Γράφει η κοινωνιολόγος κα. Ιωάννα Χαρμπέα
Η αλήθεια είναι ότι ενώ έχω ξεκινήσει να γράφω διάφορα μυθιστορήματα τα έχω τρενάρει κάπως και αυτό γιατί η πραγματικότητα και η καθημερινότητα με ξεπερνούν. Γονείς αδιάφοροι στα παιδιά, οπαδική βία μέχρι θανάτου, γυναικοκτονίες απανωτές και μια κοινωνία ανάλγητη που τα δέχεται όλα ως φυσιολογικά. Οι σχέσεις των ανθρώπων αδιάφορες, διαζύγια και ενδοοικογενειακή βία μέχρι θανάτου και γάμοι ανθρώπων με αντικείμενα! Η άλλη παντρεύεται το δέντρο ή τον πολυέλαιο! Τι να πρωτοαναλύσει κάποιος ειδήμων; Τρελάθηκε ο κόσμος; ή όλα αυτά αποτελούν μια μορφή ακραίας αντίδρασης στις αλλότριες συνθήκες που διαβιούμε; Αλλότριες ως επι το πλείστον στην ανθρώπινη φύση μας. Ας ασχοληθούμε στο άρθρο αυτό με το θέμα του γάμου και την εύρεση του ιδανικού συντρόφου σε μια κοινωνία που αλλάζει διαρκώς.
Η ιστορία του γάμου είναι μέρος της συνέχειας και της αλλαγής της κοινωνίας
Η ιστορία του γάμου είναι μέρος της συνέχειας και της αλλαγής της κοινωνίας Διαφυλετικός γάμος, ισότητα μεταξύ άντρα και γυναίκας και ο γάμος ατόμων του ιδίου φύλου, είχαν όλοι αποκλειστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα αλλά τώρα πλέον υποστηρίζονται νομικά και προστατεύονται από τα δικαστήρια.
Καθώς αυτές οι αλλαγές έχουν επιτευχθεί σταδιακά και τα δικαστήρια είναι απίθανο να κάνουν το επόμενο βήμα στην επέκταση συζυγικών δικαιώματων για κάποιο χρονικό διάστημα, τα δικαστήρια είναι πιθανόν να μην έχουν ολοκληρώσει με την επέκταση του νομικού ορισμού των συζυγικών δικαιωμάτων.
Οι New York Times δημοσίευσαν μερικές ημέρες μετά την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου που επιτρέπει το γάμο ατόμων του ιδίου φύλου, ένα άρθρο ότι η λογική του δικαστηρίου θα μπορούσε τελικά να οδηγήσει σε αναγνώριση της πολυγαμίας ή πολλαπλών γάμων, ένα επιχείρημα από τη μειοψηφούσα πλευρά των Δικαστών. Αυτό το επιχείρημα έχει επίσης χρησιμοποιηθεί για να υποστηρίξει ότι η απόφαση του δικαστηρίου θα ανοίξει την πόρτα για την νομική αναγνώριση της αιμομιξίας ή της κτηνοβασίας.
Ίσως όμως (και ευτυχώς) να μη φτάσουμε σε τέτοιους τύπους γάμου. Όμως, οι γάμοι των ρομπότ με τους ανθρώπους μπορεί να είναι οι επόμενοι στη λίστα. Μάλλον όχι σύντομα, ομολογουμένως, αλλά παρόλα αυτά θα είναι ένα αναπόφευκτο μέρος του μέλλοντός μας.
Πράγματι, ορισμένοι επικριτές του γάμου ατόμων του ιδίου φύλου, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων συντηρητικών χριστιανικών αντίπαλων του γάμου ομοφυλοφίλων, έχουν υποστηρίξει ότι η αναγνώριση του δικαστηρίου του γάμου ατόμων του ιδίου φύλου θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε γάμους ρομπότ με ανθρώπους.
Υπήρξε πρόσφατα στη λαϊκή κουλτούρα μια έκρηξη απεικόνισης του σεξ και του έρωτα ανθρώπων με ρομπότ, όπως οι ταινίες “Her” και το “Ex Machina”. Αυτές οι φανταστικές περιπτώσεις της ρομαντικής σχέσης ανθρώπων με ρομπότ ακολουθούν το συναρπαστικό, ακόμα και διστακτικό, επιχείρημα για το αναπόφευκτο της αγάπης και του σεξ του ανθρώπου με το ρομπότ. Αν δεν πιστεύετε ότι το σεξ και η αγάπη μεταξύ ανθρώπων και ρομπότ θα είναι μια αυξανόμενη πραγματικότητα του μέλλοντος, δείτε τις ταινίες και θα πειστείτε.
Ή απλά κοιτάξτε την αγορά. Οι «Κούκλες» του σεξ έχουν γίνει όλο και πιο ρεαλιστικές στην εμφάνιση και την αφή και μια εταιρεία ανακοίνωσε πρόσφατα ότι αναπτύσσει ένα sexbot με τεχνητή νοημοσύνη που μπορεί να μιλήσει και να εκφράσει τα συναισθήματά του. Όπως επισημαίνουν οι ψυχολόγοι, οι πρώτοι που θα εξερευνήσουν και θα επωφεληθούν από τις σεξουαλικές σχέσεις ρομπότ-ανθρώπων, μπορεί να είναι άτομα με σωματικές ή ψυχολογικές βλάβες που περιορίζουν τη δυνατότητά τους να έχουν σεξουαλικές σχέσεις με άλλους ανθρώπους.
Ο γάμος ρομπότ-ανθρώπου δεν αφορά τα δικαιώματα των ρομπότ. Πρόκειται για το δικαίωμα ενός ανθρώπου να επιλέξει να παντρευτεί ένα ρομπότ.
Η εποχή του έρωτα και του σεξ με τα ρομπότ έχει ξεκινήσει και θα συνεχίσει να επιταχύνεται προς το μέλλον, ακόμη και αν παραμείνει μια επιλογή μειοψηφίας για τις επόμενες δύο δεκαετίες. Αλλά μαζί το σεξ και την αγάπη προς τα ρομπότ, σταδιακά θα αναδειχθούν και οι ανάγκες για το δικαίωμα στο γάμο ρομπότ-ανθρώπου.
Η πρώτη αρχή είναι η ατομική αυτονομία, το δικαίωμα του καθενός από εμάς να αποφασίσει για τις δικές του προσωπικές επιλογές και τις οικείες σχέσεις. Η «απόφαση για το αν και ποιον θα παντρευτούν, είναι μεταξύ των βαρυσήμαντων πράξεων της ζωής και του αυτοπροσδιορισμού». Δεν είναι πολύ μακριά από το να επεκταθεί αυτό το δικαίωμα του ατομικού αυτοπροσδιορισμού στην επιλογή να παντρευτούν ένα ρομπότ-δεν είναι μια επιλογή που οι περισσότεροι από μας θα κάνουν (τουλάχιστον αυτή τη στιγμή), αλλά αν ήταν στη προτίμηση κάποιου, το δικαίωμα του ή της προσωπικής αυτονομίας φαίνεται να ζυγίζει υπέρ των νομικών κυρώσεων της επιλογής αυτής (τουλάχιστον μέχρι τα ρομπότ να αποκτήσουν επαρκή προσωπικότητα και να έχουν το δικαίωμα να αρνούνται τη συναίνεση). Αυτό είναι ένα επιχείρημα για το γάμο ανθρώπου-ρομπότ.
Ο δεύτερος παράγοντας που επικαλείται το δικαστήριο είναι η ιδιαίτερη σχέση που οι γάμοι δημιουργούν μεταξύ «δύο πρόσωπων». Το δικαίωμα του γάμου «κοσμεί τα ζευγάρια» ενισχύει «τη διμερή πίστη» και αντιπροσωπεύει μια «ένωση για … έναν ευγενή … σκοπό». Αυτή η αναφορά στη σύζευξη των δύο «πρόσωπων» φαίνεται να αποκλείει το γάμο ρομπότ-ανθρώπου, τουλάχιστον μέχρι κάποιο σημείο μακριά στο μέλλον, όταν τα ρομπότ μπορεί να αποκτήσουν την ιδιότητα του «ατόμου».
Η λογική αυτού του παράγοντα, σύμφωνα με το δικαστήριο, είναι να παρέχει ανθρώπινη συντροφιά: «Ο γάμος απαντά στο καθολικό φόβο ότι ένα μοναχικό άτομο μπορεί να αναζητήσει κάποιον και δεν θα βρει τελικά κανένα εκεί. Προσφέρει την ελπίδα της συντροφικότητας και της κατανόησης και της διασφάλισης ότι, όσο και οι δύο εξακολουθούν να ζουν, θα υπάρχει κάποιος να νοιάζεται για τον άλλο». Αλλά πολλοί άνθρωποι είναι μόνοι σήμερα και τα ρομπότ μπορεί να γεμίσουν όλο και περισσότερο αυτή την ανάγκη για συντροφικότητα για πολλούς ανθρώπους που κοιτούν προς το μέλλον. Έτσι, αν αυτό το δεύτερο στοιχείο επιχειρηματολογεί υπέρ ή κατά της επικύρωσης του γάμου ρομπότ-ανθρώπου είναι διφορούμενο. Για την ώρα…
Εξάλλου μην ξεχνάμε ότι το ρομπότ δεν απαιτεί και μπορούμε να το ρυθμίσουμε αποτελεί λοιπόν τον ιδανικό σύντροφο για τις απαιτητικές γυναίκες!
Φυσικά και αστειεύομαι λέγοντας ότι αποτελεί τον ιδανικό σύντροφο. Παραταύτα στην κοινωνία του 2050 ίσως και νωρίτερα τίποτα δε θα φαίνεται εξωπραγματικό. Ίσως κάποιοι γελάσουν με όλα αυτά και τους φανούν υπερβολικά. Τίποτα όμως δεν είναι υπερβολή σε μια ταχύτατα εξελισσόμενη κοινωνία. Δυστυχώς η επιστήμη καταργεί πολλές φορές το ανθρώπινο στοιχείο. Εξαφάνισε την ανθρωπιά τώρα καταργεί τον σύντροφο με ένα ρομπότ και στο μέλλον ίσως εμάς τους ίδιους! Ποιος ξέρει; Ο αφανισμός του ανθρώπινου είδους ίσως αν συμβεί να συμβεί από τον ίδιο τον άνθρωπο! Πάντως αν και θα βόλευε πολλούς και πολλές από εμας ένας γάμος με ένα ρομπότ προγραμματισμένο στις δικές μας απαιτήσεις και προσταγές … Σίγουρα κάπου θα ξέφευγε και αυτό και θα αποδιοργανωνόταν! Και τα ρομπότ ακόμα δεν έχουν ανεξάντλητες αντοχές!
