Η σύγκρουση παλιών και νέων ηθών στην τραγωδία «Βάκχες» του Ευριπίδη

Την παράσταση του Έκτορα Λυγίζου στην αρχαία Επίδαυρο παρακολούθησαν οι εκδρομείς με τον Π.Σ. «Βαρούσι»

Τηρώντας πιστά το ραντεβού με το Φεστιβάλ Αθηνών ο Πολιτιστικός Σύλλογος «Το Βαρούσι» πραγματοποίησε το διήμερο 15 και 16 Ιουλίου επίσκεψη στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου. Το έργο που επιλέχτηκε ήταν οι «Βάκχες» μια από τις συγκλονιστικότερες τραγωδίες του Ευριπίδη που ανέβασε ένας διαρκώς εξελισσόμενος σκηνοθέτης, ο Έκτορας Λυγίζος σε συμπαραγωγή με το ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας.

Η παράσταση είχε ως ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τον λόγο σε πρώτο πλάνο χωρίς προσθήκες, παραφράσεις, εφέ, μουσικές ή σκηνοθετικά ευρήματα κάτι που σε άλλους άρεσε γιατί περιόρισε τη διάρκεια σε μιάμιση ώρα και σε άλλους όχι γιατί υπάρχουν και εκείνοι που θα προτιμούσαν κάτι περισσότερο να εμπλουτίζει την παράσταση.

Πέρα πάσης αμφιβολίας πάντως ο θίασος που έπαιξε καθοριστικό ρόλο,  τον αποτελούσαν οι Ανθή Ευστρατιάδου, Βασίλης Μαγουλιώτης, Άρης Μπαλής, Αργύρης Πανταζάρας, Ανέζα Παπαδοπούλου, Μαρία Πρωτόπαππα, Χρήστος Στέργιογλου και ο ίδιος ο Λυγίζος.

Η ιερή μανία, η μέθη της διονυσιακής λατρείας φτάνει στο απόγειό της σ’ αυτή την τραγωδία, που γράφτηκε το 405 π.Χ., όταν ο Ευριπίδης βρισκόταν, σε μεγάλη ηλικία πια, αυτοεξόριστος στη Μακεδονία, και ερμηνεύτηκε μετά το θάνατο του. Ο βασιλιάς της Θάβας Πενθέας θέλει να εμποδίσει την εισαγωγή της λατρείας του Διονύσου στην πόλη του και κατασπαράζεται από τις ακόλουθες του θεού, τις Βάκχες.

Το απολύτως τραγικό είναι ότι αυτή που τις οδηγεί είναι η ίδια η μητέρα του, η Αγαύη, με τις αδελφές της. Ουσιαστικά το διαχρονικό μήνυμα είναι αυτή ακριβώς η σύγκρουση ανάμεσα στο παλιά και καθιερωμένα  ήθη με το νεοτερίστικο που επέρχεται με σκοπό να κυριαρχήσει.

Η εκδρομή στην Επίδαυρο

Ανεξάρτητα από την παράσταση εκείνο που διακατέχει τον θεατή όταν επισκέπτεται το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου με την εκπληκτική ακουστικότητα είναι αυτή ακριβώς η στιγμή που θα βρεθεί στις κερκίδες έχοντας την αίσθηση πως η ύπαρξή του διατρέχει τους αιώνες.

Και αργότερα, το βράδυ του Σαββάτου αλλά και το πρωί της Κυριακής στα όμορφα στενά δρομάκια της πόλης του Ναυπλίου εκεί που η παρουσία της πρώτης πρωτεύουσας σμίγει με τραγικές στιγμές της ιστορίας (δολοφονία Καποδίστρια, Παλαμίδι φυλακές Κολοκοτρώνη, Ακροναυπλία φυλακές δικτατορίας Μεταξά) συνάμα με τα Μουσεία και τους αρχαιολογικούς χώρους αλλά και τα περιποιημένα καταστήματα που συναντά σε κάθε βήμα. Πέρα αυτών η διανυκτέρευση που έγινε στο Τολό με την ωραία θάλασσα μας έδωσε την ευκαιρία για δροσερές βουτιές στα πεντακάθαρα νερά της.

Για άλλη μια φορά η εκδρομή ήταν καλά σχεδιασμένη από το δ.σ. του συλλόγου που κατάφερε παρά τη μακρά διάρκεια της διαδρομής να τη μετατρέψει σε ξακούραστη διασκέδαση. Πρώτα με την επιμέλεια παρουσίασης του έργου και της εποχής από τον εκπαιδευτικό κ. Κόσσυβα, κατά δεύτερο με τη μουσική επιμέλεια του προέδρου του συλλόγου κ. Γιώργου Κλειδωνόπουλου ο οποίος “έντυσε” μουσικά ολόκληρο το ταξίδι μετάβασης και επιστροφής μέχρι και με ζωντανή μουσική στο φινάλε από την κιθάρα του εκπαιδευτικού κ. Πάνου ο οποίος εμπλούτισε με έντεχνο και λαικό το … ενορχηστρωμένο πρόγραμμα. Καλή συνέχεια του καλοκαιριού σε όλους!

Λ.Τ.