Ένας ιστορικός περίπατος στην πόλη της Καρδίτσας

Πόσο συχνά συναντάμε διερμηνείς στη νοηματική και υποτιτλισμό σε πολιτιστικά θεάματα; Μας έχει τύχει το ασανσέρ για ΑΜΕΑ κάποιου μουσείου να είναι εκτός λειτουργίας, η ράμπα να είναι τόσο απότομη ώστε το αναπηρικό καρότσι να χρειάζεται συνοδό για να ανέβει ή η τουαλέτα να διαθέτει μόνο το ειδικό σήμα των ΑΜΕΑ αλλά να έχει μετατραπεί σε αποθήκη; Αυτά τα ζητήματα απασχόλησαν όσους συγκεντρώθηκαν τη Δευτέρα, 23/9, το πρωί, με σκοπό να ξεναγηθούν στο κέντρο της Καρδίτσας, διανύοντας την απόσταση από την πλατεία Πλαστήρα ως τη Δημοτική Αγορά με ενδιάμεσο σταθμό την κεντρική Πλατεία και πολλά σημεία ιστορικού ενδιαφέροντος κατά μήκος της διαδρομής. Η ιδέα του μουσείου πόλης για τη δράση προέκυψε από τη συμμετοχή του Δήμου Καρδίτσας στον εορτασμό της Ευρωπαϊκής Εβδομάδας Κινητικότητας, η οποία τείνει να γίνει θεσμός για την πόλη μας μετά από τις πολύ επιτυχημένες συμμετοχές των τελευταίων ετών.

Ο ιστορικός περίπατος είχε ανακοινωθεί από το Ιστορικό-Λαογραφικό Μουσείο «Λ. & Ν. Σακελλαρίου» του Δήμου Καρδίτσας/ΔΟΠΑΚ αρχικά για την περασμένη Παρασκευή, 20 Σεπτεμβρίου αλλά αναβλήθηκε λόγω καιρού, δίνοντας στη μικρή ομάδα που συγκεντρώθηκε την ευκαιρία να ξεναγηθεί στο μουσείο πόλης. Ο προβληματισμός γύρω από την πρόσβαση στο χώρο ήταν εύλογα πολύ μεγαλύτερος από τις απορίες σε σχέση με τα εκθέματα του μουσείου.

Οι συμμετέχοντες, άτομα με αναπηρία και γονείς, μέλη του σωματείου γονέων ΑΜΕΑ, επισήμαναν προβλήματα που μπορούν να αντιμετωπιστούν με ελάχιστη δαπάνη, όπως η πρόσβαση στο ίδιο το κτήριο, η οποία εμποδίζεται σήμερα από την έλλειψη ράμπας και ελεύθερου χώρου μπροστά στην είσοδο του μουσείου. Το ραντεβού ανανεώθηκε για τη Δευτέρα και ο περίπατος πραγματοποιήθηκε τελικά με μεγάλη συμμετοχή χάρη στη στήριξη του Συλλόγου Ατόμων με Αναπηρία, του Συλλόγου Γονέων ΑΜΕΑ, του Κέντρου «Ορίζοντες» και του Συλλόγου Φίλων του Μουσείου Πόλης. Τους 30 περίπου συμμετέχοντες καλωσόρισε ο δήμαρχος Καρδίτσας, Βασίλης Τσιάκος, ανανεώνοντας την υπόσχεση ότι θα είναι δίπλα τους. Το εγχείρημα δεν ήταν καθόλου απλό, γεγονός που δεν οφείλεται μόνο στην έλλειψη σχετικής εμπειρίας σε φορείς πολιτισμού της πόλης. Όπως επισήμαναν τα ίδια τα άτομα με αναπηρία που συμμετείχαν, σπανίως για τις παρεμβάσεις στο δημόσιο χώρο τηρούνται οι προδιαγραφές προσβασιμότητας, με αποτέλεσμα τα ΑΜΕΑ να μην μπορούν να κινούνται αυτόνομα ή με ασφάλεια στην πόλη. Πως λοιπόν να αγγίξει κανείς ζητήματα πιο εκλεπτυσμένα, όπως είναι ο καθολικός σχεδιασμός κτηρίων ή η συμπερίληψη στον σχεδιασμό μουσειακών εκθέσεων ή δράσεων, όταν οι διαδρομές για τυφλούς καταλήγουν σε εμπόδια ή οι ράμπες είναι επικίνδυνες;

Ο περίπατος τελείωσε με την αμοιβαία δέσμευση για συνεργασία με στόχο τη δημιουργία καθολικά προσβάσιμων διαδρομών στην πόλη αλλά και τον σχεδιασμό δράσεων που θα βασίζονται στην αρχή της συμπερίληψης από το μουσείο.