιο του προϋπολογισμού που κατέθεσε η κυβέρνηση επαναλαμβάνει τις δήθεν επιτυχίες του παρελθόντος. Δεν πείθει όμως κανέναν.
Η δημοσιονομική υπερ-απόδοση, η έξοδος από τη διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος και η δοκιμαστική έξοδος στις αγορές είναι αδιάψευστα γεγονότα τα οποία όμως δε δικαιολογούν την αισιοδοξία και τις προβλέψεις για το βραχυπρόθεσμο μέλλον.
Δεν πείθει γιατί μιλάει για ανάπτυξη 1,8% για το 2017, τη στιγμή που το Α’ εξάμηνο του έτους η οικονομία έτρεξε με μόλις 0,5%.
Δεν πείθει γιατί έχουν ήδη διαψευσθεί οι προσδοκίες για αύξηση των επενδύσεων 9% το τρέχον έτος, καθώς το Α’ εξάμηνο του έτους αυτές αυξήθηκαν με αναιμικούς ρυθμούς 2,7%.
Δεν πείθει γιατί ο ρυθμός ανάπτυξης 2,4% για το 2018 βασίζεται στην απίθανη υπόθεση για αύξηση των επενδύσεων κατά 12,6%. Μέγεθος αδιανόητο αν ληφθούν υπόψη η αποτυχία σε αυτό το μέτωπο το 2017 και οι παλινωδίες σε μια σειρά μεγάλων επενδυτικών εγχειρημάτων τον τελευταίο κιόλας μήνα.
Δεν πείθει γιατί η καταγεγραμμένη πλέον απόκλιση 1,8 δισ. ευρώ στα δημόσια έσοδα για το 2017 αναδεικνύει την αποτυχία της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης και τη διάλυση των μικρομεσαίων στρωμάτων που αυτή έφερε.
Δεν πείθει γιατί οι αυξημένες προβλέψεις εσόδων 1 δισ. ευρώ το 2018 σε σχέση με το τρέχον έτος για την επίτευξη πλεονάσματος 3,5% σε καθεστώς υπερφορολόγησης φέρνουν ακόμα πιο κοντά κάθε επιχείρηση στο κλείσιμο, κάθε εργαζόμενο στην απόλυση, κάθε νέο και νέα στο εισιτήριο χωρίς επιστροφή.
Δυστυχώς, η κυβέρνηση αντί να αντικρίσει την πραγματικότητα, προτιμά να επιμένει στον καλλωπισμό των στοιχείων. Προτιμά να συνεχίζει μια σειρά αδιέξοδων πολιτικών στη φορολογία, το ασφαλιστικό, τις επενδύσεις, τις αποκρατικοποιήσεις. Αδιεξόδων που επιλέγει να φορτώνει στις πλάτες των πολλών μέσω της ανεργίας, της φτωχοποίησης και της οικονομικής αναιμίας.
