Πολλές φορές τα ονόματα των κορυφών σχετίζονται με τη μορφή τους. Μεταξύ άλλων, κοινή είναι η ονομασία «Αυγό» για πολλές από αυτές σε όλη τη χώρα. Άλλες θυμίζουν μορφές πουλιών, εξ ου και οι ονομασίες Περιστέρι, Χελιδόνα, Καλιακούδα και πάει λέγοντας.
Η σημερινή μας κορυφή λέγεται Φούρκα, ανήκει στο ευρύτερο συγκρότημα της Καράβας (άλλη περίπτωση ονόματος αυτή, με μορφή που παραπέμπει σε καράβι με ανοικτά πανιά) και όπως βαδίζουμε στην κορυφογραμμή τίποτα δεν δηλώνει την ονομασία της.
Αν όμως τη δούμε από τα ριζά της, πάνω από το χωριό της Αργιθέας ξεχωρίζουν καθαρά οι δυο κορυφές της, κοντά η μία με την άλλη, μοιάζει πραγματικά με μια τεράστια φούρκα, μια πέτρινη διχάλα, απρόσιτη, επιβλητική, υπέροχη. Ανάμεσά τους ένας χαλιάς εκατοντάδων μέτρων.
Δεν πέρασαν πολλά χρόνια από τότε που μια ομάδα ορειβατών επιχείρησε χειμωνιάτικα να κατεβεί την παγωμένη πλαγιά και κατέληξε στον πάτο της, ιστορία που ακόμα αφηγούνται στην Αργιθέα.
Εμείς ασφαλείς βαδίζουμε στη ραχοκοκαλιά της και απολαμβάνουμε τη θέα σε όλον τον κορμό των Αγράφων αλλά και ευρύτερα, από τα Τζουμέρκα μέχρι τη Ρούμελη.
Αυτό που μας στενοχωρεί και μας προβληματίζει είναι η έλλειψη χιονιού. Εδώ που άλλοτε οι μπότες μας βούλιαζαν αφήνοντας βαθιά πατήματα, τώρα απέμειναν στεγνά τα βράχια. Αρχές του Μάρτη και μόνο μια φλούδα λευκή στα ψηλότερα των βουνών.
Στην κορυφή, ο αέρας πλέον δεν αντέχεται, έτσι μετά από σύντομη παραμονή για την αναμνηστική φωτογραφία κατεβαίνουμε χαμηλότερα να απαγκιάσουμε και να ξεκουραστούμε.
Ακολουθεί η κάθοδος, όχι προς τον Τύμπανο, σημείο εκκίνησης της πορείας μας, αλλά προς την Αργιθέα, περνώντας κάτω από την κορυφή με ΒΔ κατεύθυνση. Ένα αδιόρατο μονοπάτι στη χορταριασμένη πλαγιά, πάνω από το ρέμα που χωρίζει τις κορυφές Φούρκα και Μασούρι, ελαφρά ανηφορικό στην αρχή, στη συνέχεια κατηφορίζει απότομα στο ελατόδασος για να συναντήσει αργότερα τον χωματόδρομο που ξεκινά από το χωριό και φτάνει στα βοσκοτόπια.
Η Αργιθέα είναι από τα ιστορικότερα χωριά της Καρδίτσας, εξ ου και η ονομασία όλων των χωριών της περιοχής σε «χωριά της Αργιθέας». Είναι ορεινό χωριό και έδρα ομώνυμης τοπικής κοινότητας, και του δήμου Αργιθέας. Μέχρι το 1927 ο οικισμός ονομαζόταν Κνίσοβο. Βρίσκεται κοντά στις πηγές πολλών ρεμάτων (Ζαρμπακούλη, Παλιόδεντρου, Πλατανιά, Φροξυλιώτη) και πάνω στην επαρχιακή οδό Μουζακίου-Ανθηρού, σε μέσο υψόμετρο 975 μ.
Φτάνουμε ως εκεί μετά από 10 περίπου χιλιόμετρα πορείας και 4.30’ ωρών πορείας.
