Όσο και αν επιθυμούν η κυβέρνηση της ΝΔ και τα φιλικά προς αυτήν ΜΜΕ να καλλιεργήσουν ένα ρόδινο κλίμα αισιοδοξίας, εντούτοις, η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική, καθώς μια τέτοια περιγραφόμενη κατάσταση δεν είναι δυνατόν να τεκμηριωθεί σε ένα περιβάλλον με κυρίαρχο χαρακτηριστικό την αστάθεια. Η γνωστή εικόνα «διεθνείς τοκογλύφοι εναντίον Ελλάδας» των πρώτων χρόνων μνημονιακής κατοχής της Χώρας, δείχνει να μοιάζει απλοϊκή μπροστά στις πολλαπλές απειλές και κινδύνους που συσσωρεύονται τώρα κατά της Πατρίδας μας. Με ένα «χαμηλό βαρομετρικό» στην περιοχή των Βαλκανίων και με την Ελλάδα μέσα στο επίκεντρο των γεωπολιτικών εξελίξεων, η Χώρα μας, παρά τον προσανατολισμό της να τα δώσει όλα σε ΗΠΑ και ΕΕ, δεν μπορεί παρά να γίνει το θέατρο των επιχειρήσεων και των προγραμματισμένων ανακατατάξεων στην περιοχή. Το λεγόμενο «προσφυγικό-μεταναστευτικό» αποτελεί το κυριότερο μέρος και αποτέλεσμα αυτής της γεωπολιτικής αναδιάταξης.
Αναμφίβολα, λοιπόν, το συγκεκριμένο θέμα παίρνει τις διαστάσεις του πλέον κεντρικού ζητήματος που (πρέπει να) απασχολεί την Πατρίδα και τον Λαό. Φαίνεται, όμως, ότι ο προσανατολισμός του ζητήματος σε σχέση με την ιεράρχηση των προβλημάτων και των συνεπειών που αυτό δημιουργεί δεν κινείται προς την σωστή κατεύθυνση. Όπως είχε άλλωστε συμβεί πριν μια δεκαετία περίπου με τα εθνοκτόνα μνημόνια, έτσι και τώρα, ένα ακόμη πολύ σημαντικό ζήτημα δεν φαίνεται να κατανοήθηκε σε βάθος, αλλά υποβαθμίστηκε και διασπάστηκε σε διάφορες πλευρές. Στην πραγματικότητα, ο πολιτικός κόσμος των μνημονίων, της «κανονικότητας», του «Συνταγματικού τόξου», του εθνομηδενισμού, του κοσμοπολιτισμού, της παγκοσμιοποίησης και της υποταγής στα συμφέροντα των ΗΠΑ και της ΕΕ, αποδέχεται εντελώς εθελόδουλα να μετατραπεί η Ελλάδα σε «φράχτη», σε μια απέραντη αποθήκη ανθρωπίνων ψυχών, ώστε όλοι όσοι εισέρχονται παράνομα στην Χώρα μας να μείνουν διαπαντός εδώ. Παρά τις δήθεν «ανησυχίες» και «διαφωνίες», το πολιτικό υπηρετικό προσωπικό του Τόπου έχει χαιρετήσει όλες τις συμφωνίες για το «προσφυγικό». Είδαν την συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας σαν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να γκριζαριστούν σε μεγάλο βαθμό τα νησιά του Αιγαίου. Το όλο θλιβερό σκηνικό συμπληρώνεται από την «ζητιανιά» για την φροντίδα των «προσφύγων» και την «κονόμα» που γίνεται από τους «ανθρωπιστές» επιτήδειους και τα «αλληλέγγυα» λαμόγια των ΜΚΟ σε βάρος τους.
Στο πλαίσιο αυτό, ο Ερντογάν έχει περικυκλώσει την Κύπρο, απειλεί Αιγαίο και Θράκη, παίζει το παιχνίδι της πληθυσμιακής φόρτισης. Χρησιμοποιεί την πληθυσμιακή πολιτική απειλή σαν πολιορκητικό μοχλό για τα εμφανή επεκτατικά σχέδιά του. Μετά την Συρία, σειρά έχει η Ελλάδα, όπου επί του παρόντος τον εξυπηρετεί μια χαρά η τακτική της μεταφοράς των «προσφύγων» στην ενδοχώρα από τα νησιά του Αιγαίου. Ταυτόχρονα, ο Ερντογάν έχει κατά νου του και την επιρροή που διαθέτει σε αρκετά εκατομμύρια τουρκικού πληθυσμού που ζει στην Ευρώπη.
Την ίδια ώρα, ο Πάιατ «λύνει και δένει» στην Ελλάδα, γιορτάζει τα γενέθλια (!) του Σπύρου-Άδωνη Γεωργιάδη, μαγειρεύει νέα σχέδια ως «hismaster’svoice» στην Χώρα μας. Ο νέος υπουργός άμυνας της κυβέρνησης Μητσοτάκη, Νίκος Παναγιωτόπουλος, δείχνοντας το πως αντιλαμβάνεται τις έννοιες της Εθνικής Ανεξαρτησίας και του Πατριωτισμού η ΝΔ, δέχτηκε γεμάτος… οίστρο στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων τον διοικητή των χερσαίων δυνάμεων των ΗΠΑ που σταθμεύουν στην Ευρώπη, με τα εξής απίστευτα λόγια: «Πολεμήσαμε στο πλάι των ΗΠΑ, οι άνδρες μας μάτωσαν δίπλα σε Αμερικανούς στρατιώτες στους πολέμους στους οποίους συμμετείχαμε, και αυτό θα γίνει επίσης και στο μέλλον»! Η πιο φρικτή σύγχρονη αναβίωση της ρήσης προς τον Βαν Φλιτ «Στρατηγέ, ιδού ο στρατός σας!», παρμένο σε συνθήκες φιλελεύθερης «κανονικότητας»…Σύσσωμο το πολιτικό προσωπικό του «Συνταγματικού τόξου» δεν μπορεί και (κυρίως) δεν θέλει να δει την πραγματικότητα πέρα από τα στενά συντηρητικά συμφέροντά του και την μικροπολιτική που τα συνοδεύει, ενώ ταυτόχρονα κάνει ασκήσεις ψευδαισθήσιου θάρρους με δύο «φάρμακα»: α) «Προστασία» από τους «νταβατζήδες» των ΗΠΑ με ό,τι «αντίτιμο» ζητηθεί και β)Πολιτική κατευνασμού της Τουρκίας, με συνεχείς υποχωρήσεις στην ακόρεστη προκλητικότητά της. «Φάρμακα» εντελώς αναποτελεσματικά και με πληθώρα παρενεργειών.
Μελετώντας διεξοδικά όλα τα παραπάνω είναι απολύτως αναγκαία μια μεγάλη στροφή και αλλαγή πορείας σε όλα τα μεγάλα μέτωπα και προκλήσεις του Έθνους των Ελλήνων. Είναι αναγκαία η διαμόρφωση μιας ισχυρής και σφυρηλατημένης Εθνικής Συνείδησης που θα πολεμήσει για διέξοδο συνολική: ύπαρξης, επιβίωσης και ανόρθωσης της Χώρας. Με αξίες και αρχές διαφορετικές από αυτές που μας καθηλώνουν στο τέλμα της ανυπαρξίας. Μακριά από βολικά στερεότυπα, ευκολίες και «αρπαχτές». Με κοφτερό μυαλό, που θα βγάζει ψύχραιμα συμπεράσματα, θα ζυγίζει σωστά, θα τολμά, θα αποκτά την ικανότητα να μετατρέπει την Ιδέα του Ελληνισμού σε πολιτική Δύναμη Δημιουργίας. Που θα μπορεί να αφουγκράζεται τα «θέλουμε» και τα «πρέπει» των απλών ανθρώπων. Που θα ξεκόψει ριζικά από τον ωφελιμισμό, τον μηδενισμό, τον κάθε μορφής ραγιαδισμό. Που θα σχεδιάσει, θα συσπειρώσει, θα τροποποιήσει συσχετισμούς. Που θα εμποδίσει αρνητικές εξελίξεις και θα ματαιώσει τα εμπρηστικά σχέδια εθνοκτονίας. Το Ύψιστο Καθήκον της Εθνικής Αντεπίθεσης περνάει, εκ νέου, βαρύ και πάλι στις πλάτες του πιο συνειδητοποιημένου τμήματος του Λαού μας, των Ελλήνων Εθνικιστών!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΙΣΙΑΚΑΣ
