Και βέβαια τα Άγραφα δεν είναι μόνο οι απόκρημνες κορυφές και τα δυσπρόσιτα φαράγγια. Υπάρχει και πληθώρα άλλων διαδρομών εύκολων στην προσέγγιση. Λόγω εγγύητας αλλά και ομορφιάς ξεχωρίζουμε αυτές που «βλέπουν» προς τα νερά της λίμνης του Μέγδοβα. Με αφετηρία τα χωριά γύρω από αυτήν μπορούμε να επιλέξουμε σύντομες ή και μεγαλύτερες πορείες που μας δίνουν την ευκαιρία να απολαύσουμε ένα θαυμάσιο τοπίο, έτσι όπως αυτό διαμορφώθηκε από την παρέμβαση του ανθρώπου και την αξιοποίησητων νερών του γύρω ορεινού όγκου με τη δημιουργία φράγματος που από το 1959 λειτουργεί ευεργετικά για την περιοχή.Ήταν μια σχετικά ήπια παρέμβαση και μια από τις σπάνιες μάλλον φορές που τα αποτελέσματά της κρίνονται σαν θετικά.
Η πρώτη Κυριακή του Δεκέμβρη συνέπεσε με μια τέτοια πορεία – εύκολη και προσιτή σε όλους, γι αυτό εξάλλου η συμμετοχή ήταν αυξημένη. Σε αυτό συνετέλεσε και η καλοκαιρία – ένα διάλειμμα στις βροχερές μέρες του Νοέμβρη.
Ξεκινώντας από τη Νεράιδα, το ορεινότερο από τα χωριά της περιοχής, ακολουθήσαμε το μονοπάτι για το ορειβατικό καταφύγιο μέχρι το σημείο που στρίβει με κατεύθυνση νότια, κατηφορίζοντας στο ελατόδασος. Είναι τόσο πυκνό που σκοτενιάζει το λαμπρό πρωινό φως.
Στο τέλος της κατηφορικής πορείας και αφού περάσαμε από ένα μικρό ξύλινο γεφύρι φτάνουμε στο εκκλησάκι της αγίας Παρασκευής, σε διάσελο ιδανικό για κατασκήνωση. Μια σύντομη ξεκούραση και η πορεία συνεχίζεται μεχρι το σημείο που το μονοπάτι διακλαδίζεται. Αριστερά για Νεοχώρι και ευθεία για Μπελοκομίτι. Επιλέγουμε το δεύτερο, για το ομορφότερο όπως αποδείχτηκε κομμάτι της διαδρομής μας.
Κατηφορίζουμε σε δάσος που αποτελείται κυρίως από βελανιδιές, έχοντας δεξιά μας την κορυφή Καραμανώλη. Κάτω από αυτή, με δυσκολία διακρίνεται το ιστορικό μοναστήρι της Παναγίας Πελεκητής – ένα με τον βράχο. Πρόκειται για μια διαφορετική διαδρομή, ψηλότερα από τη σημερινή, που έχουμε περιλάβει στο πρόγραμμα της νέας χρονιάς.
Μετά από συνολική πορεία τριών ωρών είμαστε στην είσοδο του Μπελοκομίτι, το τέρμα της ευχάριστης διαδρομής μας.
Αφήστε το σχόλιό σας