Αμέσως μετά την διαπίστωση των προβλημάτων της περσινής ελαιοκομικής περιόδου, απεστάλη τον Σεπτέμβριο του 2018 προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή η πρώτη επιστολή μου με τα τότε διαθέσιμα πρώτα δεδομένα.
Στις 8/5/2019 καταθέσαμε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή αίτημα έκτακτης οικονομικής ενίσχυσης των ελαιοκαλλιεργητών βασιζόμενοι στις δυνατότητες που μας δίνει ο Κανονισμός 1308/2013. Στην τότε επιστολή μου προς τον Επίτροπο είχα την ευκαιρία με επίσημα στατιστικά στοιχεία, τόσο εθνικά όσο και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, να αναδείξω:
- Την σημασία της ελαιοκαλλιέργειας και του ελαιολάδου στο σύνολο της ελληνικής γεωργικής παραγωγής.
- Τους λόγους που συνετέλεσαν στην αξιοσημείωτη πτώση της παραγωγής ελαιολάδου και το σημαντικό μέγεθος αυτής της πτώσης σε σχέση με τον μέσο όρο των τελευταίων ετών.
- Την ταυτόχρονη σημαντική πτώση των τιμών του ελαιολάδου σε όλες του τις κατηγορίες.
Από εκεί και πέρα αντιλαμβάνομαι τους λόγους για τους οποίους η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δυσκολεύεται να ανταπεξέλθει σε τέτοιου είδους αιτήματα Κρατών-Μελών για έκτακτες ενισχύσεις. Ωστόσο, είναι απολύτως σαφές ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν επικαλείται, ούτε την πληρότητα της τεκμηρίωσης του αιτήματος, ούτε και το δίκαιο αυτού, όταν διατυπώνει τις πολιτικές επιλογές που προκρίνει η ίδια.
Η συνέχιση των πολιτικών προσπαθειών και της αναβαθμισμένης με τα δεδομένα της φετινής ελαιοκομικής περιόδου τεκμηρίωσης, είναι η μόνη λύση και για τη σημερινή Πολιτική Ηγεσία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Αναμένουμε λοιπόν ότι ο κ. Υπουργός, αντί να χρησιμοποιεί υπεκφυγές, θα επιδείξει επιτέλους έργα πάνω σε αυτή τη βάση.
