Καταλήψεις : «Ουκ έχομεν χρείαν μαρτύρων»

Όταν εδώ και δεκαέξι χρόνια δημοσίευσα το ακόλουθο άρθρο και δέχθηκα από τους λυμεώνες της δημοκρατίας ομοβροντία κατηγοριών και ύβρεων, δεν μπορούσα να φανταστώ ότι και σήμερα θα ήταν επίκαιρο, αφού άρχισε να ξετυλίγεται και πάλι ανά τη χώρα το γαϊτανάκι των καταλήψεων.

«Γιατί οι μαθητές στη χώρα μας κάνουν καταλήψεις; Διότι επιτρέπεται να τις κάνουν! Και ποιος τις επιτρέπει; Η ίδια η πολιτεία μέσα από τα θεσμοθετημένα όργανά της σε κάθε βαθμίδα τόσο του Υπουργείου Παιδείας όσο και του Υπουργείου Δικαιοσύνης, που τηρούν άπραγη στάση.

      Από κοντά βέβαια και οι γονείς που καμαρώνουν, διότι τα παιδιά τους εκπαιδεύονται σε «δημοκρατική» ασυδοσία πάνω στο σώμα του δύσμοιρου Δημοσίου Σχολείου.

      Σ’ αυτό το πανηγύρι δεν θα μπορούσαν να μην έχουν συμμετοχή Δημοτικοί και Νομαρχιακοί άρχοντες, που δέχονται τους καταληψίες και τους απονέμουν, έμμεσα, εύσημα αγωνιστικότητας για επίλυση προβλημάτων υλικοτεχνικής υποδομής, που θα έπρεπε να τα έχουν επιλύσει οι ίδιοι!

    Θα ήταν βέβαια παράλειψη να μη μνημονεύσω και τους θεωρητικούς των καταλήψεων που με περισπούδαστα άρθρα και ανακοινώσεις, δημοκρατικές  κορώνες και άλλα τερπνά φληναφήματα στηρίζουν την απαξίωση του Δημοσίου Σχολείου.

      Για τα συνδικαλιστικά όργανα δεν χρειάζεται να πω τίποτα άλλο παρά μόνο ότι επί τριάντα χρόνια παρακολουθούν ως θεατές τα γεγονότα ή βγάζουν υποστηρικτικές ανακοινώσεις για τα δίκαια του μαθητικού «αγώνα».

    Αν όλοι οι παραπάνω αναλαμβάναμε τις ευθύνες μας για την υλικοτεχνική υποδομή των σχολείων και αν τολμούσαμε να στιγματίσουμε τη «χαβαλετζίδικη» διάθεση και πράξη των πέντε-δέκα σε κάθε σχολείο, που κάνουν τις καταλήψεις, δε θα χάνονταν χιλιάδες χρυσοπληρωμένες διδακτικές ώρες σε μια εποχή που ως πλούτος των κρατών θεωρείται η γνώση. Και αν επιτέλους ο Δήμος ή η Νομαρχία ή η Δ/νση Δ/θμιας Εκπ/σης ευθύνονται για ελλείψεις υλικοτεχνικής υποδομής, γιατί θα πρέπει με την κατάληψη να προσθέτουμε ένα ακόμη πρόβλημα στα σχολεία;

       Μήπως θα πρέπει να γίνεται κατάληψη του χώρου εργασίας των υπευθύνων; Δηλώνω συμμετοχή σε μια τέτοια κατάληψη από τώρα, ώστε και τα τυχόν προβλήματα να λυθούν αλλά και τα μαθήματα να μη χάνονται.

Είμαστε τελικά παράξενος λαός

Κρατήσαμε τα σχολεία ανοιχτά σχεδόν με μηδενική υποδομή, σε τραγικούς καιρούς, όπως στην Τουρκοκρατία και την κατοχή και από την άλλη τα κλείνουμε και τα καταστρέφουμε σήμερα με «δημοκρατικές διαδικασίες», όταν μάλιστα ή δεν έχουν κανένα πρόβλημα ή έχουν ελάχιστα και επουσιώδη και όταν επιπλέον έχει καταδειχθεί χρόνια ότι κανένα σοβαρό πρόβλημα δεν επιλύθηκε με αυτόν τον τρόπο.

   Ο ποιητής Κ. Βάρναλης είναι όσο ποτέ άλλοτε επίκαιρος, διότι κανένας δε θεραπεύει το σύνδρομο των ατελέσφορων καταλήψεων, όταν γράφει: «Δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα, προσμένουμε ίσως κάποιο θάμα».

     Αλλά και το θαύμα δεν είναι εύκολο να γίνει, διότι λείπει η συμμετοχή μας. Ο Ιησούς πάντα ρωτούσε, για να εξασφαλίσει και τη συμμετοχή του θεραπευμένου στο θαύμα: «θέλεις υγιής γενέσθαι;» Δυστυχώς εμείς ως πολιτεία και ως κοινωνία δε θέλουμε να συμμετέχουμε για να θεραπευτεί το διαλυτικό φαινόμενο των καταλήψεων, οπότε ακυρώνουμε και την περίπτωση της θαυματουργικής θεραπείας αυτού του αντιδημοκρατικού και αναποτελεσματικού φαινομένου, που αμαυρώνει την εικόνα και την ουσία του Δημοσίου Σχολείου, αφού δεν στοχεύει στην επίλυση προβλημάτων αλλά στο πως δεν θα γίνεται μάθημα!

     Αν πούμε «παιδιά τη δεύτερη βδομάδα κάθε Δεκέμβρη δεν θα γίνονται μαθήματα αλλά εκδρομές, περίπατοι, πολιτιστικές εκδηλώσεις και άλλα τερπνά και ψυχωφέλιμα» τι λέτε υπάρχει περίπτωση να γίνουν καταλήψεις για επίλυση προβλημάτων; Oυδέποτε, ουδαμώς και ουδαμού.

    Δυστυχώς φταίνε οι ενήλικοι και τα θεσμοθετημένα όργανα της πολιτείας και της κοινωνίας, δε φταίνε οι μαθητές για τις καταλήψεις. Αξίζουν έπαινοι στα παιδιά, που προσαρμόζονται και εκπαιδεύονται στον τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς που τα διδάσκουμε!

       Χωρίς ίχνος ειρωνείας συγχαρητήρια παιδιά για την επίδοσή σας. Αν κάνατε ως δώρο και κανένα εγχειρίδιο παιδαγωγικής σε κάθε αρμόδιο για τη λειτουργία των σχολείων θα χειροκροτούσα και τον κοφτερό σας σαρκασμό».

Θανάσης Νάστας
πρώην  Διευθυντής
Γυμνασίου Μεγάρχης
4^ου Λ. Τρικάλων «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ»
1^ου Λυκείου Τρικάλων
3^ου Λυκείου Τρικάλων «ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ»

Υστερόγραφο: Για όσους δηκτικά ρωτήσουν: Εσύ τι έκανες; Αυτονόητα εφάρμοζα την κείμενη νομοθεσία στα σχολεία που διετέλεσα διευθυντής, μαθητές και γονείς αναλογίζονταν τις ποινικές επιπτώσεις και καταλήψεις δε γίνονταν, αν εξαιρέσουμε κάποια μικροπταίσματα. Τόσο απλά και αποτελεσματικά.