Του Κρικόρ Τσακιτζιάν
Η παραίτηση του κυβερνητικού εκπροσώπου, έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία στο πολιτικό σύστημα, αλλά όχι και στο Μαξίμου. Βλέπετε εμείς έχουμε πολλά χρόνια να δούμε παραίτηση πολιτικού από τη θέση του. Έχει φτάσει να μοιάζει με ανέκδοτο η παραίτηση πολιτικού για λόγους ευθιξίας κι ας υποστηρίζει ο ίδιος πως έγινε για οικογενειακούς λόγους. Φυσικά στο Μαξίμου είχαν υπάρξει σύννεφα για τον κυβερνητικό εκπρόσωπο από την ημέρα που υποχρεώθηκε να υποστηρίξει παιδοβιαστές και την αμετανόητη υπουργό πολιτισμού κ. Λίνα Μενδώνη.
Ο βουλευτής επικρατείας κύριος Χρήστος Ταραντίλης, επικαλέστηκε μεν προσωπικούς λόγους στην παραίτησή του, αλλά όλοι αντιλαμβανόμαστε πως έχει να κάνει με τα πρόσφατα γεγονότα της υπόθεσης Λιγνάδη – Μενδώνη.
Με την παραίτηση αυτή διαπιστώσαμε πως υπάρχει μια αχτίδα φωτός, σε ένα πολιτικό σύστημα που έχει χαθεί σ’ ένα σκοτεινό τούνελ.
Υπάρχουν και πολιτικοί με λίγη «Πέτσα» και μια στάλα φιλότιμο.
Όταν από την κορυφή της πολιτικής πυραμίδας έως τη βάση της, δεν αναλαμβάνει κανείς τις ευθύνες του και ξαφνικά παραιτείται ένας νέος πολιτικός, επειδή δεν άντεξε να υπερασπίζεται το ανορθόδοξο, το άρρωστο και το διεφθαρμένο, σημαίνει πως κάτι καλό υπάρχει μέσα σε όλη αυτή τη σαπίλα του πολιτικού συστήματος και μπορούμε ακόμα να ελπίζουμε.
Ναι, υπάρχουν και υγιείς άνθρωποι, όπως φαίνεται να είναι ο κύριος Ταραντίλης, πατέρας δυο ανήλικων παιδιών, ο οποίος αρνείται να υπερασπιστεί για οποιοδήποτε λόγο έναν κατ’ εξακολούθηση βιαστή ανηλίκων. ‘Όπως επίσης δεν δείχνει διατεθειμένος να υπερασπιστεί και μια πολιτικό σαν την Μενδώνη, που είναι γαντζωμένη στην καρέκλα της εξουσίας με νύχια και με δόντια, η οποία με τη στάση της δηλώνει αποφασισμένη να στηρίξει ακόμη και τέρατα για να παραμείνει στη θέση της.
Κι αφού ο πρωθυπουργός δεν αποβάλει τα περιττώματα από γύρω του και συνεχίζει να τα υπερασπίζεται, ο κύριος Ταραντίλης ως νέος και υγιής άνθρωπος που δεν θέλει να βουτηχτεί στο βούρκο, υποβάλει την παραίτησή του.
Γι’ αυτή του την πράξη και μόνο, μπορούμε όλοι εμείς, να ελπίζουμε ότι δεν χάθηκε κάθε ελπίδα. Είναι σίγουρο ότι θα υπάρξουν και καλοί πολιτικοί στο μέλλον. Δε μένει, να τους αναζητήσουμε ανάμεσα στο πλήθος και θα τους βρούμε. Δεν θα είναι ανάμεσα στα ηχηρά ονόματα. Θα είναι μεταξύ των ταπεινών, κι εκείνων που δεν κάνουν θόρυβο και προβάλλονται λιγότερο από τους άλλους. Αυτούς πρέπει να δοκιμάσουμε, αν θέλουμε να έχουν ένα καλύτερο αύριο τα παιδιά μας.
Να ψάξουμε στο μέλλον τους Ταραντίληδες. Είναι σίγουρο πως υπάρχουν κι άλλοι. Δεν μπορεί να είναι μόνο ένας ο Ταραντίλης. Δεν πρέπει να είναι ένας!
Αρκεί να τους διαλέξουμε και να μη παρασυρθούμε την επόμενη φορά από τις σειρήνες που μας καλούν να κλείσουμε τα μάτια και να απλώσουμε το χέρι στο χειρότερο, επειδή αυτό προβάλλουν τα Μέσα Ενημέρωσης. Πρέπει να πούμε όχι στο άρρωστο και διεφθαρμένο χθες. Ας στηρίξουμε όλοι μαζί, εκείνους που τολμούν να πάνε κόντρα στο σάπιο κατεστημένο κι ονειρεύονται να πάει η χώρα μπροστά κι ας μείνουν εκείνοι λίγο πιο πίσω.
Αφήστε το σχόλιό σας