Του Ηλία Γιαννακόπουλου, Φιλολόγου
(Μία πρόταση εκεχειρίας…Βούληση για Ειρήνη;)
“H Ρωσία έχει δύο στρατηγούς που μπορεί να εμπιστεύεται: Τους στρατηγούς Ιανουάριο και Φεβρουάριο” (Tσάρος Νικόλαος Α, Ρώσος Ηγεμόνας)
Και να που ο Πούτιν μάς ξάφνιασε και μας συγκίνησε με την πρόταση εκεχειρίας του. Μάς δίδαξε και την τεχνική του πολέμου φιλοδοξώντας να ξεπεράσει και τον Tzu Sun και τον Κλαούζεβιτς..Η ουκρανική ηγεσία και οι διπλωμάτες της Δύσης βρίσκονται ήδη σε αμηχανία περί του πρακτέου, μπροστά σε αυτήν την γενναία και ανέλπιστη χειρονομία-πρόταση εκεχειρίας.
Τα παραπάνω δεν συνιστούν κατ ανάγκην ειρωνεία, αλλά μία προσπάθεια να κατανοηθεί η συγκεκριμένη διπλωματική κίνηση και “ανθρώπινη χειρονομία” του Πούτιν.
Ο Ρώσος πρόεδρος πρότεινε μία εκεχειρία 36 ωρών για να γιορτάσουν-προσευχηθούν οι στρατιώτες (Ουκρανοί και Ρώσοι) τα Χριστούγεννα. Αν αυτή η πρότασή του είναι ειλικρινής, ίσως να καταδεικνύει την ανθρωπιά και την ευαισθησία του αλλά και τον σεβασμό και την πίστη του προς τον Χριστό. Εξάλλου εθεάθη να προσεύχεται κατά μόνας την ημέρα των Χριστουγέννων.
Ίσως αυτή η πρόταση για μία σύντομη κατάπαυση του πολέμου να φανερώνει τις φιλειρηνικές διαθέσεις του Πούτιν και την βαθύτερη επιθυμία του να δώσει μία πρώτη ευκαιρία στην Ειρήνη. Τα δικά του Χριστούγεννα είναι η αφορμή για μία γενναία αναδίπλωση με στόχο την δόμηση της εικόνας ενός υπεύθυνου, φιλειρηνιστή και ανθρώπινου ηγέτη…Μπορεί…Μπορεί….
Γιατί να είμαστε πάντοτε καχύποπτοι στον Ρώσο ηγέτη;
Ίσως οι αναγνώστες να ξαφνιάστηκαν με το απόθεμα κατανόησης και της ευμενούς αποδοχής από μέρους μου της πρότασης του Πούτιν για εκεχειρία. Για να ερμηνεύσεις και κατανοήσεις σωστά την στάση του άλλου πρέπει να ξεκινάς με θετική διάθεση και με την τεχνική της “εκ του αντιθέτου απόδειξης” να προσπαθείς να ανιχνεύσεις τα βαθύτερα κίνητρά του .Έτσι δεν θα κατηγορηθείς για προκατάληψη και κακοπιστία.
Αν οι προθέσεις του Πούτιν είναι αγαθές θα πρέπει να δηλώσει ότι οι βομβαρδισμοί των προηγούμενων ημερών μπορεί να ήταν και λάθος. Γιατί δεν μπορείς να γίνεις πιστευτός στον αντίπαλο λέγοντάς του πως “Χθες σε βομβάρδισα, γιατί αυτά έχει ο πόλεμος”. Αν αύριο που θα λήξει η εκεχειρία, αρχίσουν πάλι οι βομβαρδισμοί, τότε καταδεικνύεται το μέγεθος της υποκρισίας του Ρώσου ηγέτη.
Άρα η πρόταση εκεχειρίας είναι διαβλητή και υποκρύπτει άλλες σκοπιμότητες, πέραν των δήθεν ανθρωπιστικών και φιλειρηνικών κινήσεων. Δεν μπορείς να λες ”χθες μπορούσα και έπρεπε να σε σκοτώσω, όπως και αύριο που θα λήξει η εκεχειρία, αλλά σήμερα και για 36 ώρες σε αφήνω να ζήσεις για να προσευχηθείς στον Χριστό”.
Αλλά πάλι ας μην μεμψιμοιρούμε και ας μην αδικούμε τον Ρώσο πρόεδρο. Ακολουθεί και η Πρωτοχρονιά, οπότε όσοι επιζήσουν μπορούν να ελπίζουν σε μία άλλη εκεχειρία 36 ωρών ,ίσως και μεγαλύτερης διάρκειας .Η ανθρωπιά και η ειρηνοφιλία των ηγετών δεν έχουν όρια! Εξάλλου η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία.
Συνιστά παραλογισμό και απανθρωπιά ως ηγέτης να διαχειρίζεσαι τόσο κυνικά τα ανθρώπινα συναισθήματα και τον ανθρώπινο φόβο. Τόσο οι ουκρανοί στρατιώτες όσο και οι ρώσοι δεν ρωτήθηκαν ποτέ αν αυτός ο πόλεμος ήταν μία αναγκαιότητα. Δεν μπορεί στο όνομα των φιλοδοξιών και του νεοΤσαρισμού ο Πούτιν να προβάλει το ψευδοΕιρηνικό και ανθρώπινο ή και θρησκευτικό προσωπείο του.
Η ελπίδα του στρατιώτη για ζωή και ειρήνη, όπως και ο φόβος του θανάτου δεν μπορούν να γίνουν εργαλεία για την πραγμάτωση κάποιων ανομολόγητων στόχων των ηγετών μιας χώρας.
Θα ήταν μία γενναία πράξη ειρήνης η πρόταση για μία εκεχειρία 30 ημερών με παράλληλη πρόσκληση για διάλογο. Ο Πούτιν και ο Πατριάρχης Ρωσίας θα μπορούσαν από κοινού να καταθέσουν αυτήν την πρόταση στον Ουκρανό ηγέτη και στην αντίστοιχη ουκρανική Εκκλησία. Έτσι θα αφαιρούσαν κάθε επιχείρημα από τους δυτικούς που μέμφονται την Ρωσική ηγεσία και πολιτική ως άκρως κυνική και αναθεωρητική.
Πούτιν και Κύριλλος έχασαν μία ευκαιρία για Ειρήνη, πριν αναγκαστούν να απολογηθούν στην επέτειο του ουκρανικού πολέμου (22-2-2023) για τα αποτελέσματά του.
“Αυτό που είναι ζωτικής σημασίας στον πόλεμο είναι η νίκη, όχι οι παρατεταμένες πολεμικές επιχειρήσεις”.( Σουν Τσου).
Πόσο άραγε είχε υπόψη του τα παραπάνω λόγια του Σουν Τσου ο Ρώσος ηγέτης;
Αν παρόλα αυτά οι καλές προθέσεις υπάρχουν ακόμη στην Ρωσική πλευρά ,είναι αρκετός ο χρόνος μέχρι στις 24 Φεβρουαρίου, ημέρα έναρξης του πολέμου.
Είθε να εισακουστεί το περιλάλητο και ουδέποτε εφαρμοσθέν σε μόνιμη βάση…
“ Και επί Γης Ειρήνη”
