Από το βράδυ της Παρασκευής τα τραγικά ανθρώπινα και περιβαλλοντικά γεγονότα του Μουζακίου όπως το «περίεργο και θλιβερό περιστατικό με τον άδικο χαμό της Συμπολίτισσάς μας», οι κραυγές αγωνίας των κατοίκων στο Τουρκόμνημα, η πεσμένη πτέρυγα του Κέντρου Υγείας, ο Περιφερειακός Δρόμος που κατέρρευσε και οι πληγωμένες γέφυρες, « Φωνάζουν για έλλειψη εκατόν πενήντα μέτρων (150 μ) Αντιπλημμυρικού σχεδιασμού-Έργων -Υποδομών και Ζαρζανέτ, για το τεράστιο ύψος Βροχής και τα ορμητικά νερά του Ποταμού Παμίσου» (ΦΩΤΟ/2020).
Είναι όμως έτσι ή υπάρχουν κι άλλα, «όπως αδράνεια, ολιγωρία, έλλειψη μέτρων και ελέγχων για έγκαιρη προστασία και συντήρηση γεφυρών-παρόχθιων περιοχών, καθαρισμό, διευθέτηση και διαμόρφωση κοίτης, άρση προσχώσεων ευρείας και βαθειάς κοίτης, ρύθμιση, αντιστήριξη και αποκατάσταση αναχωμάτων, μη απομάκρυνση δέντρων από την κοίτη του ποταμού, χρόνιες αυθαίρετες και ανεξέλεγκτες αμμοληψίες, παράλειψη απόληψης φερτών υλικών, διάβρωση πρανών, μελέτες που δεν υλοποιήθηκαν, λαθεμένος αντιπλημμυρικός σχεδιασμός, παράλειψη έγκαιρης ενημέρωσης με προειδοποιητικό μήνυμα εξαιρετικού κινδύνου για διακοπή κυκλοφορίας και μετακινήσεων, χρόνια απόθεση στην ευρεία και ιστορική κοίτη του Ποταμού Παμίσου αδρανών υλικών-απορριμμάτων –μπαζών κ.α.» (ΦΩΤΟ/2016).
Τώρα που σβήνουν τα φώτα της δημοσιότητας και οι Μουζακιώτες αρχίζουν να μετράνε τις πληγές τους, «κάποιοι έχουν υποχρέωση να διερευνήσουν τυχόν ευθύνες ….και Τι έφταιξε;»
«Γιατί κατέρρευσαν και πνίγηκαν…. οι Υποδομές του Μουζακίου;».-
Αστέριος Βασιλάκος
Σύμβουλος Κοινότητας Μουζακίου
