Είναι πλέον γνωστό, ότι ζούμε στην εποχή που ο πλανήτης γη, η κοινή μας πατρίδα, απειλείται άμεσα από την ολοένα και αυξανόμενη κλιματική αλλαγή, με απρόβλεπτες βλαπτικές συνέπειες στο περιβάλλον και την υγεία των ανθρώπων. Και παρά τις συνεχείς προειδοποιήσεις, τόσο της ίδιας της Φύσης συχνά με ασυνήθιστα καιρικά φαινόμενα, όσο και των ειδικών επιστημόνων, είναι φανερή η αμεριμνησία και η αδιαφορία μας.
Ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο ETH της Ζυρίχης, Τομ Κράουδερ, που ηγήθηκε σχετικής έρευνας, δηλώνει πως η φύτευση δέντρων είναι η απλούστερη, αποτελεσματικότερη και οικονομικότερη λύση για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και εφικτή σ’ όλα τα μέρη του κόσμου.
Ένα τρισεκατομμύριο δέντρα, αν φυτευτούν σύμφωνα νε την έρευνα, μπορούν να απορροφήσουν τεράστιες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα, τα 2/3 όλων των εκπομπών αερίων που απελευθερώνονται στην ατμόσφαιρα εξαιτίας των ανθρωπογενών δραστηριοτήτων.
Ο Γερμανός δασολόγος Πέτερ Βολέμπεν, στο θαυμάσιο βιβλίο του «Η μυστική ζωή των δέντρων», γράφει ότι το δάσος στην πραγματικότητα είναι μια τεράστια ηλεκτρική σκούπα του διοξειδίου του άνθρακα(CO2), το κλιματιστικό της Φύσης και μηχανή παραγωγής οξυγόνου.
Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι ο άνθρωπος χρειάζεται 740 κιλά οξυγόνο περίπου το χρόνο. Αυτό του το εξασφαλίζουν, 7-8 δέντρα!
Έχοντας στο νου μου αυτά, σκέφτομαι τη χέρσα και γυμνή έκταση της λοφοσειράς που απλώνεται βόρεια της πόλης μας, πέρα απ’ τον προφήτη Ηλία. Νομίζω πως στην προκειμένη περίπτωση κρίνεται η στάση όλων μας, και αξιολογείται το πόσο γνωρίζουμε την αξία και την ευεργεσία των δέντρων. Πόσο μας αγγίζει και μας θορυβεί η απειλή της υπερθέρμανσης του πλανήτη, ώστε ν’ αγαπήσουμε, να φυτέψουμε, και να τα προστατέψουμε τα δέντρα. Γιατί στη μόλυνση του περιβάλλοντος που οδήγησε στην κλιματική κρίση της εποχής, όλοι μας έχουμε μερίδιο ευθύνης με τις πράξεις και τις παραλείψεις μας. Κι όλοι μας έχουμε υποχρέωση, «εδώ και τώρα», να κάνουμε κάτι απλό και σπουδαίο: να φυτέψουμε τουλάχιστον ένα δέντρο. Το οφείλουμε στα παιδία μας, στα εγγόνια μας, στις επερχόμενες γενιές. Δεν θα μας συγχωρέσουν την ανεμελιά και την αδιαφορία μας.
Η δεντροφύτευση και η δάσωση ενός γυμνού τοπίου, δεν είναι μόνο αισθητική ικανοποίηση, είναι πιο ουσιαστική και καθοριστική υπόθεση, που αφορά άμεσα την ίδια τη ζωή μας. Γιατί η λειτουργία και η αύρα του δάσους είναι η πεμπτουσία της υγείας μας.
Χρόνια τώρα, καμιά απ’ τις δημοτικές παρατάξεις, κι αυτές που μας διοικούν κι αυτές που φιλοδοξούν να μας διοικήσουν, δεν είχαν στο πρόγραμμά τους τη δάσωση της συγκεκριμένης περιοχής. Καμιά δημοτική αρχή δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ, ώστε να δημιουργηθεί ένας μεγάλος πράσινος πνεύμονας, δροσιάς, ομορφιάς, ευεργεσίας και υγείας για τους κατοίκους της «έξυπνης» πόλης μας. Γιατί;
Επειδή πιστεύω ότι η δεντροφύτευση στην περιοχή αυτή, είναι αυτονόητη και επιβεβλημένη, ο δήμος και οι φορείς της εκπαίδευσης πρέπει να ξεκινήσουν μια καμπάνια στα τοπικά μέσα ενημέρωσης, αλλά κι από σπίτι σε σπίτι, ώστε να ενημερωθούν και ευαισθητοποιηθούν οι πολίτες.
Η συμμετοχή και η προσφορά των πολιτών και όλων των φορέων, δημόσιων κι ιδιωτικών της πόλης, στην αναμόρφωση της περιοχής με την εκπόνηση σχετικής μελέτης θα είναι δεδομένη. Θα είναι μια από τις από τις πιο ενδεδειγμένες ενέργειες και ωφελιμότερες δράσεις του δήμου και για τις επόμενες γενιές πολιτών αυτής της πόλης και των γειτονικών οικισμών.
Φαλαγκάρας Σταύρος, εκπαιδευτικός
