Τι αναφέρει ο Φιλοζωϊκός Σύλλογος Τρικάλων.
Σε επιστολή του Φιλοζωϊκού Συλλόγου Τρικάλων αναφέρονται τα εξής:
«Στον αγώνα μας για λιγότερα αδέσποτα στους δρόμους ερχόμαστε καθημερινά αντιμέτωποι με την υποκρισία της οργανωμένης πολιτείας που μας απογοητεύει χρόνια τώρα, που προσπαθεί όντας απούσα να χαρακτηρίσει με νόμο παράνομη αυτή μας την προσφορά.
Μιας πολιτείας που ενώ από τη μία πλευρά αδιαφορεί για την εφαρμογή του νόμου σε ότι έχει σχέση με τα δεσποζόμενα, την κακοποίηση, με απόλυτη απραξία για προγράμματα στειρώσεων, με επιτροπές διαχείρισης αδέσποτων να υπολειτουργούν, με ανύπαρκτες επιτροπές ελέγχου δεσποζόμενων και παντελή έλλειψη ενημέρωσης των πολιτών, από την άλλη απαιτεί λιγότερα αδέσποτα.
Βάσει του υπ'αριθμόν 1648/16-4-18 της Διεύθυνσης Κτηνιατρικής Περιφέρειας Θεσσαλίας μας κοινοποιήθηκε η διακοπή της λειτουργίας του Καταφυγίου Αδέσποτων Τρικάλων το οποίο λειτουργεί από το 2010 στη θέση Ράξα με τελική ημερομηνία στις 31/5/2018 και τα 127 φιλοξενούμενα ζώα του καταφυγίου θα απελευθερωθούν στο φυσικό τους περιβάλλον μιας και ο Δήμος αδυνατεί να βρει κονδύλια για την κατασκευή σύγχρονου καταφυγίου.
Και ποιο είναι άραγε αυτό το περιβάλλον όταν τα περισσότερα εξ αυτών φιλοξενούνται στο καταφύγιο από κουτάβια; Το καταφύγιο είναι το φυσικό τους περιβάλλον καθώς κάθε τι άλλο τους είναι παντελώς άγνωστο. Πως θα επιβιώσουν όλα αυτά όταν δεν γνωρίζουν ούτε τους τρόπους ούτε τους χώρους ανεύρεσης τροφής; Μια τέτοια ενέργεια θα ισοδυναμούσε έμμεσα με βασανισμό και έκθεση της ζωής των ζώων σε κίνδυνο και θα οδηγήσει τελικά, πολλά εξ αυτών, στο θάνατο.
Τι θα συμβεί αν κάποιο ή κάποια εξ αυτών, στη προσπάθεια ανεύρεσης τροφής και όχι μόνο, εκδηλώσουν επιθετική συμπεριφορά κάτι που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει και να αποκλείσει; Ποιος θα φέρει τότε την ευθύνη (ποινική ή αστική), τα μέλη της 5μελούς επιτροπής του άρθρου 9 παρ. 10 του Ν. 4039/12, ο Δήμος ή η Δ/νση Κτηνιατρικής; Μήπως τότε ο ένας θα ρίχνει την ευθύνη στον άλλο; Σίγουρα όμως αυτός που δεν θα φέρει καμία απολύτως ευθύνη θα είναι ο σύλλογός μας.
Με ποιο σκεπτικό θα αποφασίσει η 5μελής επιτροπή, όπως ο Νόμος ορίζει, για τον προσδιορισμό της πυκνότητας των αδέσποτων ζώων σε κάθε περιοχή όταν μιλάμε για 127 επιπλέον ζώα προς επανένταξη; Τις αντιδράσεις των κατοίκων και των παραγωγικών δυνάμεων της πόλης ποιος θα τις επωμιστεί και θα τις διαχειριστεί;
Οι συνέπειες από την απελευθέρωση των ζώων του καταφυγίου θα είναι ΑΝΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗΣ και ΑΝΕΠΑΝΟΡΘΩΤΗΣ ΒΛΑΒΗΣ, τόσο των ίδιων των ζώων όσο και των πολιτών. Για τα μεν ζώα έκθεση σε τεράστιο κίνδυνο και αναμφίβολο θάνατο, λόγω μη εύρεσης τροφής, καταδίωξης τους από ανθρώπους, τροχαία, για δε τους πολίτες – οι οποίοι ως γνωστόν στην πλειοψηφία τους δεν ανέχονται την συνύπαρξη τους με αυτά – έκθεση σε κίνδυνο από τυχόν τρομαγμένα, καταδιωκόμενα και τυχών κακοποιημένα ζώα.
Η διαδικασία της ευθανασίας δεν μπορεί να ακολουθηθεί για κανένα από τα 127 φιλοξενούμενα ζώα αφού δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 9 παρ. 4 εδαφ. γ του Ν. 4039/12.
Η παραμονή των ζώων στο καταφύγιο μέχρι την υιοθεσία τους είναι η μόνη λύση».
