Εν έτη 2020 η γενιά μας φαίνεται να έχει παγιδευτεί σε μια μακροχρόνια προκρούστεια κλίνη που δοκιμάζει τις αντοχές μας. Ιστορικά γεγονότα που κάποτε μάστιζαν τις προηγούμενες γενιές παίρνουν σάρκα και οστά στο δικό μας παρόν. Μεταναστευτικό, οικονομική κρίση και τώρα πια μια πανδημία λεηλατούν την καθημερινότητα μας. Πάνω μας γράφεται ιστορία και στην ατμόσφαιρα επικρατεί χείμαρρος αβεβαιότητας για το αύριο.
Φλέγον θέμα συζήτησης αποτελούν οι εικασίες για τους λόγους ύπαρξης αυτής της πανδημίας. Πρόκειται για έλεγχος πληθυσμού, για υποχθόνιους εμπορικούς και οικονομικούς σκοπούς; Τι πλήγμα θα έχει στην οικονομία και σε χίλιους άλλους παράγοντες; Όσο σημαντικά και αν είναι αυτά τα ερωτήματα, νομίζω πως κοιτώντας τα νοσοκομεία να “βουλιάζουν”, το πιο φλέγον ερώτημα είναι “τι κάνουμε εμείς γι’αυτό;”
Με πόση σοβαρότητα και υπευθυνότητα αντιμετωπίζουμε όσα μας συμβαίνουν; Για πρώτη φορά ερχόμαστε αντιμέτωποι με καραντίνα. Και όμως στους δρόμους κυκλοφορούν ανερυθρίαστα άνθρωποι που ενδεχομένως δεν έχουν καταλάβει την επικινδυνότητα της κατάστασης. Αναμφίβολα θεωρώ πως σε όλους μας αρέσουν οι βόλτες, τα ταξίδια και η επικοινωνία με τους υπόλοιπους, μα περισσότερο θεωρώ μας αρέσει το χαμόγελο των αγαπημένων μας προσώπων. Και ακριβώς γι’αυτό τον λόγο θα έπρεπε να αναγνωρίσουμε πως πάνω μας κουβαλάμε ευθύνη. Ευθύνη να μην νοσήσουμε, ευθύνη να μην είμαστε αυτοί που θα θέσουν σε κίνδυνο τις ευπαθείς ομάδες, ευθύνη να περιορίσουμε όσο μπορούμε την μετάδοση αυτής της πανδημίας.
Η υγεία θεωρείται από τους πιο βασικούς παράγοντες της ζωής. Καθήκον μας είναι να συμβάλουμε στον περιορισμό και την αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης. Οι επόμενες γενιές να παραδειγματιστούν από το πρότυπο της συμπεριφοράς μας και για ακόμα μια φορά να αποδειχθεί πως η ανθρωπότητα χάρη στην δυναμική της καταφέρνει να βγαίνει αλώβητη.
Ας κάνουμε μια παύση λοιπόν. Ας πάρουμε χρόνο για τον εαυτό μας. Ας ξεκουραστούμε και ας εκτιμήσουμε λίγο περισσότερο την ζωή, που μας αποδεικνύει συνεχώς πως σε μια στιγμή όλα μπορούν να αλλάξουν. Οι πράξεις του σήμερα χαρακτηρίζουν το αύριο. Ας είμαστε υπεύθυνοι και στην ιστορία που γράφεται πάνω μας ας απαντήσουμε με αισιοδοξία πως όλα καλά θα πάνε, γιατί οι ίδιοι θα φροντίσουμε γιαυτό.
Χρύσα Σάρρα
Παιδαγωγός
Αφήστε το σχόλιό σας