Του Χαράλαμπου Παπαδόπουλου
«Το Μυστήριον τούτο μέγα εστί». Μέγα λοιπόν το μυστήριο του Γάμου κατά τον Απόστολο Παύλο δηλαδή πολύ σπουδαία η ένωση του άντρα και της γυναίκας που γίνεται με την ευλογία του Θεού στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Βέβαια για εμάς δεν είναι μάλλον και τόσο σπουδαία μιας και τα τελευταία χρόνια πολύ εύκολα την διασπάμε. Έλεγε πριν χρόνια σε ομιλία του Δεσπότης μεγάλης περιφέρειας ότι στην μητρόπολή του τα διαζύγια φτάσανε το 50% των γάμων δηλαδή οι μισοί γάμοι διαλύθηκαν.
Βέβαια και η Ελληνική Πολιτεία της οποίας το Σύνταγμα αρχίζει με την φράση «Εις το Όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος» ευνοεί τα διαζύγια. Αν είσαι χωρισμένος δικαιούσαι μεγαλύτερες φοροαπαλλαγές, επιδόματα, παίρνεις πιο εύκολα μετάθεση, διορίζεσαι πιο εύκολα … Ένας γνωστός μου που δεν μπορούσε να βρει δουλειά αναγκάστηκε να χωρίσει εικονικά με την γυναίκα του και αμέσως τον προσέλαβαν σε μια Υπηρεσία που είχε σχέση με το Δημόσιο.
Μένει κανονικά με την γυναίκα του, αλλά στα χαρτιά όλα του Κράτους και της Εκκλησίας φαίνεται χωρισμένος. Θα τρίζουν τα κόκαλα των προγόνων μας που θυσιάστηκαν «για του Χριστού την Πίστη την αγία και της Πατρίδος την ελευθερία».
Αν και αμφιβάλλω για το πόσο προσέχαμε την ώρα του Γάμου μας στα λόγια της ακολουθίας, όλοι μας γνωρίζουμε τα τελευταία λόγια του Αποστόλου που διαβάστηκε «Η δε γυνή ίνα φοβήται τον άνδρα». Και φυσικά πολλοί από εμάς και κυρίως οι γυναίκες τα παρεξήγησαν. «Ε όχι και να φοβάμαι τον άντρα μου» τις ακούμε να λένε. Και κάποιες του πατάνε και το πόδι για να δείξουν ότι δεν τον φοβούνται. Δεν τις περνάει η σκέψη, μήπως η λέξη φόβος σημαίνει κάτι διαφορετικό από αυτό που νομίζουν;
Νομίζω θα συμφωνήσουμε όλοι ότι γενικά κάθε λέξη δεν έχει την ίδια ερμηνεία από όλους μας. Θα λέγατε σε ένα παιδί που ο πατέρας του είναι ένα κτήνος «ο Θεός είναι όπως τον πατέρα μας» ; Για να πω και από την ειδικότητά μου ένα παράδειγμα η λέξη «έργο» στην καθημερινή ζωή με την ίδια λέξη στην Φυσική δεν έχουν καμία σχέση. Ένας αρσιβαρίστας που έχει σηκώσει και κρατάει στον αέρα 200 κιλά και τρέχει ο ιδρώτας του, για την Φυσική δεν παράγει έργο.
«Η δε γυνή ίνα φοβήται τον άνδρα». Μιας και η λέξη είναι από την Αγία Γραφή για να δούμε ποια έννοια της δίνει σε άλλες φράσεις. «Δεύτε τέκνα ακούσατέ μου φόβον Κυρίου διδάξω υμάς. Τις έστιν άνθρωπος ο θέλων ζωήν, αγαπών ημέρας ιδείν αγαθάς; ». Δηλαδή, ελάτε παιδάκια μου να σας διδάξω τον φόβο του Θεού για να είναι όμορφη η ζωή σας. Προφανώς δεν εννοεί τον φόβο που νομίζουμε γιατί κάθε άλλο παρά όμορφη θα ήταν η ζωή τους. «
Αρχή σοφίας, φόβος Κυρίου». Δηλαδή αυτός ο φόβος είναι απαραίτητος για να αποκτήσουμε σοφία, άρα δεν μπορεί να είναι κάτι κακό. «Μακάριοι οι φοβούμενοι τον Κύριον». Δηλαδή ευτυχισμένοι αυτοί που φοβούνται τον Θεό, που σημαίνει αν τον φοβούνται όπως εννοούμε εμείς κάθε άλλο παρά ευτυχισμένοι θα είναι.
«Η δε γυνή ίνα φοβήται τον άνδρα». Άρα η σημασία του να φοβάται η γυναίκα τον άντρα της δεν είναι αυτή που νομίζουμε. Ποια είναι λοιπόν ; Ας την ακούσουμε από τον άγιο Νεκτάριο : «Ο φόβος ο εκ της αγάπης γεννώμενος είναι ιερός, αγνός και δίκαιος, και εκδηλούται ως ευαισθησία ψυχής υπέρ του αγαπωμένου προσώπου, ως μέριμνα, ως πρόνοια και ως περί αυτού φροντίς. Τούτον τον φόβον συνιστά και προς την ερχομένην εις γάμου συζυγίαν, και υπό νέον ηθικόν νόμον τεθειμένην γυναίκα.
Ζητεί δε τούτο δια την ευτυχίαν αυτής της γυναικός. Ο ιερός φόβος απαθής ών ουδέν επαπειλεί το δεινόν. Ο φόβος ούτος ως συναίσθημα ταυτίζεται τη αγάπη ευλάβειαν επί τη ψυχή εμποιών, ίνα μη δια την της αγάπης παρρησίαν εις καταφρόνησιν του ανδρός έλθη».
Ας θυμηθούμε και την προστάτιδα του συζυγικού βίου αγία Θωμαΐδα την εκ Λέσβου. Αν και δεν είχε καμιά διάθεση για γάμο, αλλ’ απ’ εναντίας εθαύμαζε τη μοναστική ζωή, πειθαρχώντας στη θέληση και επιθυμία των γονιών της, παντρεύτηκε σε ηλικία 24 ετών κάποιον Στέφανο, που έγινε γι’ αυτήν «ακάνθινος στέφανος» για όλη τη ζωή της. Ενώ αυτή ήταν τόσο καλή, τόσο ενάρετη, ώστε την ήξεραν όλοι σαν υπόδειγμα συζύγου, υπέφερε φοβερά από τη βάναυση συμπεριφορά του βαρβάρου συζύγου της, που καθημερινά εύρισκε ευκαιρία να την πληγώνει στο σώμα και στη ψυχή με ξυλοδαρμούς, ραπίσματα, κλωτσιές ακόμα και στο στόμα της, να την καίει, να της ανοίγει πληγές σ’ όλο της το σώμα, να την κρεμάει δεμένη με σχοινιά για ώρες πολλές.
Φυσικά ούτε που σκέφτηκε το διαζύγιο πειθαρχώντας στην εντολή του Χριστού να διαλύεται ο γάμος μόνο εξ αιτίας πορνείας. Τελικά μετά από 13 χρόνια μαρτυρικής ζωής πέθανε και ο τάφος της επιτελούσε θαύματα. Θεράπευσε και τον βάρβαρο σύζυγό της που δαιμονίστηκε μετά τον θάνατό της και τον πήγαν στον τάφο της και του έβγαλε το δαιμόνιο. Η κάρα (κρανίο) της αγίας βρίσκεται στην Μονή Διονυσίου στο Άγιο Όρος και πριν χρόνια είχα την ευλογία να την προσκυνήσω.
