Πραγματοποίησε γιορτή λέει η διοίκηση του Νοσοκομείου Τρικάλων, προκειμένου να γιορτάσει έναν χρόνο χωρίς εργολάβο στις καθαρίστριες.
Ας δούμε όμως πώς έχουν πραγματικά τα πράγματα και αν όντως πρέπει να γιορτάζουμε.
Η πάλη ενάντια στους εργολάβους ξεκίνησε από το 2014, με τις διαμαρτυρίες, τις κινητοποιήσεις και τις παραστάσεις διαμαρτυρίας των εργαζομένων, λόγω των άθλιων συνθηκών εργασίας και της μακρόχρονης απλήρωτης εργασίας. Η προκλητική μήνυση του εργολάβου εναντίον 9 αγωνιστών, δημοσιογράφων και συνδικαλιστών ήταν το αποκορύφωμα της σύγκρουσης.
Το ΚΚΕ (μ-λ) αμέσως στάθηκε στο πλευρό των εργαζομένων και των διωκομένων, συμμετέχοντας στην Πρωτοβουλία για την αθώωση των 9. Η Πρωτοβουλία αυτή δεν στάθηκε μόνο στο αίτημα για αθώωση των αγωνιστών, αλλά ζητούσε και την εκδίωξη του εργολάβου και σταθερή και μόνιμη εργασία για τις καθαρίστριες. Η Πρωτοβουλία ήταν αυτή που σήκωσε το ζήτημα και ενημέρωνε συνεχώς τον τρικαλινό λαό, ζητώντας την αλληλεγγύη και την στήριξη του, όχι η προηγούμενη ή η τωρινή διοίκηση του Νοσοκομείου.
Ως αποτέλεσμα της κυβερνητικής πολιτικής βούλησης, αντικαταστάθηκε και στο Νοσοκομείο Τρικάλων, όπως και σε άλλα της Ελλάδας, ο εργολάβος με ατομικές συμβάσεις εργασίας για τις καθαρίστριες. Εξαγγέλλεται μάλιστα και επέκταση των ατομικών συμβάσεων και σε άλλους τομείς, όπως η φύλαξη.
Οι συμβάσεις όμως αυτές, οι οποίες είναι περιορισμένου χρόνου και με χαμηλό μισθό, δεν καλύπτουν τα αιτήματα για μόνιμη, σταθερή και αξιοπρεπή δουλειά.
Ουσιαστικά καθιστούν τις καθαρίστριες σήμερα και οποιονδήποτε άλλον κλάδο αύριο ομήρους του εκάστοτε διοικητή νοσοκομείου, αντί του εργολάβου. Πάντα το εργατικό
κίνημα ζητούσε συλλογικές συμβάσεις, μόνιμη και σταθερή εργασία, όπως και μισθούς που να καλύπτουν τις ανάγκες για ποιοτική ζωή. Το δίλημμα λοιπόν που προβάλει η κυβέρνηση και η διοίκηση του νοσοκομείου «εργολάβος ή ατομικές συμβάσεις» είναι κίβδηλο και σίγουρα όχι αιτία γιορτής για τους εργαζόμενους.
Κι επειδή μιλάμε για τον χώρο της Υγείας, να υπενθυμίσουμε ότι είναι τραγελαφικό έως προκλητικό να «γιορτάζουμε» σε ένα νοσοκομείο στο οποίο υπάρχουν πολλές ελλείψεις σε γιατρούς, νοσηλευτικό προσωπικό, αναλώσιμα και άλλα υλικά, στο οποίο αναβάλλονται χειρουργεία, το οποίο αδυνατεί να καλύψει τις ανάγκες των πολιτών στην δημόσια περίθαλψη.
Η δική μας «γιορτή» θα πραγματοποιηθεί όταν υπάρξουν μόνιμοι διορισμοί, συλλογικές συμβάσεις και ανθρώπινοι μισθοί σε ένα νοσοκομείο το οποίο θα μπορεί να παρέχει δωρεάν στον λαό περίθαλψη και υγεία.
