Μετά τις πυρκαγιές … ολοταχώς τοπικοποίηση

Πραγματοποιήθηκε η τακτική δημόσια διαδικτυακή συζήτηση της Παρασκευής, 27/8/2021, για ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΟΥΣ που οργάνωσε ο Κτηνοτροφικός Σύλλογος Περιφέρειας Αττικής με αντικείμενο «μετά τις πυρκαγιές …».

Στην δημόσια συζήτηση μετείχαν οι: κα Μάγδα Κοντογιάννη (Κτηνοτρόφος, host), κα Σταυρούλα Παπαγεωργίου (Κιλκίς), Αθηνά Μιχαηλίδου (Πρόβειο ΚΟΡΔΑΛΗ), κ Ζαφείρης Ναστούλης (Μέγαρα Αττικής), κα Έλενα Μπότση (Οικολόγοι Πράσινοι), κ Γρηγόρης Παπαπέτρου (ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ), κ Νίκος Καμπερόπουλος (Ξάνθη), κ Γιάννης Κοντογιάννης (Πρόεδρος Κτηνοτρόφων Αττικής), κ Νίκος Δημόπουλος (Καβάλα), κ Κώστας Μαντζουράνης (ΚοινΣΕπ ΚΥΚΕΩΝ), Χριστιάννα Γαρδικιώτη (Αστρος Κυνουρίας), καθ Βασίλης Νιτσιάκος, κ Στάθης Ασημάκης, κα Ευτυχία Κουλούρη, κ Λεωνίδας Ραβανός (Πρέβεζα), κ Αποστόλης Νανούσης, κ Τάκης Περλορέντζος (Γλυφάδα Αττικής), κ Θάνος Χασάπης Λάρισα), κ Θεοφάνης Λέκκας, κ Δημήτρης Δάλκας (Βοιωτία), με συντονιστή τον κ Δημήτριο Μιχαηλίδη. Η κα Μάγδα Κοντογιάννη (6932094231) είπε ότι η συζήτηση βρίσκεται στο facebook στο προφίλ «ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ» στο https://www.facebook.com/618390278198909/videos/601132947712772, ενώ στο https://www.facebook.com/618390278198909/videos/573166217046968 βρίσκεται η διαδικτυακή συζήτηση για την Κτηνοτροφική Επιχειρηματικότητα.

Η κα Έλενα Μπότση (Οικολόγοι Πράσινοι) παρουσίασε μερικά από τα πολύ σημαντικά συμπεράσματα της προφητικής (30/7/2021), τέσσερις ημέρες πριν τις καταστροφικές πυρκαγιές της 4^ης Αυγ 2021, εκδήλωσης των Οικολόγων Πρασίνων στα Βίλια Αττικής με θέμα: «Ο ρόλος της εκτατικής κτηνοτροφίας και δασοπονίας στην προστασία των δασών της Αττικής». Εκεί εντοπίστηκε ότι η απαγόρευση της ποιμενικής βόσκησης και των άλλων παραδοσιακών δραστηριοτήτων, που αιτιολογήθηκε (χωρίς να επικυρωθεί ποτέ) με βάση την προστασία των δασικών οικοσυστημάτων, οδήγησε στην πύκνωση της βλάστησης από λίγα φυτικά είδη και τη σημαντική απώλεια βιοποικιλότητας, δηλαδή σε μία «πράσινη έρημο», οι οποίες απειλούνται άμεσα από ανεξέλεγκτες καταστροφικές πυρκαγιές που θα φέρουν την οριστική ερημοποίηση. Η κάποτε ισχυρή κτηνοτροφία στις εν λόγω περιοχές της Αττικής είχε σημαντική συμβολή στην διατροφική αυτάρκεια των κοινοτήτων, αλλά και σε μία εύρωστη και ανθεκτική τοπική οικονομία.

Ο κ Γρηγόρης Παπαπέτρου (ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ) παρουσίασε μερικά από όσα ειπώθηκαν στην διαδικτυακή συζήτηση (25/8/2021) με θέμα: «Ο ρόλος της Κοινωνίας των Πολιτών, της Κοινωνικής Οικονομίας και των Κοινωνικών Επιχειρήσεων στην οικοπροστασία των δασών». Ανάμεσα στα συμπεράσματα είναι η ανάγκη να υποστηριχθεί κατά απόλυτη προτεραιότητα η Τοπιοποίηση, δηλαδή να υποστηριχθούν οι οργανώσεις της τοπικής Κοινωνίας των Πολιτών για να αναλάβουν δράση στον σχεδιασμό και στην εθελοντική δράση και για την διαχείριση των όποιων πόρων διατεθούν να δοθεί προτεραιότητα σε τοπικούς φορείς της Κοινωνικής Οικονομίας (ΚοινΣΕπ, Συνεταιρισμοί δασικοί, κτηνοτρόφων, μελισσοκόμων, βοτάνων κλπ).

Στην συζήτηση παρουσιάστηκε απόσπασμα από δημοσίευση του καθ Βασίλη Νιτσιάκου σε ΜΜΕ (22/8/2021), όπου περίπου αναγράφονταν: Η εξάλειψη της δαιμονοποιημένης γίδας και η συνακόλουθη δάσωση και ερήμωση του χώρου, που πριν βόσκονταν, είχαν ως αποτέλεσμα πρώτον, την εξαφάνιση όλων των επιφανειακών υδάτων, δηλαδή των πηγών, εξαιτίας της ανάπτυξης των δέντρων που άπλωναν ρίζες βαθειά στη γη και δεύτερον, το «κλείσιμο» του τόπου με έναν τρόπο που οι ντόπιοι κάτοικοι χαρακτήριζαν «ζουγκλα». … Το παρελθόν της αυτονομίας & αυτοδιαχείρισης των κοινοτήτων, η παρουσία του ανθρώπου καλλιεργητή, βοσκού, ξυλοκόπου, ρητινοσυλλέκτη, τροφοσυλλέκτη κ.λπ. και το ευρύτερο σύστημα αξιών μπορούν να αποτελέσουν πυξίδα για μια άλλη πορεία στο μέλλον, για μια άλλη σχέση με το φυσικό περιβάλλον, για την απο-ανάπτυξη, την αειφορία και την ισορροπία, που περνά μέσα από την αλλαγή του κοινωνικο-πολιτικού συστήματος μιας αδηφάγου κερδοσκοπικής ιδιωτικής οικονομικής, που θέτει τα κέρδη πάνω από τους ανθρώπους και τη φύση…

Η Δρ Αικατερίνη Πολυμέρου- Καμηλάκη, π. Δ/ντρια Κέντρου Λαογραφίας Ακαδημίας Αθηνών με όραμα ο λαϊκός πολιτισμός να ενσωματωθεί στη σύγχρονη, αειφόρο ανάπτυξη με θέμα: «Ο λαϊκός πολιτισμός δεν είναι μουσειακό είδος», έχει ήδη επισημάνει: Επιβάλλεται η επιστροφή στην τοπικότητα, για να αποκαταστήσουμε τις ζημιές που κάναμε στη φύση και το κλίμα. … Η επιστημονική καταγραφή της πολιτιστικής μας κληρονομιάς πρέπει να αξιοποιηθεί εάν συνειδητοποιήσουμε ότι πρόκειται για πολύτιμη παρακαταθήκη, η οποία με τις αξίες της, οι οποίες επανέρχονται σήμερα ως νεωτερικές απόψεις (κυκλική οικονομία, αειφορία κλπ.) αλλά και με την επιβίωσή της (τεχνικές, γαστρονομία, δρώμενα κ.ο.κ.) μπορούν να συμβάλουν στην ανάπτυξη των τοπικών κοινωνιών ανταποκρινόμενες στις απαιτήσεις της κλιματικής αλλαγής και των νέων περιβαλλοντικών δεδομένων.

Στην πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση προσεγγίσθηκαν πάρα πολλά θέματα τα οποία θα μπορούσαν να συνοψισθούν στα παρακάτω:

Το επίπεδο σχεδιασμού και υλοποίησης πρέπει να είναι ο τόπος (ούτε η Περιφέρεια, ούτε η Κυβέρνηση, ούτε κεντρικές δομές), με την συνδρομή γνώσεων και στρατηγικών υπερτοπικών δομών, όπου τους ζητηθεί.
Οι οργανώσεις της Κοινωνίας των Πολιτών (σύλλογοι, εθελοντικές οργανώσεις, επαγγελματικές ενώσεις κλπ) πρέπει να συμμετέχουν θεσμικά σε κάθε τοπικό σχεδιασμό.
Οι τοπικές επιχειρηματικές δομές, όπως: τοπικές Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις, τοπικές δομές πυροπλήκτων, τοπικοί Συνεταιρισμοί (παραγωγικοί, αγροτικοί, οικοδομικοί, καταναλωτικοί, προμηθευτικοί, δασικοί), Ομάδες Τοπικής Δράσης κλπ πρέπει να συμμετέχουν στην υλοποίηση κάθε προγράμματος στον τόπο τους.
Η απαξίωση του αγροτικού τρόπου ζωής, το κοινωνικό bullying εις βάρος των αγροτών, η δραματική υποτίμηση της φύσης, η υπερτίμηση της τεχνητής -εικονικής πραγματικότητας, η απόσταση μεταξύ της φυσικής αγροτικής ζωής και του τεχνητού αστικού χώρου, πρέπει να γεφυρωθεί με ορίζοντα το 2040, και ξεκίνημα από ευαισθητοποίηση όλων και κυρίως των παιδιών και μαθητών σχολείων για τον σεβασμό των ιδιαιτεροτήτων και αναγκών κάθε τόπου-ομάδας.
Η επαναφορά της ισορροπίας της ζωής και της φύσης στα «έρημα» δάση και στην «έρημη» ύπαιθρο επιβάλει διαμόρφωση προγραμμάτων για μια ελκυστική ύπαιθρο, ώστε να στηριχθεί και η ζωή στον τεχνητό πολυάνθρωπο αστικό χώρο.

Ο Κτηνοτροφικός Σύλλογος Περιφέρειας Αττικής θα προσπαθήσει να καταγράψει τα αποτελέσματα της «δαιμονοποιημένης» δασοπροστασίας και των αποτελεσμάτων της μετά τις εμπειρίες στα Βίλια-Πατέρα, στην Βαρυμπόμπη-Πάρνηθα και στην Κερατέα-Σούνιο με την συνδρομή της ΚοινΣΕπ ΚΥΚΕΩΝ.