Μαρία Αγναντή: Πιθηκισμοί άνευ μεταμελείας

 (Αφιερωμένο στον καθηγητή μου, Αθανάσιο Νάστα)

«Οι ελαφροί ας με λέγουν ελαφρόν.
Στα σοβαρά πράγματα ήμουν πάντοτε
επιμελέστατος»

(Κ. Καβάφης).

Ξέρω ότι είμαι παρορμητική και παθιασμένη. Και όταν νιώθω να θίγονται, δηλαδή να απαξιώνονται, όσοι και όσα εκτιμώ, χάνω απ' τον θυμό μου το δίκιο μου.

Προτιμώ όμως να αστοχώ ενίοτε στον τρόπο της αντίδρασης, και να εκτίθεμαι, παρά να παρακολουθώ από ασφαλή απόσταση το ξεχαρβάλωμα της σχολικής ζωής και κατ΄ επέκταση της ίδιας της παιδείας, που πετιέται με τόση ευκολία, χάριν ποικίλων ιδιοτελειών και κενόδοξων φιλοδοξιών, βορά στα σκυλιά.

Η ορθή άσκηση της διοίκησης του Δημόσιου Σχολείου μπορεί να γίνει μόνο από όσους έχουν κατακτήσει εμπράκτως την ιδέα της παιδείας και της δικαιοσύνης, και κυρίως από τους γενναίους, γιατί μόνο αυτοί μπορούν να ικανοποιήσουν τους όρους της δίκαιης διοίκησης, δηλαδή να ασκούν τον έλεγχο από χρέος και εσωτερική επιταγή και όχι από συμφέρον, υστεροβουλία, στενές σχέσεις με τη εξουσία και… βιογραφικό. 

Ο άνθρωπος που θεάται την ιδέα του αγαθού, (στην προκειμένη περίπτωση το «αγαθό» είναι το Σχολείο) δεν μπορεί παρά να γίνεται ο κήρυκάς της και ο εργάτης της. Συνεπώς, είναι καθοριστική η σημασία της χρηστής και δυναμικής διοίκησης για όποιον υποστηρίζει ότι «δίνει μάχες»!!! Θα καταλάβετε τι εννοώ αφού μελετήσετε επισταμένως τα αποσπάσματα των δύο κειμένων που ακολουθούν.

(Προσοχή, τα κείμενα έχουν μεταξύ τους διαφορά ηλικίας 14 ετών !!!!)

Το πρώτο κείμενο είναι απόσπασμα Υπουργικής Απόφασης Γαβρόγλου «φρέσκης και λαχταριστής» για την αριστερά και δεξιά «παιδαγωγική διανόηση» Γυμνασίων και Λυκείων…

Θέμα: «Πλαίσιο οργάνωσης σχολικής ζωής» (2018)

….Με την ΥΑ εισάγεται το «Πλαίσιο οργάνωσης σχολικής ζωής», που καταρτίζεται και με τη συνεργασία των μαθητικών κοινοτήτων κάθε σχολείου. Η τελική απόφαση είναι του Συλλόγου Διδασκόντων/-ουσών και σε καμιά περίπτωση το πλαίσιο αυτό δεν αντιβαίνει στην κείμενη νομοθεσία.

Πρόκειται για ένα πλαίσιο κανόνων που εξειδικεύει τις γενικώς ισχύουσες διατάξεις, προσαρμόζοντάς τις στις ιδιαιτερότητες της σχολικής μονάδας, το οποίο διαμορφώνουν από κοινού και δεσμεύονται στην τήρησή του τα μέλη της σχολικής κοινότητας. Μέσω της εμπλοκής και των μαθητών/-τριών στη διαμόρφωση αυτού του πλαισίου κανόνων, καλλιεργείται η συμμετοχική ευθύνη και ενθαρρύνεται η αυτενέργεια, η κριτική σκέψη και ο δημοκρατικός διάλογος για την από κοινού λήψη αποφάσεων και ανάπτυξη δράσεων.

Ενισχύεται με τον τρόπο αυτό η δημοκρατική λειτουργία και βελτιώνεται το παιδαγωγικό κλίμα της σχολικής μονάδας, ώστε το σχολείο να συμβάλλει στη διαμόρφωση ανεξάρτητων πολιτών που σκέφτονται και ενεργούν με τη θέλησή τους και σέβονται τους κανόνες στη διαδικασία διαμόρφωσης των οποίων έχουν συμμετάσχει και οι ίδιοι…………»

Και το δεύτερο κείμενο με το αξιακό του φορτίο είναι ό,τι έπραξε πριν από 14 χρόνια ο «αυταρχικός», «γραφικός», και «ανόητος» (για δεξιούς, πασόκους και αριστερούς πομφολυγολόγους) Διευθυντής του ΓΕΛ «Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης» και του ΓΕΛ «Οδυσσέας Ελύτης»!!!

Θέμα: «Κανονισμός εσωτερικής λειτουργίας» (14 χρόνια πριν…)

«Ο Κανονισμός εσωτερικής λειτουργίας, που είναι πλήρως εναρμονισμένος με την κείμενη νομοθεσία, συντάχθηκε με απόλυτη παιδαγωγική ευθύνη του Συλλόγου Διδασκόντων του σχολείου και με την καρποφόρα συνδρομή και συναντίληψη της Μαθητικής Κοινότητας και του Δ.Σ. του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων.

Προσφέρεται ως μέσο παιδαγωγίας στους μαθητές και ως σημείο αναφοράς για τους διδάσκοντες, διότι ο Διευθυντής και ο Σύλλογος Διδασκόντων:

α. έχουν την υποχρέωση να «φροντίζουν για τη λήψη κάθε μέτρου, το οποίο συμβάλλει στην καλύτερη λειτουργία του σχολείου» και

β. «είναι υπεύθυνοι για την ομαλή λειτουργία του σχολείου και το συντονισμό της σχολικής ζωής» (Δ1/105657/16-10-2002 Υπουργική απόφαση).»

Σημείωση: Ο Κανονισμός Εσωτερικής Λειτουργίας και ο συντάκτης του πολεμήθηκαν το 2004 αγρίως και αδίστακτα από το Σύλλογο Διδασκόντων του 4ου Λυκείου «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ», τη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, την Περιφέρεια, το Υπουργείο Παιδείας, Το Δ.Σ. της Ε.Λ.Μ.Ε.Τ., το Δ.Σ. της Ο.Λ.Μ.Ε, όλες τις συνδικαλιστικές παρατάξεις και τα αντίστοιχα κόμματα.

Το Κ.Κ.Ε. έφερε το θέμα και στη Βουλή των Ελλήνων δια της αντιπροσώπου του Λιάνας Κανέλλη!!! Αντίθετα το 2012 η σχολική Κοινότητα του 3ου Λυκείου «ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ» συνεργάστηκε και ομόφωνα έθεσε σε λειτουργία πανομοιότυπο Κανονισμό με αυτόν του 2004!

Η σύνταξη του σχολικού κανονισμού, επομένως, ρύθμιζε 14 χρόνια πριν κάθε μορφή απόκλισης/παρέκκλισης και αναζητώντας τελεσφόρες λύσεις για την κοινωνική παθογένεια στη σχολική ζωή, είχε την αρμοδιότητα να δημιουργήσει νομικά και παιδαγωγικά αναχώματα και να αναστρέψει κάθε ροπή προς την παραβατικότητα.

Ο εμπνευστής του σχολικού κανονισμού με δημιουργικό θάρρος, χωρίς να ορρωδεί προ ουδενός τότε , αντιστάθηκε ρυθμίζοντας το αυτονόητο «Αυτή η ορθότης, πιθανόν, είν΄η αιτία της μομφής.» Κ.Καβάφης). Διασύρθηκε και συκοφαντήθηκε ανελέητα από κακοήθεις και ανεπαρκείς λαϊκιστές του εκπαιδευτικού χώρου, των οποίων το έλλειμμα και ο τρόπος που εφάρμοζαν τα καθήκοντά τους, κάνει τα ανδρείκελα του Ντε Κίρικο να μοιάζουν σφύζοντα από ζωή… Και ιδού που φτάσαμε εν έτει 2018…

Έ, όχι και να τον αντιγράφουν…!!!

Μαρία Αγναντή, φιλόλογος