Πυθαράδικα η αρχική ονομασία μιας πλατείας των Αθηνών, που έμελλε στους δρόμους της να βαδίσουν, επιφανείς άνθρωποι.
Ονόματα που στα στέκια της σύχναζαν και γράφαν την ιστορία μας στη πολιτική,στις τέχνες, στο πολιτισμό.
Κωστής Παλαμάς, Κάρολος Κουν, Σοφία Βέμπο.
Κάποτε…ο χρόνος κύλησε, το χρονοντούλαπο της ιστορίας έκλεισε ερμητικά μέσα του το άρωμα του γιασεμιού ,τα γέλια και τις συζητήσεις σπουδαίων ανθρώπων.
Το Πολυτεχνείο δίπλα στην πλατεία ξυπνά μνήμες, τα γκράφιτι στους τοίχους ,κάποια βήματα που παραπαίουν και μια μυρωδιά από κάπνα μας φέρνουν στο σήμερα ,στη πλατεία Εξαρχείων του 2018
Κάθε βραδιά κυνήγι στα στενά της, παιδιά , νιάτα με μολότωφ στα χέρια σε κάνουν έξαλλο νευριάζεις μα ταυτόχρονα τα λυπάσαι και πονάς με την αγριότητα που ‘χουν στο πρόσωπό τους.
Αμπάρες στις πόρτες, κλειδαριές ασφαλείας και φόβος.
΄Αλλαξε η πλατεία μας, τσιγάρα σε κούτες και ότι ποθούν κάποιες ψυχές για ταξίδια μακρινά.
Οι κάτοικοι όμως δε φεύγουν αρνούνται να υπερισχύσει ο φόβος, αγωνίζονται διαμαρτύρονται για την κατάληψη της περιοχής τους, αλλά σταθερά εκεί,
με αποφασιστικότητα παραμένουν εκεί στη πλατεία τους΄
Όσες φωτιές τη νύχτα μέρα να κάνουν, όσα παράθυρα με σιδεριές να γεμίσουν η πλατεία Εξαρχείων εν έτει 2018 στη μνήμη μας στη καρδία μας μυρίζει ακόμα γιασεμί…
ΑΓΑΘΟΥ ΑΝΘΟΥΛΑ
