Η ΑΓΙΑ ΑΝΝΑ ΚΑΙ Η ΑΤΕΚΝΙΑ

Πρωτ. Αθανασίου Π. Τύμπα, Θεολόγου – Μουσικού

 

Την προηγούμενη Κυριακή γιορτάσαμε την Αγία Άννα η οποία μέχρι τα βαθειά της γεράματα προσευχόταν στον κήπο του σπιτιού της να αποκτήσει παιδί, ώστε να μην την ταπεινώνουν με τα σχόλιά τους οι γείτονές της και οι συγγενείς της. Εκείνα τα χρόνια το όνειδος της ατεκνίας ήταν πολύ μεγαλύτερο από τις ημέρες μας. Η στειρότητα της Αγίας Άννας συμβολίζει την ανθρώπινη φύση που πριν την έλευση του Χριστού μας στον κόσμο είχε πάνω της το βάρος της αμαρτίας και του θανάτου.

 

Η πρόνοια του Θεού, που θέλει κάθε άνθρωπος να κερδίσει την αιώνια ζωή, δεν γνωρίζουμε γιατί σε ορισμένα ζευγάρια δεν δίνει το χάρισμα της τεκνογονίας.

 

Μπορεί τα χρόνια που έρχονται να είναι δύσκολα για τα παιδιά μας, μπορεί αυτά τα ζευγάρια χωρίς τις δυσκολίες της τεκνογονίας να δοξολογούν με την προσευχή και τον άγιο τρόπο ζωής τους τον τριαδικό Θεό, μπορεί με τις ελεημοσύνες και την προσφορά τους προς τον πάσχοντα συνάνθρωπο να ανακουφίζουν την κοινωνία μας από διάφορες μάστιγες της σημερινής πραγματικότητας, όπως είναι η φτώχεια και οι ανίατες ασθένειες, μπορεί με τον ελεύθερο χρόνο τους να προσφέρουν στην επιστημονική έρευνα, μπορεί ο Θεός να τους έχει δώσει άλλα χαρίσματα και όχι την υπομονή και τις άλλες ικανότητες που χρειάζεται η σωστή διαπαιδαγώγηση των παιδιών.

 

Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική, γι' αυτό χρειάζεται και η συμβουλή ενός καλού πνευματικού ο οποίος θα φέρει σε πλήρη αυτογνωσία το άτεκνο ζευγάρι και θα το κατευθύνει, ανάλογα με τα χαρίσματά του, σε έργα αγάπης στον χώρο της ενορίας του όπως είναι η συμπαράσταση σε γερόντους, φτωχούς ή αρρώστους. Πάντοτε, από τα αποστολικά χρόνια μέχρι και σήμερα το φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας μας στηρίζεται από την προσφορά άτεκνων ζευγαριών.

 

Κυρίως όμως δεν πρέπει να ντρέπονται και να θλίβονται όσοι δεν έχουν παιδιά, διότι κύριος και σπουδαιότερος σκοπός του γάμου είναι η αγιότητα και όχι η τεκνογονία, η οποία είναι ένα από τα μέσα για την αγιότητα. Τα συναξάρια έχουν να μας παρουσιάσουν εκατοντάδες αγίους οι οποίοι ήταν άτεκνοι, όπως οι άγιοι Γαλακτίων και Επιστήμη, Δημητριανός, Στεφανίς, Ζαχαρίας ο τσαγκάρης, οι οποίοι χάρη στις πνευματικές τους αρετές γράφτηκαν στο αθάνατο βιβλίο της ζωής και βοηθούν όλους εμάς σήμερα με τις δεήσεις τους προς τον Κύριο.

 

  Η ατεκνία είναι ένας Σταυρός δοσμένος από τον Θεό, όπως άλλωστε είναι και η πολυτεκνία. Λάθος είναι να θέλουμε να ξεφορτωθούμε αυτόν το Σταυρό διότι τότε συνήθως πέφτει στις πλάτες μας ένας βαρύτερος, που πολλές φορές μάλιστα αποδεικνύεται και ασήκωτος. Ο εγωισμός μάς σπρώχνει να αποκτήσουμε το "δικό μας" παιδί με "παρά φύσιν" θεραπείες και επιστημονικές πρακτικές, όπως είναι το "παιδί του σωλήνα" με την εξωσωματική γονιμοποίηση, πρακτικές και θεραπείες  οι οποίες συχνά καταστρέφουν τόσο την σωματική όσο και την ψυχική υγεία των γονέων αλλά και των παιδιών. 

 

Απόλυτα κερδισμένος σ' αυτή και την άλλη ζωή βγαίνει όποιος με ταπείνωση δέχεται το θέλημα του Θεού, το οποίο μπορεί στα "λογικά" μας μάτια να φαίνεται παράλογο, όμως στο τέλος αποδεικνύεται υπέρλογο και σωτήριο.

 

Η ευτυχία μας δεν εξαρτάται από το πόσα παιδιά έχουμε, πράγμα μάλιστα επώδυνο για τις δύσκολες πνευματικά εποχές που ζούμε, αλλά από το πόσο κοντά στο Θεό βρισκόμαστε.