Με αφορμή την 8η Μάρτη, η TE Τρικάλων του ΚΚΕ χαιρετίζει αγωνιστικά τις γυναίκες της εργατικής τάξης, τις αυτοαπασχολούμενες, τις αγρότισσες, τις συνταξιούχους. Ιδιαίτερα απευθύνεται στις άνεργες, στις μαθήτριες, στις σπουδάστριες – φοιτήτριες, στις εργαζόμενες μητέρες.
Αντλούμε διδάγματα και εμπνεόμαστε από το ιστορικό ταξικό αποτύπωμα του αγώνα των εργατριών της Ν. Υόρκης το 1857, από την αιματηρή αναμέτρησή τους με την εργοδοσία, την αστυνομία και τις δικαστικές αρχές. Δέχτηκαν τη λυσσαλέα επίθεση των καπιταλιστών γιατί διεκδίκησαν δεκάωρη δουλειά, από 16 ώρες που εργάζονταν, ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, μεροκάματα ίσα με των κλωστοϋφαντουργών και των ραφτών.
Στον ενάμιση και πλέον αιώνα που πέρασε από τότε, οι γυναίκες πήραν μέρος σε πλήθος σκληρών ταξικών αγώνων, σε επαναστάσεις. Είχαν νίκες, αλλά και ήττες. Όμως, δεν έσβησε η φλόγα του αγώνα για μια ζωή χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, πολέμους, προσφυγιά, μετανάστευση, φτώχεια, ανεργία, εξαθλίωση, πορνεία, εργοδοτική και κρατική βία σε βάρος της εργαζόμενης γυναίκας, του παιδιού.
Στη σοσιαλιστική – κομμουνιστική κοινωνία, για την οποία παλεύει το ΚΚΕ, εξασφαλίζονται σε όλες και όλους: Μόνιμη και σταθερή εργασία, με βάση το αντικείμενο ειδίκευσης, με συνεχή βελτίωση των συνθηκών εργασίας και ζωής και γενική μείωση του εργάσιμου χρόνου.
Διαμορφώνονται οι προϋποθέσεις ώστε η γυναίκα πραγματικά ελεύθερα να επιλέγει τη δημιουργική αξιοποίηση του μη εργάσιμου χρόνου, σε κάθε πεδίο των ενδιαφερόντων της, στη σχέση με το παιδί, την οικογένεια, στηριζόμενη σε ένα ενιαίο, κρατικό δίκτυο δωρεάν παρεχόμενων κοινωνικών υπηρεσιών για την Υγεία, την Πρόνοια, τον Αθλητισμό και τον Πολιτισμό.
Η επιλογή της νέας γυναίκας να δημιουργήσει οικογένεια δεν θα περιορίζεται από οικονομικούς και κοινωνικούς παράγοντες. Τότε θα αναπτυχθούν οι αξίες της ανιδιοτέλειας, της αλληλεγγύης, της συλλογικότητας, οι σχέσεις αμοιβαίου σεβασμού μεταξύ των δύο φύλων, στηριγμένες αποκλειστικά στη σωματική, πνευματική, ψυχική έλξη.
Σήμερα, το επίπεδο ανάπτυξης της επιστήμης, της τεχνολογίας, των μέσων παραγωγής, γενικά της παραγωγικότητας της εργασίας, αντικειμενικά θα μπορούσε να εξασφαλίσει την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών.
Εμπόδιο σε αυτήν τη δυνατότητα δεν αποτελούν κυρίως οι δήθεν «κακές» ή «λαθεμένες» πολιτικές επιλογές κάποιων κομμάτων που βρίσκονται στην κυβέρνηση. Μπορεί οι κυβερνήσεις να αλλάζουν, να αναμορφώνεται το αστικό πολιτικό σύστημα και με νέα κόμματα και πρόσωπα, να αναδεικνύονται γυναίκες ως στελέχη επιχειρήσεων και στους θεσμούς του αστικού κράτους. Όμως, παραμένει ο πυρήνας της ανάπτυξης με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος, η σαπίλα των σύγχρονων καπιταλιστικών σχέσεων, στην εποχή του υπερσυγκεντρωμένου κεφαλαίου, των πολυεθνικών μονοπωλίων. Αυτόν το δρόμο υπηρετεί και η «δίκαιη ανάπτυξη» της σημερινής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, σε βάρος των εργατικών – λαϊκών συμφερόντων.
Όλοι οι τομείς της κοινωνικής ζωής υποτάσσονται στο καπιταλιστικό κέρδος. Γι' αυτό οι διακρίσεις σε βάρος των γυναικών επιβιώνουν μέχρι σήμερα, ως πηγή πρόσθετου κέρδους, ως μέσο μείωσης μισθών, αύξησης του βαθμού εκμετάλλευσης, αλλά και ως πολιτική χειραγώγησης.
Η μητρότητα αποτελεί «κόστος» για την καπιταλιστική εργοδοσία και το αστικό κράτος, όπως απέδειξε και η πρόσφατη, κατάπτυστη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, που δικαιώνει την ισπανική εταιρεία για την απόλυση εγκύου εργαζόμενης.
Στη σοσιαλιστική – κομμουνιστική κοινωνία, για την οποία παλεύει το ΚΚΕ, εξασφαλίζονται σε όλες και όλους: Μόνιμη και σταθερή εργασία, με βάση το αντικείμενο ειδίκευσης, με συνεχή βελτίωση των συνθηκών εργασίας και ζωής και γενική μείωση του εργάσιμου χρόνου.
Διαμορφώνονται οι προϋποθέσεις ώστε η γυναίκα πραγματικά ελεύθερα να επιλέγει τη δημιουργική αξιοποίηση του μη εργάσιμου χρόνου, σε κάθε πεδίο των ενδιαφερόντων της, στη σχέση με το παιδί, την οικογένεια, στηριζόμενη σε ένα ενιαίο, κρατικό δίκτυο δωρεάν παρεχόμενων κοινωνικών υπηρεσιών για την Υγεία, την Πρόνοια, τον Αθλητισμό και τον Πολιτισμό.
Το ΚΚΕ, στον έναν αιώνα ζωής και δράσης του, απευθύνεται στις εργαζόμενες και άνεργες γυναίκες στην πόλη και στην ύπαιθρο με εμπιστοσύνη. Από τη δική τους θέληση και δράση, από τη συμμετοχή τους σήμερα στο εργατικό, λαϊκό κίνημα εξαρτάται πόσο γρήγορα μπορεί να αλλάξει ο σημερινός αρνητικός συσχετισμός δυνάμεων. Αυτή η αλλαγή δεν αφορά απλά το συσχετισμό ανάμεσα σε αστικά ή και οπορτουνιστικά κόμματα. Η πραγματική αλλαγή συσχετισμού ανάμεσα στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, από τη μια, και στην αστική τάξη, από την άλλη, προϋποθέτει τον απεγκλωβισμό εργατικών – λαϊκών δυνάμεων από τη στήριξη της τάξης του κεφαλαίου. Αυτό σημαίνει ανασύνταξη του εργατικού και λαϊκού κινήματος, με τη συμμετοχή και των γυναικών. Η κοινωνική συμμαχία θα αποτελέσει τον «κυματοθραύστη» της επιθετικότητας του κεφαλαίου: Όσο μεγαλώνει και δυναμώνει το τμήμα των μισθωτών, γυναικών και ανδρών, που αναπτύσσουν καθημερινά πρωτοπόρα δράση στα εργοστάσια, στις επιχειρήσεις και υπηρεσίες, για τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες. Όσο δυναμώνει η κοινή πάλη των εργαζομένων με τα αγωνιζόμενα, καταπιεζόμενα στρώματα των αυτοαπασχολούμενων και αγροτών, που πνίγονται από την κυριαρχία των μονοπωλίων.
Η άνοδος της γυναικείας συμμετοχής στο ταξικά προσανατολισμένο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, στο ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα, στους αγροτικούς συλλόγους και τις ενώσεις αυτοαπασχολούμενων της πόλης σε αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, στις ανάλογες αγωνιστικές συσπειρώσεις στα σχολεία και τις σχολές θα αναζωογονήσει την εργατική, λαϊκή πάλη. Η επαναστατική ανατροπή αυτού του συστήματος είναι η προϋπόθεση για να γίνει ο πλούτος που παράγουμε κοινωνική ιδιοκτησία.
Με κεντρικό σχεδιασμό, με την ουσιαστική άσκηση της εργατικής εξουσίας με τη συμμετοχή όλων των εργαζομένων στις συνελεύσεις στους εργασιακούς χώρους, με το δικαίωμα της αντιπροσώπευσης στα όργανα εξουσίας, από τα κατώτερα έως τα ανώτερα, του ελέγχου και της ανάκλησης των αντιπροσώπων.
Η ΤΕ Τρικάλων του ΚΚΕ απευθύνει κάλεσμα συμπόρευσης στις γυναίκες, να γνωρίσουν τις επαναστατικές θέσεις του ΚΚΕ για την απελευθέρωση της γυναίκας από κάθε κοινωνική καταπίεση και εκμετάλλευση, για την ισοτιμία και τη χειραφέτησή της στην κομμουνιστική κοινωνία. Η αντεπαναστατική υποχώρηση του εργατικού κινήματος δεν αναιρεί ότι η κοινωνική εξέλιξη προχωρά με άλματα, με κοινωνικές – πολιτικές συγκρούσεις, με επαναστάσεις. Οι δυσκολίες, τα πισωγυρίσματα μόνο προσωρινά εμποδίζουν, μα δεν σταματούν την κοινωνική πρόοδο από το «βασίλειο της ανάγκης στο βασίλειο της ελευθερίας», από την ταξική, εκμεταλλευτική στην κομμουνιστική κοινωνία.
Τ.Ε. ΤΡΙΚΑΛΩΝ ΤΟΥ ΚΚΕ
Αφήστε το σχόλιό σας