π. Αθανασίου Πολ. Τύμπα, θεολόγου – μουσικού
Όπως είδαμε στο προηγούμενο άρθρο μας, ο σύγχρονος μαθητής είναι δύσκολο να συγκεντρωθεί στο μάθημα. Τι λοιπόν πρέπει να κάνει ο καθηγητής για να του αποσπάσει την προσοχή; Όταν παρακολουθούμε στην τηλεόραση κάποιο τηλεπαιχνίδι παρατηρούμε με τι κέφι ο παρουσιαστής συμπεριφέρεται στους παίχτες. Κάνω την σκέψη πως ίσως και μεις οι καθηγητές πρέπει να τον μιμηθούμε σε μερικά πράγματα για να κερδίσουμε τους μαθητές μας.
Έχουμε μια καλή ανάμνηση για καθηγητές μας οι οποίοι είτε πριν αρχίσει το μάθημα είτε ενδιάμεσα της παραδόσεως έλεγαν ένα σύντομο ανέκδοτο ή πείραζαν κάποιον μαθητή διότι η ποδοσφαιρική του ομάδα έχασε το Σαββατοκύριακο. Έτσι ο καθηγητής γίνεται «φίλος» πρώτα με τους μαθητές του και στην συνέχεια διδάσκαλος. Ο απόστολος Παύλος μας λέγει: «γέγονα τις πάσι τα πάντα», δηλαδή κατέβηκα στο επίπεδο των ακροατών μου για να τους κερδίσω και να σώσω την ψυχή τους.
Αγάπη είναι η αρετή του καθηγητού. Εάν ο μαθητής του δεν την νιώσει δεν έχει καμιά ελπίδα στην διδασκαλία του. Αγάπη σημαίνει πως ο καθηγητής γνωρίζει το όνομα του μαθητή του αλλά και όλα του τα προβλήματα, είτε στο σχολείο είτε στο οικογενειακό του περιβάλλον.
Η εξέταση του μαθητού να γίνεται χωρίς προσβολές προς το πρόσωπό του ή ειρωνείες που χρησιμοποιούσαν οι παλαιοί καθηγητές. Άλλαξαν οι εποχές και η πολλή αυστηρότητα σήμερα δεν οικοδομεί ούτε τον χαρακτήρα του μαθητού ούτε την καλή σχέση του με τον διδάσκαλο. Να προσπαθούμε με ενθαρρυντικά λόγια και καλοπροαίρετα σχόλια να διεγείρουμε το φιλότιμο του μαθητού και όχι την αντίδρασή του.
Η παράδοση ποτέ δεν πρέπει να ξεπερνά τα δεκαπέντε λεπτά ή όταν τα ξεπερνά ενδιάμεσα ας πούμε ένα σύντομο αστείο στα παιδιά ή ας τους δώσουμε κάποια ενδιαφέρουσα πληροφορία άσχετη με το μάθημα αλλά σχετική με τις εν γένει ασχολίες των μαθητών. Καλό είναι όσο αντέχουν τα σωματικά κουράγια του καθηγητού η παράδοση να γίνεται ενώ είναι όρθιος. Εγώ π.χ. όταν παραδίδω πλησιάζω περισσότερο στους πιο ζωηρούς μαθητές ώστε να προλάβω την απόσπαση τις προσοχής τους ή το πείραγμα κάποιου συμμαθητή τους.
Τέχνη τεχνών είναι η διαμόρφωση του χαρακτήρα του μαθητού. Οι σημερινοί μαθητές λόγω του διαδικτύου είναι πολύ εγωιστές και υπερήφανοι. Πώς θα ψαλιδίσουμε τον εγωισμό τους; Πώς θα τους διδάξουμε πως η ταπείνωση είναι η σπουδαιότερη αρετή για τον άνθρωπο διότι, όποιος είναι ταπεινός ποτέ δεν απογοητεύεται μπροστά στις δυσκολίες της ζωής;
