Σίγουρα χρειάζεται τόλμη και μια δόση τρέλας για να ξεκινήσεις το βροχερό πρωινό της Κυριακής, να πάρεις τα βουνά. Οι σταγόνες κρέμονται στις άκρες των φύλλων, η μπόρα έφυγε ανατολικότερα, νέα σύννεφα γεννάει συνεχώς ο Κόζιακας. Πάμε και θα δούμε.
Στην Καλαμπάκα ψιχαλίζει, παραπάνω βρέχει, να και η ομίχλη. Μέχρι την Καστανιά και βλέπουμε. Το καφενείο μόλις άνοιξε. Πρόσκαιρη καταφυγή μέχρι να αποφασίσουμε τι θα κάνουμε.
Σαν να έκοψε λιγάκι. Ένα φως χλωμό, αδύναμο αλλά αρκετό για να μας κάνει αισιόδοξους.
Οδηγούμε αργά, καράβια σε πέλαγος ομίχλης μέχρι τον αυχένα της Κιάτρα Μπροάστα. Από εδώ και πέρα, άλλος θεός ορίζει. Σε τόπο γαλανό και πράσινο. Τρυφερό πράσινο που τροφοδοτείται συνεχώς με τα νερά ενός Μάη που θυμίζει φθινόπωρο. Δεξιά μας τρέχει το ρέμα της Σκληνιάσας (Στεφάνι) που θέριεψε και φοβερίζει.
Στη βάση του χωριού μπαίνουμε ξυπόλυτοι στο ρέμα, αφού πέρασμα δεν υπάρχει. Ένα ευδιάκριτο μονοπάτι μας οδηγεί στο δάσος, μονοπάτι χαραγμένο από τους τροχούς μοτοσυκλετών, όπως φανερώνουν και οι αραιές κορδέλες στα κλαδιά των ελάτων. Στη βάση τους αραιά και που φυτρώνουν οι μορχέλες, μανιτάρια εκλεκτής ποιότητας που δεν μπορούμε παρά να συλλέξουμε.
Φτάνοντας στις οξιές επιστρατεύουμε τα αδιάβροχα για να προφυλαχτούμε από τη βροχή. Εναλλαγές βροχής, ήλιου και συννεφιάς είναι το σκηνικό του καιρού που θα μας συνοδεύει σε όλη τη διαδρομή. Σκηνικό που τονίζει την ομορφιά του τοπίου και προκαλεί έντονα συναισθήματα.
Μετά το δάσος, οι αλπικές πλαγιές με το ψηλό πράσινο χορτάρι και τη θέα σε όλη την περιοχή του Ασπροποτάμου. Άλλο δάσος ακολουθεί, πυκνόφυτο. Τρυφερά της άνοιξης φυλλώματα, φωνές πουλιών, άλλες μελωδικές και άλλες παράταιρες.
Αφήσαμε πίσω μας την Τσούμα Λούπου, μια από τις πολλές κορυφές του Δοκιμίου, του μεγάλου ορεινού όγκου που οριοθετεί από τα ανατολικά την κοιλάδα του Ασπροποτάμου και κατευθυνόμαστε στη νοτιότερη από αυτές, τη Μοράβα. Νάτην που φαίνεται στο βάθος και στα δεξιά μας, ένας καταπράσινος κώνος με τον χαρακτηριστικό ανακλαστήρα στη άκρη της. Στα πόδια της και μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι μια κίτρινη θάλασσα απλώνεται. Πρίμουλες και φικάριες εκτυφλωτικές στο δυνατό ανοιξιάτικο φως. Κάτω από το χείλος της πλαγιάς θρονιάστηκαν οι ομίχλες και ξεχωρίζουν οι άκρες των κορφών, νησιά σε πέλαγος λευκό. Εικόνες σπάνιας ομορφιάς μια μέρας ευλογημένης.
Αφήνουμε δεξιά μας τη Μοράβα και συνεχίζουμε σε άλλο ένα δρυοδάσος με νότια κατεύθυνση, προς τον αυχένα της Κιάτρα Μπροάστα. Ακολουθούμε τα σημάδια των μοτοσυκλετών που όμως παρεκκλίνουν δυτικότερα από τον προορισμό μας. Θα αναγκαστούμε έτσι να στρίψουμε αριστερά, κατεβαίνοντας απότομα στην κοίτη ενός ρέματος για να βρεθούμε σε χωματόδρομο, και από εκεί στον τελικό προορισμό μας μετά από 12 χιλιόμετρα και 5 ώρες πορείας.
ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
Περισσότερες πληροφορίες για τις δραστηριότητες του συλλόγου στα γραφεία μας – Μπότσαρη 2, 2ος όροφος (δίπλα στον ΟΤΕ) κάθε Παρασκευή 9-10 μ.μ. στην ιστοσελίδα μας trikalasport.gr, καθώς και στη σελίδα μας στο Facebook.
