Μεγάλο το κόστος της φύλαξης, μεγάλες και οι απαιτήσεις της τρίτης ηλικίας
Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα τελευταία χρόνια οι Τρικαλινές οικογένειες είναι η φροντίδα της τρίτης ηλικίας.
Γονείς, παππούδες και γιαγιάδες, που πλέον δεν μπορούν να διαβιούν μόνοι τους, και που όμως οι οικογένειές δεν μπορούν να αφήσουν στην τύχη τους.
Οι δημόσιες δομές χρειάζονται ενίσχυση
Η λύση σε πολλές περιπτώσεις είναι η φιλοξενία σε δομή. Αυτή τη στιγμή, στα Τρίκαλα το Κέντρο Κοινωνικής Πρόνοιας της Περιφέρειας Θεσσαλίας και συγκεκριμένα το παράρτημα όπου λειτουργεί το λεγόμενο πρώην Θεραπευτήριο Χρονίων Παθήσεων, φιλοξενεί πολλές περιπτώσεις συμπολιτών μας που βρίσκονται στην τρίτη ηλικία.
Μάλιστα, όπως είχε αναφέρει ο δήμαρχος Τρικκαίων Νίκος Σακκάς και μέλος του ΔΣ του Κέντρου Κοινωνικής Πρόνοιας σε συζήτηση που είχε γίνει στην Περιφερειακή Ενότητα Τρικάλων όπου και τέθηκε πρόταση να φιλοξενηθούν σε παρακείμενο κτήριο πλημμυροπαθείς, υπάρχει πληρότητα στη δομή των Τρικάλων.
Σε αυτή την περίπτωση το σημαντικό είναι να σημειωθεί ότι η φιλοξενία και η φροντίδα είναι δωρεάν.
Το κόστος των ιδιωτικών δομών σχεδόν όσο μια σύνταξη
Από εκεί και πέρα, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Trikalanews.gr, γηροκομεία και άλλες δομές φιλοξενίας του ιδιωτικού τομέα, προφανώς και απαιτούν κάποιο αντίτιμο πολλές φορές δυσβάσταχτο.
Ακόμη και σε αυτή την περίπτωση, οι Τρικαλινοί μη μπορώντας να ανταποκριθούν στις αυξημένες ανάγκες φροντίδας των ηλικιωμένων συγγενών τους, καταφεύγουν σε αυτή τη λύση, καλύπτοντας ένα μέρος του κόστους ή και ολόκληρο από τη σύνταξη του κάθε ηλικιωμένου.
Όμως, ούτε και αυτό αρκεί.
Παντού αγγελίες για ζήτηση προσωπικού φύλαξης κατ’ οίκον
Η άνοια επίσης έρχεται να προσθέσει απαιτήσεις στη φροντίδα. Τα περιστατικά άνοιας ολοένα αυξάνονται στην περιοχή του νομού Τρικάλων «χτυπώντας» τους ανθρώπους όλο και σε πιο μικρή ηλικία. Η άνοια, χρειάζεται 24ωρη παρακολούθηση. Κάπως έτσι φτάνουμε στις αγγελίες «Ζητείται κυρία για φύλαξη ηλικιωμένου-ηλικιωμένης».
Σε πολλές περιπτώσεις, και δη σε χωριά όπου διαμένουν πολλοί ηλικιωμένοι, είναι σχεδόν αδύνατον να βρεθεί άνθρωπος να καλύψει τις ανάγκες αυτές, και όταν βρεθεί το κόστος εκτοξεύεται.
Οι δουλειές από την άλλη και οι ρυθμοί ζωής, στενεύουν όλο και περισσότερο τις δυνατότητες να συνδράμει το οικογενειακό περιβάλλον. Οι δε πλημμύρες, με τα σπίτια πολλών ηλικιωμένων να είναι πλέον μη κατοικήσιμα, έρχονται να προσθέσουν σε βαθμό δυσκολίας στην κατάσταση…
Η πολιτεία πρέπει να δει πραγματικά το ζήτημα ως μια υποχρέωση τόσο απέναντι στους ίδιους τους συμπολίτες μας που αδυνατούν πλέον να φροντίσουν τον εαυτό τους, όσο και στις οικογένειές τους που ήδη αντιμετωπίζουν σημαντικά ζητήματα στην καθημερινότητά τους.
