Το Κέντρο Συμβουλευτικῆς Ὑποστήριξης Γυναικῶν Θυμάτων Βίας Δήμου Τρικκαίων ἀνακοίνωσε ὅτι το 2017 μόνον 127 γυναῖκες τοῦ Δήμου Τρικκαίων ζήτησαν την βοήθειάν του για θέματα ὁποιασδήποτε μορφῆς βίας.
Ἐκτιμᾶται ὅτι οἱ ἀριθμοί και ἡ στατιστική δεν προσεγγίζουν συνολικά και σφαιρικά τα προβλήματα, διότι δεν περιγράφονται και τα κάτωθι:
1ον. ποῖος ὁ ἐκτιμώμενος ἀριθμός κακοποιηθέντων γυναικῶν οἱ ὁποῖες για δικούς τους λόγους δεν ζήτησαν την βοήθειαν τοῦ Κέντρου και συνεπῶς δεν κατεγράφησαν;
2ον. ποῖος ὁ ἀριθμός τῶν γυναικῶν που κακοποιοῦνται γενικῶς σε κάθε ἐργασιακό χῶρο;
Δια τοῦ ὅρου γενική κακοποίηση νοεῖται και ἡ δυσμενής μετάθεση «γιατί δεν τοῦ ἔκατσε του διευθυντή ἤ τοῦ κομματικοῦ κοπρόσκυλου».
3ον. ἡ σκόπιμος ἀνεργία τῶν γυναικῶν θεωρεῖται μορφή βίας, ἡ ἐπαπειλούμενη ἀπόλυση ἐπίσης, ἡ προειδοποίηση ἅμα γκαστρωθεῖς ἀπολύεσαι ἐπίσης.
4ον. ὁ ἀποκλεισμός ἀπό ὡρισμένες θέσεις που εἶναι «μόνον για ἄνδρες δεν προσλαμβάνουμε γυναῖκες», συνιστᾶ μορφήν βίας ἐπιπαραδείγματι πρόεδρος δημοκρατίας, πρωθυπουργός, λαμβανομένου ὑπ’ὄψιν ὅτι δικαίωμα ψήφου ἀπέκτησαν οἱ ἑλληνίδες το 1952 κατόπιν παρεμβάσεως τῆς βουλῆς τῶν ΗΠΑ.
5ον. ἡ χορήγηση ἀδείας μετ’ἀποδοχῶν για ἕνα χρόνο μετά τον τοκετόν στις γυναῖκες δημοσίους ὑπαλλήλους ἀποτελεῖ σωστό μέτρο, για τις ἀγρότισσες και αὐτές που ἐργάζονται ὡς ἐπαγγελματίες και εἶναι ἑκατομμύρια τι γίνεται; περιλαμβάνονται στο νόμο περί ἐπιλεκτικῆς βίας κατά τῶν γυναικῶν.
Οἱ καταγραφές δεν ἔχουν τελειωμό γιατί παραλείπονται θρησκευτικές παρεμβάσεις,ἐγκαταβιωμένες ἀντιλήψεις στον ἀνδρικό πληθυσμό και σε χαμηλοῦ μορφωτικοῦ ἐπιπέδου κοινωνικά στρώματα.
Συμπερασματικά ἡ βουλή τῶν ἑλλήνων ἔχει ἀρκετές γυναῖκες (το 51%) και μπορεῖ να προβεῖ σε μεταρρυθμίσεις οἱ ὁποίες σε 30 χρόνια θα ἀρχίσουν να ἀποδίδουν.
Κουτσιμπέλας Εὐάγγελος
