Η ακρίβεια και η ενεργειακή κρίση, για την οποία καλούνται υποτίθεται από σήμερα να πάρουν αποφάσεις στη Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες, χειροτερεύουν τα ήδη υφιστάμενα προβλήματα. Η αύξηση των επιτοκίων από την κ. Λαγκάρντ θα φέρει ένα νέο κύμα επιβαρύνσεων της τάξης του 1 δις για τα στεγαστικά δάνεια την ίδια στιγμή που η Κυβέρνηση ετοιμάζεται να αρχίσει την είσπραξη του επιστρεπτέου μέρους των «επιστρεπτέων» της πανδημίας.
Είναι γνωστό ότι η χώρα μας βρίσκεται για πάνω από μια δεκαετία δέσμια ενός διττού προβλήματος χρεοκοπίας: από τη μια το Δημόσιο έχει ένα δυσθεώρητο χρέος, το οποίο αποτελεί τον μοχλό πίεσης των δανειστών και της ολιγαρχίας χωρίς σύνορα, για την επιβολή των πιο ταξικών, νεοφιλελεύθερων πολιτικών που στοχεύουν στην υφαρπαγή της δημόσιας περιουσίας, στην απορρύθμιση της εργασίας και στην μετατροπή των δικαιωμάτων στην υγεία, την παιδεία και την κοινωνική πρόνοια σε προνόμια εμπορεύσιμα στην αγορά. Από την άλλη, το Ιδιωτικό Χρέος πνίγει τα νοικοκυριά και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, με την ολιγαρχία να βάζει – μέσω αυτού – στο στόχαστρο την ιδιωτική περιουσία αλλά και τα €12δισ εγγυήσεων του Ηρακλή προς τα αρπακτικά ταμεία.
Η οικονομική κρίση φυσικά και δεν είναι καινούργια, απλώς ξεκινάει μια νέα, πιο έντονη φάση της ίδιας λεηλασίας. Η νέα αυτή «φάση», με νέα κέρδη για τις τράπεζες, τη στιγμή που θα αυξάνονται και πάλι τα κόκκινα δάνεια μέσα σε εξαιρετικά δύσκολες οικονομικές συνθήκες για την πλειοψηφία της κοινωνίας, είναι προκλητική.
Ιδίως δε, που κανένα κόστος δεν έχει αυξηθεί εν προκειμένω, ενώ ξέρουμε πολύ καλά και από την εμπειρία της ηλεκτρικής ενέργειας και των καυσίμων, ότι τα κέρδη δεν θα περιοριστούν απλώς πάνω από αυτό το κόστος.
Επιτακτική ανάγκη συνεπώς καθίσταται η εφαρμογή της πρότασης που καιρό τώρα έχει καταθέσει στο δημόσιο διάλογο το ΜέΡΑ25 για να σωθούν τα σπίτια του κόσμου, δηλαδή η θεσμοθέτηση Δημόσιας Εταιρείας Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους που τερματίζει την πώληση των κόκκινων δανείων στα ταμεία, καταργεί τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας και των εν λειτουργία μικρομεσαίων επιχειρήσεων, παγώνει τα κόκκινα δάνεια (χωρίς ο δανειολήπτης να χάνει το ποσοστό ιδιοκτησίας που έχει) και σταματά την εξαγωγή υπεραξιών από τα αρπακτικά ταμεία στο εξωτερικό.
Χωρίς αυτές τις δικλείδες ασφαλείας το επόμενο χρονικό διάστημα η ελληνική κοινωνία θα βιώσει μια άνευ προηγουμένου ένταση και όξυνση στις κοινωνικές και ταξικές ανισότητες που από το 2010 αποτελούν μια τοξική πραγματικότητα για τους πολίτες.
Αφήστε το σχόλιό σας