Κράτος λιγοστό και ανήμπορο. Έπρεπε να τελειωθεί σχεδόν το κακούργημα για να αφυπνισθούν οι δημόσιες αρχές και σαστισμένες να αρχίσουν να δρουν.
Εικόνες βιβλικής καταστροφής και Αποκαλύψεως όσα συνέβησαν στην κόλαση της φωτιάς – Θρηνούμε τα τραγικά θύματα του πύρινου ολέθρου και ιδίως τα νέα παιδιά που δεν πρόλαβαν να χαρούν τη ζωή. Έπεται η επισήμανση των αιτίων ο εντοπισμός των ενόχων και ο καταλογισμός των ευθυνών.
Να ερευνηθούν επισταμένως οι υπόνοιες για εμπρησμούς που διατυπώθηκαν και από επίσημα χείλη, ευεξήγητες από το ταυτόχρονο των εκδηλώσεων του πυρός. Βαρύ το τίμημα τού εγκλήματος. Βαρύς πρέπει να επιπέσει ο πέλεκυς της δικαιοσύνης.
Το άρθρο του καθηγητή της Γεωπολιτικής της Σορβόννης Γιώργου Πρεβελάκη «Η μακεδονική ήττα και η αναγκαία αφύπνιση» (Καθημερινή,22/7/18) αποτελεί κόλαφο, ισχυρότατο κατά των «320» υπερασπιστών της διαβόητης συμφωνίας των Πρεσπών. Με τις «Πρέσπες» οι γείτονες θα αναγνωρισθούν ως «Μακεδονία».
Όπως όμως ορθά επισημαίνει ο αρθρογράφος «Η ήττα αυτή, πικρή και εξευτελιστική μπορεί να αποβεί ευεργετική. Μια πρώιμη προειδοποίηση για μελλοντικές απώλειες» (…) Για πρώτη φορά από τη δημιουργία του ελληνικού κράτους χάθηκε η κληρονομική μάχη».
Και χτυπώντας αφυπνιστικές καμπάνες καταλήγει: «Η στρατηγική αυτή ήττα, ευτυχώς όχι θανάσιμη, πρέπει να μας κλονίσει, ώστε να ανανεώσουμε τη γλωσσική μας παιδεία, να επιδιώξουμε εκ νέου την αριστεία, να αναβιώσουμε τον δεσμό μας με τη θάλασσα, να καλλιεργήσουμε την εξωστρέφεια, να ανασυνδεθούμε με τις θρησκευτικές μας παραδόσεις – δηλαδή, να επιβεβαιώσουμε τον πολλαπλό σύνδεσμο με την αρχαιότητα, με το παρελθόν. Αλλιώς, θα υποστούμε πολλές νέες ήττες».
Οι καίριες αυτές παρατηρήσεις δεν θα πείσουν βεβαίως τους «320» να ανακαλέσουν τις υπογραφές τους. Θα καταστίσουν όμως τους νουνεχέστερους αν τούς ζητηθούν άλλες υπογραφές και θα συμβεί πολύ γρήγορα κατά τα ανακινούμενα π.χ. για Αλβανία, να αρνηθούν να εκτεθούν ξανά.
Η «φυγή εγκεφάλων» 500.000 νέων ανθρώπων, επιστημόνων, νεοελληνιστί “Brain drain” είναι μια ιδιαιτέρως σοβαρή πτυχή τής νεοελληνικής τραγωδίας. Συνήθως την χρεώνουμε στην Κρίση αν και το 44% των παιδιών που έφυγαν δηλώνουν ως αιτία την δημόσια διαφθορά και την εντεύθεν αναξιοκρατία. Εφ’ ω και η προχθεσινή Handelsblatt χαρακτήρισε την Ελλάδα «μία χώρα που ματώνει».
Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι:
- 450.000 νοικοκυριά χρωστούν ληξιπρόθεσμα στις τράπεζες
- Άνω των 185.000 νοικοκυριών έχουν υποστεί δεσμεύσεις ή κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων
- Η ετήσια ιδιωτική κατανάλωση το 2008 ήταν στα 17.000 € και το 2017 μόλις φτάνει τα 12.929 €.
Αυτά τα πανηγύρια για το αποκαλούμενο «τέλος του προγράμματος» δεν έχουν προηγούμενο.
Πορτογάλοι, Ιρλανδοί και Κύπριοι αδελφοί μας βγήκαν από το αντίστοιχο πρόγραμμά τους, αλλά κανείς τους δεν διανοήθηκε να το «γλεντήσει». Και δη τη στιγμή που ο Κλάους Ρέγκλιγκ του ESM μας προειδοποιεί ότι αν παρεκκλίνουμε από τις «μεταρρυθμίσεις» που συμφωνήσαμε θα αναστείλουν την ελάφρυνση του χρέους. Η Ελλάδα, συμπλήρωσε, «γνωρίζει ότι οι αγορές και οι επενδυτές θα την παρακολουθούν και θα την αξιολογούν συνεχώς, μέχρι να αποπληρωθούν τα δάνεια»!
Με 22 ψαλιδίσματα αφαιρέθηκαν 10 δις ευρώ από τις σχεδόν άδειες τσέπες των συνταξιούχων. Οι αποφάσεις του Eurogroup δεν διαγράφουν ούτε 1 ευρώ από το δημόσιο χρέος μας.
Σήμερα το χρέος υπολογίζεται 344 δισ. (185% του ΑΕΠ) και κρίνεται βιώσιμο. Το 2010 ήταν 298 δισ. (127% του ΑΕΠ) και κρίνονταν εξίσου βιώσιμο!
«Ο ευκολότερος τρόπος για να πει κανείς ψέματα» έλεγε ο μακαριστός καθηγητής μας Δημήτρης Δελιβάνης «είναι να χρησιμοποιεί αριθμούς». Αυτό κάνουν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Τα μεταμνημονιακά μέτρα, περικοπές συντάξεων + αφορολόγητου + αύξηση ΕΝΦΙΑ + και άλλες άδηλες περικοπές, συγκροτούν ένα Μεταμνημόνιο αντάξιο των προηγηθέντων 3 Μνημονίων.
Έχει δίκιο ο φίλος Σαράντος Καργάκος ότι «ο πρωθυπουργός και το επιτελείο του μπορούν να δώσουν μαθήματα δολοπλοκίας ακόμη και στον Μακιαβέλλι (…) Ο πρωθυπουργός μας, γελά κι αν ακόμα γύρω μας δεν υπάρχει τίποτα που να γεννά ευφροσύνη. Γελά, γιατί απλώς κατορθώνει να μας περιγελά»(«Δημοκρατία»,22/7/18).
Το βουλγαρικό Κοινοβούλιο απορρίπτοντας τις εντολές Μέρκελ (τις οποίες δυστυχώς υιοθέτησε ο κ. Τσίπρας) για τις λεγόμενες «διμερείς συμφωνίες» περί επανεισδοχής μεταναστών που φτάνουν στην Ευρώπη μέσω Βουλγαρίας με νόμο (20/7/18) απαγορεύει στην Κυβέρνηση να υπογράψει «διμερείς συμφωνίες» με άλλες χώρες της ΕΕ.
Και η Βουλγαρία «ανήκει εις την Δύσιν» αλλά αρνείται να υποδουλωθεί. Παράδειγμα προς μίμηση!
Στέλιος Παπαθεμελής
Πρόεδρος «Δημοκρατικής Αναγέννησης»
Αφήστε το σχόλιό σας