Φτάσαμε λοιπόν στο τέλος και αυτής της σχολικής χρονιάς στα Λύκεια. Τα προηγούμενα χρόνια αυτές τις μέρες απουσίαζαν από τα μαθήματα οι μαθητές της Γ΄ Λυκείου. Ο λόγος ήταν για να αφοσιωθούν στη προετοιμασία τους για τις επικείμενες Πανελλαδικές Εξετάσεις. Οπότε στο Λύκειο βλέπαμε μετρημένους στα δάχτυλα μαθητές της Γ΄ Λυκείου και δεν ξέραμε και τι να τους κάνουμε επειδή ήταν και οι πιο αδιάφοροι μαθητές.
Βέβαια οι καημένοι οι μαθητές ή μάλλον οι γονείς τους έπρεπε να τρέχουν από γιατρό σε γιατρό για να μπορέσουν να δικαιολογήσουν τις απουσίες τους. Μέχρι πριν λίγα χρόνια από το σύνολο των 114 απουσιών που είχαν δικαίωμα να κάνουν οι μαθητές οι 64 έπρεπε να είναι δικαιολογημένες. Μέχρι που κάποιος Υπουργός Παιδείας είχε την φαεινή ιδέα να επιτρέψει την πραγματοποίηση των 114 απουσιών χωρίς καμία υποχρέωση για δικαιολόγησή τους. Αυτό σίγουρα βολεύει τους καθηγητές, γλιτώνουν όλο τον κόπο ενασχόλησης με τα δικαιολογητικά, αλλά δεν είναι γα το καλό των μαθητών.
Γιατί αυτή η απόφαση μεταφράζεται από τους μαθητές της Α΄ και Β΄ τάξης «Δεν είναι κρίμα να πάνε τζάμπα οι απουσίες μου ;». Το οποίο σημαίνει ότι μπορούν το πρωί να κοιμηθούν λίγο παραπάνω και μετά να έρθουν στο σχολείο, μπορούν να κάθονται στα μπουγατσάδικα έξω από το σχολείο και όταν βαρεθούν να έρθουν στο μάθημα κι αν κουραστούν πριν την λήξη του προγράμματος μπορούν ελεύθερα να φύγουν.
«Δεν είναι κρίμα να πάνε τζάμπα οι απουσίες μου ;». Μα αφού ο μαθητής «δικαιούται» 114 απουσίες χωρίς καμιά υποχρέωση να τις δικαιολογήσει και έτυχε να μην τις αξιοποιήσει μέχρι τώρα, να τελειώσει η χρονιά και να μην τις έχει αξιοποιήσει όλες ; Έ όχι, αυτό δεν γίνεται. Μα οι καθηγητές τις τελευταίες μέρες θα προσπαθούν να βγάλουν την ύλη μιας και υπάρχει και η τράπεζα θεμάτων, πιθανόν θα λένε πως θα είναι τα θέματα στις γραπτές εξετάσεις του Ιουνίου, θα πούνε και μερικά SOS θέματα … Μην κουράζεστε να τα λέτε, για τους μαθητές δεν έχουν σημασία. Ο μπαμπάς και η μαμά (και το Smartphone) να είναι καλά, κι έχει ο Θεός.
Βλέπετε τι όμορφο εκπαιδευτικό σύστημα που μας οικοδόμησαν οι πολιτικοί μας ; Πόσο σκάω μέσα μου στα γέλια με τις μοντέρνες τακτικές του Υπουργείου Παιδείας, αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας, αξιολόγηση εκπαιδευτικών, καθηγητές συντονιστές τάξης, συντονιστές μαθημάτων, καθηγητές μέντορες, να οργανώσουμε σεμινάρια, να βελτιωθούμε οι καθηγητές να γίνουμε καλύτεροι … Βρε, εδώ οι μαθητές στο σχολείο δεν έρχονται και εμείς στον κόσμο μας. ΞΥΠΝΗΣΤΕ κ. Υπουργοί Παιδείας ο Έλληνας δεν αποδίδει με όσα χαρτιά κι αν τον γεμίσετε, με όσους συντονιστές κι αν βάλετε να τον ελέγχουν, ο Έλληνας αποδίδει μόνο αν τον κεντρίσετε στο ΦΙΛΟΤΙΜΟ. Θυμάμαι όταν πρωτοξεκίνησα ως καθηγητής πόσο εντύπωση μου είχε κάνει ο Διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης που περνούσε συχνά από το Λύκειο και κουβέντιαζε με όλους μας σαν φίλος.
Με αφορμή το περιστατικό στην Άρτα που ξέχασε ο πατέρας το παιδί του που το πήγαινε στον Βρεφονηπιακό Σταθμό στο αυτοκίνητο, θα ήθελα να πω τα εξής. Γιατί όταν ένα παιδί, από τον Βρεφονηπιακό Σταθμό μέχρι και το Λύκειο, όταν το πρωί δεν εμφανίζεται στο Σχολείο να μην παίρνει το Σχολείο τηλέφωνο τους γονείς αν συνέβηκε τίποτα ; Πόσο δύσκολο είναι τέλος πάντων ; Πόσα όμως δυσάρεστα περιστατικά δεν θα είχαν προληφθεί αν το κάμναμε ! Αντί να γίνονται πάμπλουτοι οι πολιτικοί μόλις πάρουν την εξουσία, ας ξοδέψουν χρήματα να υπάρχουν σε κάθε Σχολείο κάποιοι γι αυτά τα τηλεφωνήματα. Πως παίρνουν τηλέφωνο οι γονείς στο σχολείο το μεσημέρι και ρωτάνε για το παιδί τους αν δεν έχει πάει σπίτι και δεν σηκώνει το κινητό, αυτό ας γίνεται και για την πρωινή προσέλευση.
Πότε στην Ελλάδα θα ασχοληθούμε σοβαρά να οικοδομήσουμε ένα υπεύθυνο εκπαιδευτικό σύστημα ; Φώναζαν στο Πολυτεχνείο ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και τόσα χρόνια που κυβερνάνε αυτοί που φώναζαν, τι ΠΑΙΔΕΙΑ πρόσφεραν στα παιδιά του Ελληνικού Λαού ; Να φωνάζουν μόνο συνθήματα και τίποτε άλλο ! Υποβάθμιση του Δημοτικού, υποβάθμιση του Γυμνασίου, υποβάθμιση του Λυκείου. Το Πανεπιστήμιο ας το αφήσουμε καλύτερα. Κάποιοι θέλουν να καταργήσουν την Πανεπιστημιακή Αστυνομία για να κινδυνεύουν τα παιδιά του Λαού από τον κάθε παράνομο που βρίσκει καταφύγιο στον χώρο του Πανεπιστημίου. Και το αστείο είναι ότι αυτοί οι ίδιοι όλο για το συμφέρον του Λαού μιλάνε !
Μήπως θέλετε και παραδείγματα της κατάντιας που πέτυχαν στην ΠΑΙΔΕΙΑ ; Φτάνουν οι μαθητές στο Λύκειο και υστερούν απαράδεκτα στην προφορική και γραπτή χρήση της ελληνικής γλώσσας, πολλοί δεν μπορούν να εκτελέσουν απλές μαθηματικές πράξεις του Δημοτικού, βάλανε οι σοφοί πολιτικοί μας 3 ξένες γλώσσες από το Δημοτικό και το Νηπιαγωγείο πριν εμπεδώσουν καλά τα παιδιά την ελληνική γλώσσα το οποίο είναι παιδαγωγικά απαράδεκτο γιατί δημιουργείται σύγχυση στο μυαλό των παιδιών, αφαίρεσαν τα ηρωικά και ηθικοπλαστικά κείμενα από τα βιβλία που τόσο μας βοήθησαν εμάς και να μην πω με τι κείμενα τα αντικατέστησαν, και τόσα άλλα που σε κάνουν να σκέπτεσαι «πόσο χάλια έχουμε γίνει οι Έλληνες για να επιτρέπει ο Θεός να έχουμε τέτοιους Ηγέτες !».
«Η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο» έλεγε ο μεγάλος Ντοστογιέφσκι. Οι μέρες που τελειώνει η σχολική χρονιά θα έπρεπε να είναι πολύ όμορφες για να αφήνουν στους μαθητές μια γλυκιά νοσταλγία. Θυμάστε τις Γυμναστικές Επιδείξεις στα χρόνια μας που φορούσαμε αθλητικές στολές και ερχόντουσαν και οι γονείς μας … Αλλά τι λέω, εδώ σήμερα δεν μπορούμε να υποχρεώσουμε τους μαθητές ούτε φόρμες να φορέσουν για να γίνει σωστά το μάθημα της Φυσικής Αγωγής. Και περιμένουμε μουσκεμένοι από τον ιδρώτα να παρακολουθήσουν τα υπόλοιπα μαθήματα ! (μην ανησυχείτε οι γονείς, θα προσέξουν να μην ιδρώσουν).
Αντίθετα εμείς βάλαμε και τις Πανελλαδικές Εξετάσεις στο τέλος της σχολικής χρονιάς για να θυμίζουν για πάντα στους μαθητές το άγχος και την αγωνία που είχαν στα σχολικά χρόνια τους. Δεν πειράζει, εμείς ας ξαναδούμε το debate για να χαρούμε με τις αλήθειες που είπαν οι πολιτικοί μας και όπως τελειώνουν τα παραμύθια «και έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα».
