Του Χρήστου Σταμόπουλου, δικηγόρου και υποψηφίου Δημάρχου Φαρκαδόνας
Ξεχασμένος από θεούς και ανθρώπους, αποστρατευμένος βίαια από το Ποινικό Δικαστήριο, εδώ και δέκα ολόκληρα χρόνια, ένιωσε την ανάγκη να βγει πρόσφατα στην επιφάνεια με τρόπο άγαρμπο και εξόχως προκλητικό.
Άρχισε να επιλέγει, να βαθμολογεί και να υποδεικνύει προκλητικά υποψήφιους δημάρχους για τον Δήμο Φαρκαδόνας, ο πιο ακατάλληλος άνθρωπος στην πιο ακατάλληλη θέση. Προφανώς αναφερόμαστε στον Αθανάσιο Ζιώγκο.
Ο συγκεκριμένος πρώην Δήμαρχος αναδύεται απ’ τα σκοτεινά βάθη του αμαρτωλού παρελθόντος, όπου τον έστειλαν οριστικά οι καταδικαστικές αποφάσεις των ελληνικών δικαστηρίων (ποινικών και πολιτικών), για “τα έργα και τις ημέρες” του ως Δημάρχου «της Οιχαλίας των Σκανδάλων» (όπως είναι και ο τίτλος του σχετικού βιβλίου μου που κυκλοφόρησε παλιότερα και έγινε ευρύτερα γνωστός από τις αλλεπάλληλες δημοσιεύσεις στα τοπικά Μ.Μ.Ε.). Τον λαλίστατο Α. Ζιώγκο τα ποινικά δικαστήρια (υπ’ αριθμ. 2031/2011 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Λάρισας, υπ’ αρίθμ. 595/2012 απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Λάρισας και υπ’ αριθμ. …/2014 απόφαση του Ε’ Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου) για το έγκλημα των ψευδών βεβαιώσεων κατ’ εξακολούθηση ή της “διανοητικής πλαστογραφίας” (όπως λέγεται επιστημονικά) τον καταδίκασαν σε 1,5 χρόνο φυλακή με αποστέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων του λόγω παράνομων μεταδημοτεύσεων σωρείας πολιτών από κάθε γωνιά της Ελλάδας στον Δήμο Οιχαλίας, γιατί «η πράξη (του)… φανερώνει… ηθική διαστροφή του χαρακτήρα του δράστη» (άρθρο 61 του ισχύοντος τότε Ποινικού Κώδικα).
Ούτε ο δικηγόρος του Μάκης Βορίδης, τότε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, μπόρεσε να σώσει τον Ζιώγκο. Αμέσως καθαιρέθηκε από Δημοτικός Σύμβουλος και βέβαια του απαγορεύτηκε να θέσει ξανά υποψηφιότητα για Δήμαρχος Φαρκαδόνας. Για το παραπάνω αμετάκλητο αποτέλεσμα και αμετάκλητη δικαίωσή μας ως δικηγόρος αφιέρωσα αρκετά χρόνια και αρκετές δυνάμεις (πολλή πνευματική και επαγγελματική εργασία). Άξιζε όμως ο κόπος. Απάλλαξα την Οιχαλία και γενικότερα τον Δήμο Φαρκαδόνας από τον “Δήμαρχο” των παρανομιών και των σκανδάλων.
Τα δε πολιτικά δικαστήρια (υπ’ αριθμ. 6/2017 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Τρικάλων και υπ’ αρίθμ. 88/2018 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Λάρισας) υποχρέωσαν τον Ζιώγκο να καταβάλει σε μένα χρηματική ικανοποίηση για ηθική βλάβη περί τα 7.000 ΕΥΡΩ μαζί με τους τόκους και τα έξοδα, διότι λόγω της σκληρής κριτικής μου για τα περιβόητα “έργα και ημέρες” του δημαρχιακού του βίου, καθώς και για τη μαχητική μου άσκηση της δικηγορίας για την αμετάκλητη καταδίκη του, ως ανωτέρω, με μήνυσε ψευδώς, ότι τάχα έδινα ψευδείς βεβαιώσεις για να προσκομισθούν στα δικαστήρια, προκειμένου να λαμβάνει αναβολές πελάτης μου.
“Απαντώντας” στον Ζιώγκο Αθανάσιο η ως άνω υπ’ αριθμ. 88/2018 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Λάρισας αναφέρει, μεταξύ άλλων, «…με πρόθεση ειδικώς κατευθυνόμενη στην προσβολή της τιμής και υπόληψης του ενάγοντος (δηλαδή εμένα) με αμφισβήτηση της επαγγελματικής του πίστης και εντιμότητας, δεδομένου ότι τον εμφάνισε ως δικηγόρο που μετέρχεται ανέντιμες μεθόδους για να εξασφαλίσει τη δικηγορική του αμοιβή, πράγμα που δεν συνάδει με την όλη επαγγελματική του πορεία και κοινωνική του παράσταση, ενόψει του ότι ασκεί το δικηγορικό λειτούργημα με ευσυνειδησία και προσήλωση στη χρηστή άσκηση των καθηκόντων του. Κατ’ ακολουθίαν, ο εναγόμενος (δηλαδή ο Ζιώγκος) τέλεσε αδικοπραξία σε βάρος του ενάγοντος και προσέβαλε υπαιτίως την προσωπικότητά του, προκαλώντας του ηθική βλάβη, για την ικανοποίηση της οποίας ο ενάγων δικαιούται χρηματικής ικανοποίησης…».
Κατόπιν τούτων ο καταδικασμένος, επειδή οι καταδίκες του αφορούν τη θητεία του και τα έργα του ως Δημάρχου, α) είναι εξ ορισμού αναξιόπιστος να μιλάει για τα κοινά, και β) οφείλει να ζητήσει μία μεγάλη ΣΥΓΓΝΩΜΗ από τους Νεοχωρίτες και τον Δήμο για τα δεινά και τα σκάνδαλα που μας κληρονόμησε.
Νισάφι πια με τον Ζιώγκο!!
