Αμείωτη συνεχίζεται η τουρκική επιθετικότητα στην Ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο, με καθημερινή παραβίαση της Α.Ο.Ζ της Κύπρου, βόρεια και νότια του νησιού. Ήδη και τέταρτο πλοίο με την ονομασία «Όρουτς Ρέις» βρίσκεται καθ’ οδόν για την Ανατολική Μεσόγειο, προκειμένου να συνενωθεί με τα «Φατίχ», «Γιαβούζ» και «Μπαρμπαρός».
Έτσι, όπως τα ευχολόγια και οι ελπίδες, ότι δεν θα προχωρούσε η Άγκυρα ανεξαρτήτως των τεχνικών της δυνατοτήτων, σε επιχείρηση γεώτρησης εντός της υφαλοκρηπίδας – ΑΟΖ της Κύπρου, αποδείχθηκαν έωλες, πιθανότατα μπορεί να διαψευσθούν και οι εκτιμήσεις ότι το προσωποπαγές νεοθωμανικό καθεστώς Ερντογάν δεν θα «διαβεί τον Ρουβίκωνα ποταμό» ως προς τις επιθετικές ενέργειες στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, στέλνοντας ερευνητικά πλοία στα χωρικά ύδατα της Ελλάδος στην περιοχή του Καστελόριζου.
Δημοσιεύματα και πληροφορίες φέρουν την στρατιωτική ηγεσία της Τουρκίας να θεωρεί ότι είναι κατάλληλη ώρα να δοκιμάσει ξανά τις αντιδράσεις και τις αντοχές της Ελλάδος, με κίνηση αμφισβήτησης της θαλάσσιας περιοχής πέριξ του Καστελόριζου και με έναρξη σεισμικών ερευνών.
Από την επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα και τις ιταμές του δηλώσεις μέσα στο Προεδρικό Μέγαρο, περί αλλαγής των όρων της Συνθήκης της Λωζάνης όσον αφορά τα σύνορα, η τουρκική διπλωματία και το στρατιωτικό κατεστημένο έχει, έως σήμερα, καταδείξει με κάθε απόλυτο τρόπο, ότι αυτό δεν ήταν σχήμα λόγου, αλλά ότι αποτελούσε στρατηγική στόχευση της Άγκυρας.
Οι συνεχείς αναφορές Ακαρ περί «γαλάζιας πατρίδας», οι χάρτες που επιδεικνύει, με την Α.Ο.Ζ, των Τούρκων να περιλαμβάνει το μισό Αιγαίο και το μεγαλύτερο τμήμα της ανατολικής Μεσογείου, εξαφανίζοντας τα ελληνικά νησιά, για τα οποία οι Τούρκοι θεωρούν, ότι δεν έχουν Α.Ο.Ζ., παρά μόνο χωρικά ύδατα έξι μιλίων, κατά βάναυση προσβολή των ισχυόντων διεθνών κανόνων, οι συνεχείς επιθετικές δηλώσεις Ερντογάν περί Ματζικέρτ, καταστροφή της Σμύρνης κ.λπ., η εισβολή του Αττίλα ΙΙΙ στην Κυπριακή Α.Ο.Ζ., οι προσπάθειες οριοθέτησης της Α.Ο.Ζ. με την Λιβύη, την οποία καλεί να μοιράσουν μεγάλα θαλάσσια τμήματα της Κύπρου και της Ελλάδος και οι συνεχείς παραβιάσεις στο Αιγαίο, καταδεικνύουν την ωμή πραγματικότητα: Ότι η τουρκική απειλή κατά του Ελληνισμού δεν είναι ένα θεωρητικό κατασκεύασμα, αλλά πρόκειται για μια οδυνηρή πραγματικότητα, η οποία, αν δεν αντιμετωπισθεί έγκαιρα, μπορεί να οδηγήσει σε νέους εθνικούς «ακρωτηριασμούς».
Και αυτό, γιατί είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι η Τουρκία, στις στιγμές αδυναμίας του Ελληνισμού, επιχειρεί επιθετικές παράνομες ενέργειες, εγκολπώνοντας εθνικά τμήματά του. Το 1974, αξιοποιώντας τον προδοτικό και ηλίθιο ρόλο της Χούντας των Συνταγματαρχών, εισέβαλε στο Νησί της Αφροδίτης χωρίς ουσιαστικά αντίσταση, κάνοντας αντί για απόβαση, αποβίβαση !!!
Σήμερα, δέκα χρόνια μετά την ανηλεή μνημονιακή κηδεμονία και την πρόσδεση στα δεσμά των δανειστών για τα επόμενα ενενήντα εννέα χρόνια με υποθήκευση της δημόσιας περιουσίας, η Ελλάδα εμφανίζεται αποδυναμωμένη σε οικονομικό, πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο, αποτελώντας και πάλι «ιδανικό θύμα» του τουρκικού πολιτικο-στρατιωτικού κατεστημένου.
Απέναντι σε αυτόν τον υπαρκτό, πλέον, κίνδυνο για τον Ελληνισμό, η Ελλάδα συνεχίζει την παθητική στάση και την πρακτική του «κουκουλώματος» των προβλημάτων, εκπέμποντας φοβικό σύνδρομο, που διαπερνά όλες τις τελευταίες πολιτικές ηγεσίες, οι οποίες προσδοκούν «τρίτοι» να μας λύσουν τα προβλήματα. Η απραξία και η κατευναστική πολιτική φθάνει μέχρι του σημείου να μην καταθέτει η Ελλάδα στον Ο.Η.Ε. τις συντεταγμένες των εξωτερικών ορίων της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, για μην προκαλέσει τους Τούρκους, την ώρα που αυτοί έχουν, ήδη, καταθέσει χάρτες και συντεταγμένες, με τις οποίες, κατά πλήρη παράβαση του διεθνούς δικαίου της θάλασσας, διεκδικούν παράνομα τεράστιες θαλάσσιες περιοχές νότια και νοτιοανατολικά της γραμμής Καστελόριζο – Ρόδος – Κάρπαθος – Κάσος – Κρήτη.
Αντιθέτως, το πολιτικό προσωπικό της χώρας είναι επιρρεπές στην δημιουργία εύκολων φαντασιώσεων περί ισχυρών συμμαχιών (ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, Ισραήλ, Ευρώπη), που θα απέτρεπαν την δήθεν απομονωμένη Τουρκία από επιθετικές ενέργειες. Πλην όμως, για μια ακόμα φορά αποδείχθηκε ότι αυτές αποτελούν ψευδαισθήσεις, αφού κανείς δεν πρόκειται να σώσει τη χώρα μας σε μια δύσκολη στιγμή, παρά μόνο η ίδια, εάν είναι έτοιμη.
Γι’ αυτό, η Ελλάδα χρειάζεται σήμερα άμεσα μια άλλη εθνική στρατηγική και την πολιτική βούληση για την αναχαίτιση των παράνομων διεκδικήσεων της Τουρκίας, που θα περιλαμβάνει ενεργή και αποτελεσματική διπλωματία, προκειμένου να αξιοποιηθούν τα εσωτερικά προβλήματα και οι αντιφάσεις της γείτονος χώρας, καθώς και άμεση στρατιωτική ενίσχυση με «έξυπνα όπλα» χαμηλού κόστους, αξιοποιώντας την δομή του αρχιπελάγους, έξω από τον καθορισμένο νατοϊκό προσανατολισμό.
Του Γεωργίου Παπασίμου
Δικηγόρου
Site: http://www.gpapasimos.gr/
Twitter: @PapasimosG
Αφήστε το σχόλιό σας