Του Κρικόρ Τσακιτζιάν
Ο πρωθυπουργός πήρε την πρωτοβουλία να κάνει κάλεσμα στους βουλευτές και υπουργούς του, να συνδράμουν εθελοντικά με το ήμισυ της μηνιαίας αποζημίωσής τους για δύο μήνες, στην εθνική προσπάθεια για την καταπολέμηση του κορωνοϊού και τη μείωση των οικονομικών επιπτώσεων που έχει στη χώρα.
Ο ένας μετά τον άλλο οι βουλευτές της Ν.Δ συστρατεύθηκαν μαζί του, όχι γιατί το πίστευαν και το ήθελαν, αλλά γιατί δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς. Ήταν κάτι σαν εντολή και δεν μπορούσαν να την παραβούν. Αν ήθελαν πραγματικά κάτι τέτοιο, θα το είχαν πράξει από μόνοι τους, πολύ πριν το «απαιτήσει» ο ίδιος ο πρωθυπουργός, αλλά κανείς δεν το έκανε.
Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκαν και αρκετοί ομόσταυλοι Περιφερειάρχες και Δήμαρχοι της χώρας. Έτσι φάνηκε μια συγκεκριμένη πολιτική ομάδα ανθρωπιστών, αλληλέγγυων και αρίστων και οι υπόλοιποι βρέθηκαν στην αντίπερα όχθη, παραθέτοντας τα δικά τους επιχειρήματα γιατί αρνήθηκαν να συστρατευθούν μαζί τους. Να είστε βέβαιοι πως το πιθανότερο είναι, ότι την ίδια στάση θα τηρούσαν και οι Νεοδημοκράτες αν την απόφαση την έπαιρνε ο ΣΥΡΙΖΑ. Ακριβώς για το λόγο ότι κανείς δεν ήταν διατεθειμένος, σε όποιο κόμμα κι αν ανήκε, να δώσει ούτε ευρώ από την αμοιβή του για τη χώρα. Την απάντηση την έδωσε η κ. Λιάνα Κανέλη σε τηλεοπτική εκπομπή. «Πρέπει να σταματήσει αυτό το αστειάκι να γίνονται οι βουλευτές χορηγοί των ψηφοφόρων». Μην αντιστρέψουμε και τους ρόλους. Οι ψηφοφόροι πρέπει να είναι οι χορηγοί των βουλευτών. Στο άλλο κόμμα της αριστεράς ο κ. Πολάκης, αποφάσισε να κάνει μόνος του ψώνια για όσους έχουν ανάγκη και όχι να δώσει το 50% της βουλευτικής του αποζημίωσης. Το ποιο ποσό θα ξοδέψει γι’ αυτό το σκοπό δεν θα το μάθει κανείς και δεν είναι από εκείνους που δίνουν αναφορά σε κανένα.
Με μια τέτοια απόφαση ο κύριος πρωθυπουργός, ανάγκασε σε δήθεν εθελοντική συνεισφορά τους Νεοδημοκράτες, οι οποίοι με βαριά καρδιά αποδέχθηκαν, θέλοντας και μη, την πρότασή του και εξέθεσε τους αντιπάλους του, οι οποίοι σκέφτονται, όπως το σύνολο των εθνοπατέρων. Μόνο για την πάρτη τους.
Αυτό όμως ήταν το ζητούμενο ή να εξοικονομηθούν πόροι για τις δύσκολες στιγμές που έρχονται;
Θα έπρεπε λοιπόν να αφήσει στην άκρη ο πρωθυπουργός την πολιτική σκοπιμότητα και να πάρει την απόφαση με νόμο, να μειωθεί η αμοιβή κάθε αιρετού στο ήμισυ. Όχι μόνο των βουλευτών και των υπουργών, αλλά περιφερειαρχών, αντιπεριφερειαρχών, δημάρχων και αντιδημάρχων καθώς και όσων έχουν διορισθεί σε θέσεις δημόσιας διοίκησης, οργανισμών κοινής ωφέλειας και διαφόρων άλλων ΔΕΚΟ.
Είναι σίγουρο πως ο προϋπολογισμός θα ήταν μεγάλος. Κι αν χρειαστεί, να παραταθεί το μέτρο και πέραν των δυο μηνών κι όχι να βγούμε στην ελεημοσύνη και να αφεθούμε στην καλή πρόθεση ορισμένων. Καλή πρόθεση δείχνουν μόνο όσοι ρίχνουν τον οβολό τους στο παγκάρι της εκκλησίας. Οι άλλοι, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, δεν έχουν σκοπό να δώσουν ούτε σεντς για το κοινό καλό. Ζούμε στην εποχή της ατομικότητας και του προσωπικού συμφέροντος. Αυτό πρέπει να το καταλάβουμε όλοι και τα πράγματα δύσκολα αλλάζουν.
Τέλος ας μπει ένα φρένο σ’ εκείνους που αυτοδιαφημίζονται ότι συμμορφώθηκαν αμέσως με το «εθελοντικό» κάλεσμα του πρωθυπουργού. Προκαλεί αλγεινή εντύπωση το να εμφανίζονται και να καμαρώνουν γι’ αυτό που έκαναν για πρώτη φορά στη ζωή τους. Όπως το πάνε, σε λίγο θα παρασημοφορούν μόνοι τους τον εαυτό τους, για να πιάσει τόπο η θυσία που έκαναν.
