Mε την εκδήλωση τιμής στον Μήτσο Παπαρήγα, ολοκληρώθηκε το φετινό αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο της ΚΝΕ.
Με την εκδήλωση τιμής στον Βολιώτη κομμουνιστή συνδικαλιστή Μήτσο Παπαρήγα, πουδιοργάνωσαν οι Κλαδικές Οργανώσεις Αττικής της ΚΝΕ, ολοκληρώθηκε το φετινό αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο της ΚΝΕ.
Στις 5 το απόγευμα της Κυριακής, τα πούλμαν με τα μέλη και τους φίλους της ΚΝΕ έφτασαν στην πλατεία Ελευθερίας, την οποία νωρίτερα τα μέλη της ΚΟ Μαγνησίας του ΚΚΕ είχαν διαμορφώσει με ταμπλό όπου παρουσιάζονταν στιγμές από την ιστορία του εργατικού κινήματος στο Βόλο.
Όπως σε όλη τη διάρκεια του διημέρου έτσι και σε αυτή την εκδήλωση τηρήθηκαν οι απαραίτητες αποστάσεις και τα μέτρα για την προστασία της υγείας των συμμετεχόντων.
Στην εκδήλωση, μίλησε ο Βασίλης Μεταξάς, γραμματέας της ΤΕ Μαγνησίας του ΚΚΕ, ο οποίος καλωσόρισε τα μέλη της ΚΝΕ, παρουσίασε τα βιογραφικά στοιχεία του Μήτσου Παπαρήγα και κάποιους βασικούς σταθμούς εκείνης της περιόδου. Μεταξύ άλλων, ανέφερε:
«Ο σύντροφος Μήτσος Παπαρήγας στη ζωή του, ζωή ανιδιοτελούς προσφοράς στην υπόθεση της εργατικής τάξης, ζωή σκληρών ταξικών αναμετρήσεων, έζησε όλες τις καμπές της ταξικής πάλης, έζησε και πρωτοστάτησε τόσο σε μη επαναστατικές όσο και σε επαναστατικές συνθήκες στη χώρα μας. Η περίοδος εκείνη, που περιλαμβάνεται στον Α’ τόμο του Δοκιμίου Ιστορίας του Κόμματός μας, είναι πολύτιμη και αξίζει να τη μελετάμε με κάθε ευκαιρία και από κάθε σκοπιά, σήμερα μέσα από την αγωνιστική πορεία του Μήτσου Παπαρήγα. Γι’ αυτό είναι και σημαντική η πρωτοβουλία που πήρατε με τη σημερινή εκδήλωση, στα πλαίσια του 29ου Αντιμπεριαλιστικού Διημέρου της ΚΝΕ. Ένας επιπλέον λόγος είναι ότι την περίοδο που διανύουμε το αστικό σύστημα και διάφοροι άλλοι μηχανισμοί κάνουν μια συστηματική προσπάθεια – με στόχο ιδίως τις νεανικές συνειδήσεις – να αλλάξουν το νόημα και περιεχόμενο του αγώνα, του κινήματος, του ηγέτη, του ήρωα. (…) Το παράδειγμά του συντρόφου Μήτσου Παπαρήγα, όπως και το παράδειγμα των στελεχών που φυλακίστηκαν, εξορίστηκαν, εκτελέστηκαν από το αστικό κράτος αποδεικνύει περίτρανα ότι καθημερινά διεξάγεται μια ανελέητη πάλη ανάμεσα στην εργατική τάξη και στην αστική τάξη που έχει την εξουσία, πάλη που παίρνει διάφορες μορφές, αλλά δεν σταματάει να είναι ανελέητη, πάλη που πρέπει να την ξέρουμε καλά, να την έχουμε αφομοιώσει, ώστε να είμαστε πιο ικανοί στο να πρωτοστατούμε και εμείς, ο καθένας στο χώρο του. Και σε αυτήν την πάλη, έχουμε και χτίζουμε παραπέρα τα θεωρητικά και οργανωτικά εφόδια για να αντεπεξέλθουμε, να κρατηθούμε, να νικήσουμε. Έχουμε τη στρατηγική μας, την υπερεκατοντάχρονη πείρα του Κόμματός μας που μελετάμε και εμπλουτίζουμε συνεχώς και φυσικά έχουμε το ζωντανό παράδειγμα χιλιάδων συντρόφων σαν τον Μήτσο Παπαρήγα που μας διδάσκουν πώς να είσαι αταλάντευτος, να είσαι πρωτοπόρος, αλύγιστος, να ξέρεις ότι θα σε κυνηγήσουν αλλά να μην φοβάσαι, να μην σκιάζεσαι, γιατί το δικό σου παράδειγμα είναι αυτό που δίνει κουράγιο, έμπνευση, ακόμα και στον πιο μοιρολάτρη και που μπολιάζει την ταξική συνείδηση και συνειδητοποίηση της αποστολής της εργατικής τάξης. (…)
Ηγέτης και καθοδηγητής δεν είναι μόνο ο επώνυμος, ο πρόεδρος του σωματείου, ο συνδικαλιστής σε μια Ομοσπονδία. Ηγέτες και καθοδηγητές πρέπει να είμαστε όλοι μας, ο καθένας στον χώρο του, στους εργαζόμενους δίπλα του, εκεί που είμαστε ή ακόμα και εκεί που συλλογικά αποφασίζεται ότι πρέπει να πάμε. Κάθε κομματικό μέλος, αλλά και κάθε φίλος του Κόμματος, κάθε συνειδητός και πρωτοπόρος εργάτης, κάθε συνδικαλιστής που αγωνίζεται για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος πρέπει ο καθένας να είναι ένα επιτελείο μάχης στο χώρο που βρίσκεται. Αυτός είναι ο δρόμος και ο τρόπος για την πρόοδο του εργατικού κινήματος. Αυτόν τον δρόμο έδειξε με το παράδειγμά του, ο εργάτης του κλάδου του Μετάλλου, ο γεννημένος στο Βόλο, ο σιδεράς, αγωνιστής, κομμουνιστής ηγέτης της εργατικής τάξης, Μήτσος Παπαρήγας.»
Στη συνέχεια, το λόγο πήρε ο Αντώνης Κωσταδήμας, μέλος του ΓΠ Αττικής της ΚΝΕ, σημειώνοντας μεταξύ άλλων:
«Οι κλαδικές Οργανώσεις Αττικής της ΚΝΕ θέλαμε από καιρό να πραγματοποιήσουμε μία εκδήλωση σαν τη σημερινή, αφιερωμένη στο σ. Μήτσο Παπαρήγα, δολοφονημένο μέλος του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΕ, γραμματέα της ΓΣΕΕ. Με το 29ο αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο της ΚΝΕ στο Στόμιο της Λάρισας, βρήκαμε την καταλληλότερη ευκαιρία, για να έρθουμε εδώ στο Βόλο, στην εργατούπολη που ανέδειξε εκατοντάδες κομμουνιστές, πρωτοπόρους εργάτες, αγωνιστές συνδικαλιστές ανώνυμους και επώνυμους, ανάμεσά στους οποίους, την ξεχωριστή του θέση στην ιστορία της ταξικής πάλης, του εργατικού κινήματος της πατρίδας μας κατέχει ο σύντροφος Μήτσος Παπαρήγας. (…)
Τα μέλη της ΚΝΕ, διδασκόμαστε και εμπνεόμαστε από τη μελέτη της ιστορίας του Κόμματός μας. Παλεύουμε καθημερινά να αποκτήσουμε πολύπλευρες ικανότητες, να βελτιωνόμαστε, να μελετάμε, να δουλεύουμε συλλογικά, κοντά και μέσα στη νεολαία της εργατικής τάξης, στις ίδιες αγωνίες, στα ίδια προβλήματα, προσπαθώντας να ανεβαίνει το επίπεδο συνείδησης των νέων που παρεμβαίνουμε, να μπαίνουν στον αγώνα περισσότεροι. Η διαδρομή στη ζωή και τον αγώνα του κομμουνιστή συνδικαλιστή ηγέτη Μήτσου Παπαρήγα, μας διδάσκει, ότι η αγάπη και η εκτίμηση των συντρόφων του και των υπόλοιπων εργατών, κερδήθηκε με το ήθος του, την ακεραιότητά του, τη σεμνότητα και την παλικαριά, την ανθρωπιά, την ακούραστη προσπάθειά του, τα λίγα και καλά του λόγια. Μας διδάσκει επίσης, ότι η αντοχή και πίστη στο σκοπό μας, η κομματικότητα είναι αρετές που δεν κατακτιούνται μια κι έξω, χτίζονται καθημερινά μέσα στις δυσκολίες. Ότι οι χιλιάδες σ/φοι μας που δεν λύγισαν σε τεράστιες πιέσεις, συκοφαντίες και ψέμματα, κόλπα της ασφάλειας, άγρια βασανιστήρια, δεν ήταν γεννημένοι ήρωες, αλλά μέσα στο Κόμμα και μέσα στις δυσκολίες απέκτησαν τη στόφα του πρωτοπόρου και σεμνού λαϊκού αγωνιστή. (…)
Σήμερα διανύουμε περίοδο υποχώρησης του εργατικού κινήματος στη χώρα μας, περίοδο διεθνούς κρίσης του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος, ξέρουμε όμως ότι αυτά είναι προσωρινά, δεν θα είναι στα αυριανά βιβλία παρά λίγες σειρές. Ότι στιγμές σαν κι αυτές που εκτυλίσσονταν στη χώρα μας όταν δολοφονούνταν ο σ. Μήτσος Παπαρήγας θα επαναληφθούν στις νέες σύγχρονες συνθήκες, με άλλο βεβαίως τρόπο, αλλά η ουσία θα είναι και τότε ίδια, δηλαδή η προσπάθεια της ανθρωπότητας να απαλλαγεί από τον κεφαλαιοκρατικό ζυγό. ΄Οταν δολοφονήθηκε ο σ. Μήτσος Παπαρήγας, η ΚΕ του ΚΚΕ απεύθυνε το εξής κάλεσμα στο Κόμμα και στο λαό:
Η ΚΕ και η Κεντρική Επιτροπή Ελέγχου του ΚΚΕ, τιμώντας τη μνήμη του ηρωικού συντρόφου μας, αποφασίζουν να οργανώσουν την πρώτη προλεταριακή Μεραρχία του ΔΣΕ, που θα φέρει το όνομα του Μήτσου Παπαρήγα. Όσοι εργάτες και εργάτριες απ’ το Βόλο, όπου είναι η ιδιαίτερη πατρίδα του, την Αθήνα, τον Πειραιά και τη Θεσσαλονίκη θα καταταχθούν στον ΔΣΕ από τις 20 του Φλεβάρη ως τις 20 του Απρίλη θα σχηματίσουν τη Μεραρχία Μήτσου Παπαρήγα, τη Μεραρχία των εκδικητών του. Αιωνία η μνήμη του Μήτσου Παπαρήγα και όλων των αγωνιστών που πέσανε για τη λεύτερη δημοκρατική και ανεξάρτητη Ελλάδα. Εκδίκηση για τον άδικο χαμό του. Ολοι στ’ άρματα! Όλα για τη νίκη!»
Τώρα πρέπει να οργανώσουμε την αντεπίθεση! Γιατί μόνο μέσα από τους αγώνες, την σύγκρουση με το αστικό κράτος, την εργοδοσία, εκφράζοντας την ανυπακοή μας στους σχεδιασμούς τους θα έχουμε κατακτήσεις. Κάθε μέλος της ΚΝΕ πρέπει να είναι ηγέτης, καθοδηγητής στο χώρο του, δίπλα στους συναδέλφους του, ακούραστος, ψύχραιμος, αδιάλλακτος με τον ταξικό αντίπαλο.
Αυτόν το δρόμο έδειξε με το παράδειγμά του, ο εργάτης του κλάδου του Μετάλλου, ο γεννημένος στο Βόλο, ο σιδεράς, ο αγωνιστής, το μέλος του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΕ, ο κομμουνιστής ηγέτης της εργατικής τάξης, Μήτσος Παπαρήγας.
Τέτοια παλικάρια μπορεί και βγάζει η εργατική τάξη, γεμάτα περηφάνια για τη τάξη τους και συνάμα μίσος προς του εκμεταλλευτές, τέτοιους ηγέτες μπορεί να διαμορφώσει η Πρωτοπορία της εργατικής τάξης, το Κομμουνιστικό Κόμμα.
Όσο δύσκολη και αν είναι η καθημερινότητα που ζούμε, όσο ακίνητα κι αν φαίνονται τα πράγματα, ένας νέος άνθρωπος, ένας νέος επαναστάτης, ένα μέλος της ΚΝΕ παίρνει δύναμη ότι η κοινωνία είναι επιστημονική νομοτέλεια να αλλάξει και θα αλλάξει, παίρνει κουράγιο από τους σ/φους του, γεμίζει με ελπίδα όσο μελετάει την εκατοντάχρονη πορεία του Κ.Κ.Ε, γεμάτη παραδείγματα σαν τον σφο Μήτσο Παπαρήγα».
Με το τέλος των ομιλιών ο Θανάσης Βογιατζής, στέλεχος του ΚΚΕ, δημοσιογράφος – ερευνητής παρουσίασε βασικά σημεία αναφοράς εκείνης της περιόδου, ιστορικά μνημεία και κτίρια στην περιοχή του Βόλου, όπου θα περνούσαν αργότερα οι ΚΝίτες και οι ΚΝίτισσες.
Ξεκίνησε με την πλατεία Ελευθερίας , όπου έγινε και το μεγάλο συλλαλητήριο του λαού του Βόλου οργανωμένο από το ΕΑΜ και την ΕΠΟΝ στις 6 Αυγούστου του 1943 ενάντια στην κάθοδο των Βουλγάρων στη Θεσσαλία. Σε αυτό το μέρος παράλληλα, τα ΕΑΣΑΔ και οι Γερμανοί κρεμούσαν την περίοδο της Κατοχής αγωνιστές, ενώ στον ίδιο χώρο έγινε η πρώτη συγκέντρωση την ημέρα της Απελευθέρωσης του Βόλου από τις δυνάμεις του 54ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ.
Επόμενος σταθμός, οι φυλακές Αλεξάνδρας (διασταύρωση των οδών Ιωλκού με Αλεξάνδρας) που λειτούργησαν σαν χώροι φυλάκισης κομμουνιστών και αγωνιστών από την περίοδο της Κατοχής μέχρι και το τέλος του Εμφυλίου
Συνέχισε με το καπνεργοστάσιο Ματσάγγου που ήταν ένα από τα ιστορικά εργοστάσια της πόλης του Βόλου και τον Μάη – Ιούνη του 1936 πραγματοποιήθηκε σε αυτό αλλά και σε όλα σχεδόν τα εργοστάσια, μια από τις μεγαλύτερες απεργίες στην ιστορία της πόλης.
Έπειτα παρουσίασε την διασταύρωση της οδού Δημητριάδος, στη συμβολή με την οδό Αγ. Νικολάου, όπου σε εκείνη την περίοδο (ξημερώματα της 2ας Ιούνη 1936) η Χωροφυλακή είχε στημένο το πολυβόλο απ’ όπου έφυγαν οι σφαίρες που σκότωσαν τον 30χρονο ραπτεργάτη Ν. Μπουμπαγιατζή από τη Νέα Ιωνία και και τραυμάτισαν πολλούς άλλους εργαζόμενους.
Τέλος, το πρώην κτίριο καπνοθηκών Παπαστράτου, όπου συνεδρίαζε το έκτακτο στρατοδικείο την περίοδο 1947-1949
Αμέσως μετά την παρουσίαση σχηματίστηκε μια μαχητική πορεία που πέρασε από τα παραπάνω σημεία. Σε όλη τη διάρκεια της πορείας ακουγόταν συνθήματα όπως « Ένας αιώνας αγώνας και θυσία, το ΚΚΕ στην πρωτοπορία», «όλοι στον αγώνα για των αστών την ήττα, όρκος στη μνήμη του Μήτσου Παπαρήγα».
Λάρισα 2I – 7– 2020
