ΕΠΙΣΤΟΛΗ 2η, διαμαρτυρίας και παράκλησης προς τον Άρχοντα της πόλης μας, τον κύριο Δήμαρχο και τους δημοτικούς συμβούλους, για το θέμα της 《 αρπαγής…》, καλοπροαίρετα τίθεται σε εισαγωγικά η λέξη, του καρβουνοκίνητου τρένου, από τη θέση του, με ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΣΑΣ, να το επιστρέψετε μετά την λήξη του εορτασμού του ”ΜΥΛΟΥ ΤΩΝ ΞΩΤΙΚΩΝ”, που κουράζει πια τους Τρικαλινούς
πολίτες, και θα έλεγα όλου του νομού. Δεν λέμε πως όλοι οι πολίτες είναι με το μέρος των «ΦΙΛΩΝ του τρένου»! Πλην όμως αγαπητοί μου, ”Άρχοντες” του νομού μας, τα είπαμε στην πρώτη μας επιστολή, ποιοι λόγοι ιστορικοί και συναισθηματικοί επιβάλουν την επιστροφή του…
Παρένθεση, εμείς ως σύλλογος, και μη το ξεχνάτε, και όσοι από τους συνεργάτες σας το αγνοούν, να τους το εξηγήσετε…πως διαθέσαμε μαζεύοντας, όλα αυτά τα χρόνια, τα ταληράκια των συνδρομών, και ήταν τότε ένα σεβαστό ποσό, για να συντηρούμε το τρένο. Περιμένουμε κύριε Δήμαρχε από τις 9 Φλεβάρη 2023, να καλέσετε την κεφαλή του συλλόγου μας, θα έχουμε δε την δυνατότητα δια ζώσης κουβέντα να γεφυρώσουμε τις διαφορές μας… Επίσης σας αφιερώνω ένα παλιό άσμα, με τίτλος, «..τα πλοία πεθαίνουν στα λιμάνια…», λέει.
Είδατε πλοίο στα βουνά για θέαση; Είδατε τρένα στις ακροποταμιές; Όχι, όχι…απλά και τα τρένα «πεθαίνουν» στους σταθμούς και ο δικός μας λαός έχει την τιμή από τα βάθη των αιώνων να έχει στο δευτέρι του, χιλιάδες σοφές παροιμίες και άσματα που τραγουδιούνται ακόμα, μεταλαμπαδεύοντας στις επόμενες γενεές τη Σοφία τους. ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ, την γενεά σας! ΣΕΒΑΣΤΕΊΤΕ την δική μας.
Ευχαριστούμε. Η. Σ.
