Με θλίψη αποχαιρετώ σήμερα έναν καλό φίλο και έντιμο πολιτικό αντίπαλο, τον Γιάννη Ζιάγκα.
Με τον αείμνηστο Γιάννη βρεθήκαμε για αρκετά χρόνια στα «ματωμένα αλώνια» της πολιτικής. Δεν «ματώσαμε», ωστόσο, στις μεταξύ μας πολιτικές αντιπαραθέσεις. Ο αγώνας μας ήταν πάντα καθαρός και πάντοτε σε πλαίσιο ευπρέπειας και αλληλοσεβασμού.
Ο Γιάννης ήταν ένας ήπιος και σκεπτόμενος άνθρωπος. Δεν έφτανε ποτέ στα άκρα. Αγαπούσε τον άνθρωπο και την πολιτική και προσπάθησε να βοηθήσει τους πολίτες και τον τόπο του με όλες του τις δυνάμεις. Οι Τρικαλινοί θα τον θυμούνται για τα πολλά που προσέφερε μέσα από τους αγώνες του. Θα θυμούνται, επίσης, ότι δεν έβλαψε ποτέ κανένα, σε περιόδους μάλιστα έντονων πολιτικών αντιπαραθέσεων και συγκρούσεων.
Η γενιά η δική μας, στην οποία γνήσιος εκπρόσωπος ήταν και ο Γιάννης, είχε υψηλόφρονα αντίληψη για την πολιτική. Την θεωρούσε χρέος και αγώνα προσφοράς απέναντι στους ανθρώπους που τον τιμούσαν και τον επέλεγαν με τη ψήφο τους. Με τον θάνατο του Γιάννη Ζιάγκα, ένας έντιμος, σεμνός, και αξιοπρεπής πολιτικός φεύγει από τον μάταιο κόσμο μας. Ένας γνήσιος εκπρόσωπος της προηγούμενης καλής πολιτικής. Της πραγματικής πολιτικής και όχι της πολιτικής των «δημοσίων σχέσεων» και του «φαίνεσθαι».
Ελπίζω -και εύχομαι- οι νεότεροι να θελήσουν να υιοθετήσουν ορισμένες από τις παρακαταθήκες που η απερχόμενη γενιά τους κληροδοτεί. Άλλωστε, κάθε «παλιό» δεν είναι κατ’ ανάγκη ξεπερασμένο. Να θυμούνται, λοιπόν, οι νεότεροι πως η πολιτική στις μέρες μας, που την υπηρέτησε ο Γιάννης Ζιάγκας, ήταν μια λειτουργία τίμια και ανιδιοτελής. Ήταν χρέος και προσφορά. Ήταν θυσία. Σήμερα όμως;
Εκφράζοντας τη μεγάλη μερίδα του Τρικαλινού λαού, σε αποχαιρετούμε φίλε Γιάννη με αγάπη και εκτίμηση για την προσφορά σου.
Σωτήρης Χατζηγάκης
Author: Pressroom
