Ημέρα βαθιάς Οδύνης. Ημέρα που χάραξε ένα βαθύ σημάδι σε όλους μας. Ο χρόνος σταμάτησε και θρηνούμε βαθιά. Χάσαμε νέες και νέους μας, χάσαμε τα παιδιά μας, που επέστρεφαν από τα σπίτια και τις οικογένειες στα πανεπιστήμιά τους… Πενθούμε και λυγίζουμε εδώ στον τόπο μας για τις δικές μας απώλειες.. για τα δικά μας παιδιά. Δημήτρη και Νίκο δεν υπάρχουν λόγια παρηγοριάς να πούμε μπροστά στη συμφορά που ήρθε.. Κουράγιο.. Είμαστε δίπλα σας.
Στην εκκωφαντική σιωπή που έπεσε, ακούγεται μόνο ο θρήνος. Γονατίζουμε όλοι με δάκρυα στα μάτια. Θερμά συλλυπητήρια με πόνο ψυχής, στους γονείς που έχασαν τα παιδιά τους. Θερμά συλλυπητήρια σε όσους έχασαν τους δικούς τους ανθρώπους.. Κουράγιο..
Εύχομαι συντετριμμένος στους γονείς να σταθούν δυνατοί σε αυτή τη δοκιμασία, που και εμείς βιώνουμε μαζί τους. Εύχομαι περαστικά στους ανθρώπους που τραυματίστηκαν… Εύχομαι δύναμη ψυχής και να ξεπεράσουν τις εικόνες που αντίκρισαν και όσα έζησαν..
